1 jaar Macron: populair in het buitenland, geen sant in eigen land

Op 14 mei is het exact een jaar geleden dat François Hollande officieel de macht in het Elysée overdroeg aan Emmanuel Macron, met zijn 39 jaar de jongste president van Frankrijk. Hoe verging het Macron in dat eerste jaar? Kon hij zijn hervormingsbeloftes waarmaken? Het lijkt er alvast op dat Macron zich internationaal in de kijker plaatste, maar op het thuisfront is het pad der hervormingen bezaaid met stakingen, kritiek en (quasi) status quo. Met een populariteit die steeds tussen 40 en 45 procent schommelt, doet Macron beter dan Hollande in dezelfde periode van zijn presidentschap, en even goed als Nicolas Sarkozy, president tussen 2007 en 2012.

Internationaal gaat het Macron voor de wind. Getuige zijn - hartelijke - ontmoetingen met de Amerikaanse president Donald Trump, de ontvangst van de Russische president Vladimir Poetin in Parijs en gesprekken met andere wereldleiders. De Franse president is zeer actief op de internationale bühne.

In Frankrijk zelf daarentegen moet Macron optornen tegen zijn imago van "president van de rijken". Hij is populair bij een deel van de bevolking vanwege zijn dynamisme en zijn wil tot hervormen. Hij voerde lastenverlagingen door voor bedrijven, er kwamen nieuwe regels waardoor personeel makkelijker aangenomen, maar ook ontslagen kan worden. En ander deel van de Fransen heeft het net op hem gemunt omwille van die hervormingsplannen.

Nochtans doet de economie het beter sinds zijn aantreden, maar experts zien daarin eerder een conjuncturele oorzaak dan de hand van Macron. De reële hervormingen zijn tot nu toe relatief beperkt gebleven en Macron wordt geconfronteerd met regelmatige stakingen en betogingen tegen zijn plannen om de werkloosheidsgraad en de overheidsschuld te verminderen.

Gisteren nog kwamen in Parijs 40.000 mensen op straat om te betogen tegen het hervormingsbeleid van Macron. De voorbije weken en maanden waren er in Frankrijk talrijke protesten. Zo kwamen in maart duizenden ambtenaren en de gepensioneerden op straat. Ook bij de spoorwegen hebben de vakbonden het gemunt op Macron: onlangs keurde de Assemblée Nationale de spoorhervorming van Macron goed, die onder meer voorziet in de afschaffing van de statutaire benoeming voor nieuwe aanwervingen en in meer concurrentie en daar zijn de bonden op zijn zachtst gezegd niet blij mee, met de ene staking na de andere tot gevolg. Ook de luchtvaartsector staakte al meermaals.

Macron heeft al verschillende keren duidelijk gemaakt dat hij niet zal afwijken van de ingeslagen hervormingskoers. Hij heeft nog een pak werk voor de boeg, maar daar heeft hij nog vier jaar de tijd voor.

Bron: Belga