Ophef over verdachten in een glazen box op proces aanslagen Brussel: «Onmenselijk en vernederend»
De verdediging heeft er op de preliminaire zitting van het Brusselse assisenhof over de aanslagen in Brussel sterk op aangedrongen dat de glazen boxen die voorzien zijn voor de beschuldigden, verwijderd worden. Meester Virginie Taelman, de advocate van beschuldigde Bilal El Makhoukhi, vindt bijvoorbeeld dat de glazen box lijnrecht ingaat tegen het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) «Alle criteria die het Europees Hof voor de Rechten van de Mens opwerpt om te spreken over een onmenselijke en vernederende behandeling, zijn hier aanwezig», klonk het.
«Artikel 3 van het EVRM heeft absolute gelding», zei meester Taelman. «Een onmenselijke en vernederende behandeling kan niet, nooit, er is geen rechtvaardiging voor mogelijk. Rekening houdend met de configuratie van dit gebouw, deze zaal en de box zelf, kunnen we niet anders dan zeggen dat hier sprake is van een onmenselijke en vernederende behandeling.»
«De beschuldigden zitten hier in individuele cellen, die duidelijk uit metaal gemaakt zijn», ging de strafpleiter verder. «Het zijn dus kooien en dat alleen al is volgens het EHRM voldoende om te spreken over een onmenselijke behandeling. Er is bovendien geen enkel menselijk contact mogelijk, de beschuldigden zitten in een volledige sonore isolatie, en hebben amper mogelijkheid om contact te hebben met hun advocaten.»
Afluisteren en vernederen
Het voorstel om beschuldigden en advocaten via een parlofoon te laten communiceren, is ook niet aanvaardbaar, aangezien het technisch veel te makkelijk is om die af te luisteren, aldus meester Taelman.
«De manier waarop deze mensen hier verschijnen, komt bovenop de totale isolatie die ze ondergaan in de gevangenis en bij hun overbrenging naar dit gebouw», klonk het nog. «Ook die algemene omstandigheden moeten in aanmerking genomen worden om te beoordelen of er sprake is van een onmenselijke of vernederende behandeling.»
«Bij eerdere processen in dit gebouw zijn er advocaten ziek geworden, en zelfs bijna flauwgevallen door de hitte in de zaal», wierp meester Taelman ook op. «Wat moet dat dan niet worden in die glazen kooien? Wie zou het daar ooit negen maanden lang uithouden, vier dagen per week? Wie zou zich niet vernederd voelen als hij op die manier behandeld wordt?»
Recht op vrije communicatie
Zelfs als er geen schending zou zijn van het EVRM, worden in ieder geval de rechten van verdediging, het vermoeden van onschuld, en het recht op een vrije communicatie met de advocaat met de voeten getreden, meende de advocate. «De beschuldigden worden hier voorgesteld als bijzonder gevaarlijk, wat angst creëert en dus het vermoeden van onschuld schendt. Op deze manier kunnen we als advocaten tijdens het proces niet met onze cliënt overleggen. De twee lokalen voor vertrouwelijk overleg die voorzien zijn, zijn ook niet voldoende om daaraan te verhelpen. Die kunnen we enkel gebruiken tijdens de pauzes, en er zijn negen beschuldigden voor twee lokalen.»
Ook de advocaten van Sofien Ayari, Salah Abdeslam en Mohamed Abrini dringen erop aan om de glazen boxen te verwijderen.
Meester begrip
Meester Guillaume Lys heeft begrip voor het standpunt van de verdediging: «Als advocaat van de burgerlijke partijen zijn de rechten van verdediging voor mij zeer belangrijk, als advocaat van de slachtoffers zijn de veiligheidskwesties dat ook. Daartussen moet een delicaat en moeilijk evenwicht gevonden worden. Ik verzet me ertegen dat mensen als dieren behandeld worden, ook omdat ik hen niet de kans wil geven zich opnieuw als slachtoffers voor te doen.»