Is ‘Elemental’ Pixars nieuwe ‘Inside Out’? «Ik wou vooral een film die hoop zou bieden»
In hun magnifieke ‘Inside Out’ gaf animatiestudio Pixar een gezicht aan de menselijke emoties. In ‘Elemental’ doen ze hetzelfde met de vier elementen. De film toont hoe vuurmeisje Ember en en waterjongen Wade elkaar ontmoeten. Eigenlijk passen ze totaal niet bij elkaar, maar het leven heeft andere ideeën. Voor regisseur Pete Sohn de kans om het over thema’s als racisme en immigratie te hebben.
Met welk natuurelement heb je zelf het meest voeling?
Pete Sohn (kleine foto): «Ik zou heel graag ‘vuur’ zeggen, maar ik ben duidelijk meer een waterpersoon. Ik kan het niet ontkennen. Ik ben heel emotioneel en ik begin om het minste te huilen.»
Welk element vond je het plezierigst om te animeren?
«Het plezierigste en eigenlijk ook het eenvoudigste was zeker vuur. Het was een hele opdracht om Ember te creëren, de heldin die het verhaal op haar schouders draagt. Maar het was ook geweldig om haar tot leven te zien komen. Water was het lastigst. Dat is echt een spiegel. Als je aandachtig naar water kijkt, zal je zien dat je er alle kleuren van de regenboog in terugvindt. Het was heksenwerk om dat te animeren, met al de lichtbronnen die zich rond Wade en de andere waterpersonages bevinden.»
De films van Pixar staan erom bekend dat ze vol kleine knipoogjes en verborgen details zitten. Is dat bij ‘Elemental’ ook zo?
«Uiteraard. Ik ga ze hier niet beginnen op te sommen, ook al omdat ik het plezier niet wil bederven. Maar ik kan bijvoorbeeld verklappen dat er een kleine hommage in zit aan [de bekende art director, nvdr.] Ralph Eggleston. Hij heeft me 23 jaar geleden aangeworven bij Pixar. Ralph is vorig jaar overleden en ik wou hulde brengen aan mijn mentor en vriend.»
Elemental City, de stad waar de personages wonen, is een wonderlijke plek. Heb je je laten inspireren door bestaande steden?
«We hebben de architectuur van allerlei verschillende steden bekeken, over het algemeen steden met een haven. Omdat je daar automatisch water hebt maar ook om het thema immigratie in de verf te zetten. We wilden zien hoe die steden nieuwe mensen verwelkomen. Voor de gebouwen hebben we onze inspiratie zowat overal gehaald. De wolkenkrabbers met waterachtige designs hebben elementen uit het Midden-Oosten, de ‘aardse’ gebouwen doen denken aan bepaalde steden in Brazilië. En uiteraard ook New York. We hebben de hele wereld doorzocht.»
Wat wou je vertellen aan de hand van die stad waar de vier elementen naast elkaar wonen?
«Je ziet duidelijk dat Ember zonder zorgen leeft in Fire Town, haar eigen wijk aan de rand van de stad. Daar heeft haar hele gemeenschap zich verzameld. Ze vermijdt zoveel mogelijk om naar het centrum van Elemental City te gaan, want de infrastructuur daar is in de eerste plaats ontworpen voor water en niet voor vuur. Door toedoen van Wade zal ze de stad echter door andere ogen leren bekijken. Elemental City is voor Ember een plek vol bedreigingen maar uiteindelijk ook vol aangename verrassingen.»
Ember heeft een licht ontvlambaar temperament, Wade is extreem gevoelig. Wou je daarmee ook de clichés over mannen en vrouwen op hun kop zetten?
«We wilden vooral spelen met de mogelijkheden die vuur en water ons boden. Vandaar ook die karaktertrekjes. Ember ontploft regelmatig en Wade huilt zich te pletter, zo simpel is het. Ik moet ook bekennen dat er veel inzit van mijn vrouw en mezelf. Mijn vrouw is van oorsprong Italiaans, terwijl mijn achtergrond Koreaans is. Ik wil niet insinueren dat alle Italianen keikoppen zijn, maar mijn vrouw is wel zeker gepassioneerd is terwijl ik eerder een lamme goedzak ben. Ik had onze relatie zeker in het achtergrond tijdens deze film.»
Wat vond je de grootste uitdaging toen je ‘Elemental’ maakte?
«Eerlijk? De dood van mijn beide ouders. Mijn vader is aan het begin van de productie overleden, mijn moeder toen de film bijna af was. Ik heb soms meer moeten steunen op mijn teams dan ik wou, maar ik heb vooral geprobeerd om mijn ouders trots te maken door zo hard mogelijk aan de film te werken.»
’Elemental’ gaat ook over migratie. In hoeverre waren je ouders een inspiratiebron?
«Ik ben opgegroeid in New York, en zowel mijn ouders als ik hebben nogal wat vreemdelingenhaat meegemaakt. Die bagage draag ik tot de dag van vandaag met me mee, en ik praat er ook over met mijn eigen kinderen. Ik wil hen erop voorbereiden. Maar ik wou vooral dat ‘Elemental’ hoop zou bieden. Met al zijn kleuren laat de film zien hoe plezierig het is om verschillende gemeenschappen met elkaar te zien omgaan, en hoe belangrijk het is om ze te herkennen en naar hun verhalen te luisteren.»
Elemental***
Welkom in Elemental City, een grootstad waar water, lucht, aarde en vuur naast elkaar wonen. Het is echter zeker geen plek op maat van vuur, dat veel later dan de andere drie elementen in de stad aangekomen is. De andere stadsbewoners zijn beleefd maar wantrouwig tegenover vuur, en de gevoelens zijn wederzijds. Tot de jonge vuurvrouw Ember de boel op stelten zet door in te gaan op de avances van Wade, een waterkerel. Met deze mooie fabel over samenleven vindt animatiestudio Pixar, die de laatste jaren wat van zijn pluimen verloren was, bijna de vorm van ‘Soul’ terug. De boodschap over de last van migratie en de ongelijkheid tussen gemeenschappen klinkt wel een beetje belerend, vooral als je het vergelijkt met Pixar-parels als ‘Monsters Inc’ of ‘Inside Out’. Maar de animatie van de stad, vol kleine vondsten om te tonen hoe de vier elementen met elkaar omgaan, is op zich al de prijs van een bioscoopticket waard. En dat geldt ook voor de verboden romance tussen de jonge helden, die weliswaar niet bepaald origineel maar daarom niet minder charmant is.
‘Elemental’ speelt momenteel in de bioscoop.