BRUSSEL
SlowHeat is een project dat is gestart in 2020 van en voor Brusselse gezinnen. Ze verwarmen de ruimte waarin ze leven niet, maar wel zichzelf. «Zoals we nu bezig zijn, kunnen we energie niet blijven gebruiken op lange termijn», vertelt Nicolas Loriau, die met zijn gezin deelneemt aan het project.
De bedoeling van het project is om te focussen op de verwarming van het lichaam en niet o p de verwarming van de ruimte. In het huis van Geoffrey en zijn gezin is bijvoorbeeld geen centrale verwarming te zien. Toch is het er ongeveer 17°C. «We gebruiken verschillende alternatieven, zoals het infraroodpaneel op de kamer van mijn zoon. Het is een zeer gerichte warmtebron», vertelt Geoffrey Van Moeseke, die onderzoeker is binnen het project en deelneemt. Het paneel lijkt op een vierkant wit bord en verbruikt 300watt, terwijl dat bij de elektrische kachels vaak 1500watt is. «In mijn zoon zijn kamer maten we eens 13°C, maar hij klaagde niet», zegt Geoffrey.
Stijn Verbeke, onderzoeker bij Universiteit Antwerpen en Vito/EnergyVille, zegt dat op deze manier verwarmen alleen effectief en voordelig is als je dit sporadisch en lokaal doet. «Als je in de badkamer moet zijn, is het voordeliger om een infraroodpaneel aan te zetten wanneer je in de ruimte bent. Een thermostaat moet je vaak enkele uren vooraf aanzetten, terwijl een infraroodpaneel meteen werkt», vertelt Stijn. Geoffrey bevestigt dat, want toen hij op 15°C verwarmde in plaats van 20, daalde zijn gasverbruik met 50%.
Geen verwarming gebruiken, heeft gevolgen voor het huis en voor de inwoners. Verbeke raadt af om de temperatuur te laag te laten dalen. «Er kan c
ondens ontstaan die op zijn beurt schi
mmelvorming veroorzaakt», zegt Stijn van de UA. Hij raadt aan om ten minste op 14°C te verwarmen en om het huis te ventileren.
In tegenstelling tot het gezin Van Moeseke, heeft het gezin van Nicolas Loriau wel centrale verwarming. Al staat de thermostaat steeds op 13°C als er niemand thuis is en op 15°C als dat wel het geval is.
Het gezin Loriau was de huidige energiecrisis voor, maar kreeg vreemde blikken van vrienden en familie. «Sommige mensen vertelden dat ze bij ons niet meer wilden langskomen omdat ze het te koud hadden», vertelt Nicolas. Zijn vrouw Christelle had moeite om zich aan te passen aan de koude temperatuur, maar draagt ondertussen graag een laag extra. «We beseffen dat niet iedereen onze visie begrijpt, maar wij zijn trots op onze levensstijl en zullen daar niets aan veranderen als er bezoek komt», vertelt Christelle. Ze veronderstelt dat mensen bang zijn om door de maatschappij bestempeld te worden als ‘arm’ als ze minder verwarming gebruiken. Waarop Nicolas met een pasklaar antwoord komt. «Wanneer het mooi weer wordt in de lente en ook maar 15 graden is, dragen mensen ook een korte broek en een T-shirt, dus waarom lukt dat niet thuis?», vraagt Nicolas zich af.
Volgens Nicolas zorgt een lage binnenhuistemperatuur voor een betere weerstand. «We zijn nog nooit ziek geweest. Natuurlijk hebben we de temperatuur niet in een keer laten dalen, we hebben dat geleidelijk aan gedaan», vertelt Nicolas. Geoffrey moedigt vooral aan om de grenzen van comfort op te zoeken, maar vooral om naar je lichaam te luisteren. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is de ideale binnenhuistemperatuur 18°C . De meeste mensen functioneren het beste bij die temperatuur en lopen het minste gezondheidsklachten op.
«We ne
men deel aan SlowHeat om o nze ecologische voetafdruk te verminderen. We moeten ons gedrag aanpassen, want zoals we nu bezig zijn, kunnen we energie niet blijven gebruiken op lange termijn», besluit Nicolas.
Wie ben ik?
Studies: Journalistiek aan de Arteveldehogeschool
LinkedIn: Isabeau Geeroms
