Bad Behaviour: Haat en liefde op Australische meisjesschool

‘Bad Behaviour’ is gebaseerd op de gelijknamige memoires van Rebecca Stafford. Was jij geschokt toen het boek las?

Corrie Chen: «Eigenlijk niet. Ik kom net als Rebecca uit Melbourne, en ik kende Silver Creek, de school waar die feiten zich hebben afgespeeld. Ik ben bovendien zelf naar een privéschool geweest en ik ben op die leeftijd vaak op zomerkamp getrokken. Verhalen over pesterijen zijn mij dus niet vreemd. Wat mij schokte, is hoezeer ik mezelf herkende in Jo, het hoofdpersonage. Ook al heb ik niets gelijkaardigs meegemaakt.»

Wat herkende je precies?

«Haar verlangens, haar brandende behoefte om erbij te horen, om gezien en bemind te worden, al die krachtige emoties. Dat maakt ‘Bad Behaviour’ bijzonder. Er zijn al ontelbare films en series gemaakt over de middelbare school en over internaten. Maar het woeste verlangen dat in het hart van het boek zit, had ik nog nooit op het scherm gezien.»

Je bent zelf vaak op zomerkamp geweest, zeg je. Ben je blij dat je het gedaan hebt?

«Ik denk het wel. Die kampen waren ook niet zo traumatiserend als wat je in ‘Bad Behaviour’ ziet, al waren ze fysiek behoorlijk zwaar. Ik vraag me dan af wat de bedoeling is. Waarom onderwerpen we kinderen daaraan? Waarom vinden we het zo belangrijk om kinderen te leren om weerbaar te zijn. Wat betekent dat eigenlijk, behalve dan dat ze pijn leren onderdrukken? Dat is mijn grootste probleem met het hele systeem, want in mijn geval leerde ik ermee omgaan op manieren die veel minder positief zijn.»

‘Bad Behaviour’ is een relatiedrama maar er hangt ook een licht ijzingwekkend sfeertje rond. Waarom wou je dat erbij?

«Ik heb deze serie altijd gezien als een soort spookverhaal. Het gaat over hoe je gekweld kunt worden door een persoon die je niet kunt loslaten of door een verleden dat je blijft plagen. En je kunt niet groeien als persoon tot je die breuklijn in jouw hart of jouw persoonlijkheid onder ogen ziet. In het geval van Jo wordt het hele proces in gang gezet wanneer iemand haar 10 jaar later zegt dat zij toen de ergste was van al die meisjes. Maar ik denk dat Jo er sowieso mee in het reine zou moeten komen.»

Je vraagt je af of Jo die wreedheid altijd al in zich had, of dat haar ervaring in Silver Creek hazar fundamenteel veranderd heeft?

«Goeie vraag. Volgens mij zat het al in haar. Veel jonge vrouwen voelen de druk om een goed meisje te zijn, om te doen wat hoort. Maar omdat het idee van Goed en Slecht zo zwart-wit is, is de druk te groot en dat maakt het probleem enkel erger. Daarbij komt dat Jo een goeie leugenaar is. Ik hou sowieso van personages die liegen. En op een bepaald moment beseft Jo dat de leugens die ze zichzelf al haar hele leven voorhoudt niet meer werken.»

De bush waar de school zich bevindt, lijkt echt dreigend. Is die omgeving echt zo?

«Ik vind de Australische bush een van de meest angstaanjagende plekken op deze aardbol. (lacht) Misschien komt het omdat ik oorspronkelijk uit Taiwan kom en dus een outsider ben, maar de bush maakt me doodsbang. Ik voel me er nooit veilig. Ik wou dat gevoel ook weergeven in de serie. Het is mooi om naar te kijken, maar alles wat zich buiten beeld bevindt, zet je nekhaar overeind. Als de camera traag zwenkt, moet de kijker zitten turen of er niets is waar je bang voor moet zijn.»

Het is alsof dat bos echt leeft.

«Dat is eigenlijk een gelukkig toeval. Jana (McKinnon, de hoofdactrice, nvdr.) werd op een bepaald moment ziek, en om de tijd te vullen, stelde ik voor om de omgeving wat te filmen. En die dag hing er net een ongelooflijk filmische nevel tussen de bomen. Heel gotisch en Australisch en uniek. Ik had geen idee hoe ik die beelden zou gebruiken, maar ik wist dat ze in de serie thuishoorden.»

‘Bad Behaviour’ is vanaf vandaag te zien op Streamz.