‘Guardians of the Galaxy Vol. 3’: Afscheid met een lach en een traan

Twaalf jaar geleden deed de titel ‘Guardians of the Galaxy’ bij iedereen de wenkbrauwen fronsen. Vandaag is het een begrip geworden. Had je dat zelf verwacht?

James Gunn : «Ik had op zijn minst goeie hoop. Ik ga hier niet vals bescheiden doen. (lacht) Ik voelde van bij het begin dat er iets moois in zat. Ik wist dat we iets deden wat fris en anders was, een ruimtefantasie waar de wereld volgens mij nood aan had. Het neemt niet weg dat ik bijzonder aangenaam verrast was toen die eerste ‘Guardians of the Galaxy’ ook effectief aansloeg. Ik had ook meteen al een idee van waar ik naartoe wou met de trilogie, dus op dat vlak maakte ik me geen zorgen.»

De reeks heeft vedetten gemaakt van een aantal acteurs die dat voordien niet waren. Vind je dat belangrijk?

«Als ik ergens trots op ben, dan is het dat ik erin geslaagd ben om acteurs te kiezen die geen eikels zijn. Integendeel, het zijn stuk voor stuk positieve, meevoelende, minzame en fijne mensen. Hoe melig dat ook mag klinken. Ik mag zeggen dat we door de jaren heen ook echt vrienden zijn geworden. Mijn voornaamste herinneringen aan die drie films zijn dan ook niet de premières maar de kleine momentjes op de set. Lachen, onnozel doen, een praatje slaan.»

Ga je de personages ook missen?

«Misschien maakt dat me nog het meest triest, hoe raar dat ook mag lijken. Ik weet dat ik de acteurs nog zal zien, maar dat geldt niet voor die personages. Toch niet in de nabije toekomst. Ik ben gek op al die karakters. Ik vond het heerlijk om ze allerlei avonturen te laten beleven. Sommige hebben een speciaal plaatsje in mijn hart, vooral Rocket.»

Je houdt je ook niet noodzakelijk aan de personages zoals ze zijn in de oorspronkelijke comics. Jouw versie van Mantis [de Guardian met de voelsprieten, rn] is bijvoorbeeld helemaal anders. Waarom is dat?

«Ik dacht dat het cool zou zijn om een heldin te hebben die empathie heeft als superkracht. Emoties zijn enorm belangrijk voor Mantis. We zijn het zo gewoon om hardcore macho mannelijke superhelden te zien die laserstralen uit hun armen schieten en auto’s optillen en in het rond gooien en tegenstanders afknallen. Mantis is helemaal anders. Zij moet het hebben van gevoelens, en toch is ze even krachtig. Om niet te zeggen krachtiger.»

Je laat graag gigantische decors bouwen. Wat is daar het voordeel van?

«Ik hou nu eenmaal van fysieke sets. De films spelen zich al af in de ruimte, en we reizen voortdurend van de ene bizarre plek naar de andere. Als je dan te veel een beroep doet op computereffecten verlies je elk gevoel met de realiteit. Fysieke sets houden je letterlijk en figuurlijk met de voeten op de grond. De acteurs en de crewleden vinden het veel aangenamer om ermee te werken, en ik ben ervan overtuigd dat ook het publiek het verschil merkt. Het ziet er gewoon ook beter uit op het scherm.»

De muziek is altijd al belangrijk geweest in deze trilogie, met name de songs. Hoe kies je die eigenlijk, vooral nu je weet dat die soundtracks enorm populair worden en de artiesten er dus ook van profiteren?

«Het voelt heel vreemd. De eerste twee albums zijn inderdaad gigantische hits geworden en hebben het leven van bepaalde artiesten echt veranderd. Maar ik wil in de eerste plaats goeie songs van goeie bands kiezen. Ik heb er opnieuw enkele favorieten in gesmokkeld, zoals mijn vrienden The Replacements en mijn grote idool Alice Cooper. Ik heb een lijst van honderden mogelijke songs, en terwijl ik schrijf, pik ik er de titels uit die het best bij de scène passen. Al kan dat later nog altijd veranderen.»

Review ***

Ha, je dacht dat Peter Quill (rol van Chris Pratt) de centrale figuur in de ‘Guardians of the Galaxy’-serie was? Dan trekt de derde film rond de charmante ruimteavonturiers die misvatting recht. Alles draait namelijk rond Rocket, de hoogintelligente wasbeer met het korte lontje. Vroeg in de film raakt hij zwaargewond bij de aanval van een bizarre goudkleurige supermens, en het is aan de rest van de Guardians om hem te redden. Op zich een plot volgens het boekje, ware het niet dat Rocket onderweg flashbacks krijgt die verklaren hoe hij aan zijn unieke biomechanische lichaam is gekomen. En dat verhaal is met voorsprong het meest emotionele wat Marvel tot op vandaag voor elkaar heeft gekregen. Met de typisch speelse stijl van regisseur/scenarist James Gunn en een intrigerende schurk (de megalomane en onmenselijke High Evolutionary) erbij geeft dat een zwierig en meeslepend avontuur. Alleen doodjammer dat Gunn het weer niet kan laten om zijn film een half uur langer te rekken dan nodig was. Zelfbeheersing, James, zelfbeheersing!

‘Guardians of the Galaxy Vol. 3’ speelt momenteel in de zalen.