SPOT ON. Annabel Lee: «We maken het onszelf niet te moeilijk»
Wie zijn Annabel Lee?
Audrey Marot: «Wij zijn een indierocktrio met een ninetiessound, met Brussel als uitvalsbasis. We leggen in onze nummers graag de nadruk op zang en de melodie. Onze liedjes zijn eenvoudig, toegankelijk voor iedereen, en verklanken de grillen van het dagelijkse leven.»
Beschrijf de origin story van jullie muzikale project.
«Het project is ontstaan rond enkele solocomposities van mezelf. Na enkele eerste repetities met de band volgde alles vanzelf. Ons eerste album ‘Let The Kid Go’ kwam uit in maart 2020 en viel samen met de start van de coronapandemie, waardoor de promo van de plaat en de evolutie van de band vertraagd werden. Na een tijdje kwamen we opnieuw samen met de band om muziek te spelen zonder druk, gewoon voor de lol. Toen zijn onze nieuwe nummers geboren.»
Hoe onderscheiden jullie zich van de grijze massa?
«We vallen niet meer op dan andere groepen, maar ik zou zeggen dat we het onszelf niet te moeilijk maken. We zijn een oprechte band die niet te veel nadenkt. Misschien maakt dat het verschil.»
Fans van welke gevestigde artiesten zouden jullie muziek weleens kunnen smaken?
«Big Thief, Nada Surf, Tegan and Sara, Julia Jacklin, Peuk.»
Wat is je grootste muzikale ambitie?
«De mooiste verwezenlijking is de wetenschap dat ons werk andere mensen raakt. Al een paar keer zijn toeschouwers ons na een concert komen opzoeken om te zeggen dat ze een traan hadden gelaten tijdens ons optreden. En dat is voor mij veel waardevoller dan spelen in een grote, bekende zaal.»
Deze peeps verdienen een shout-out:
«Damien Aresta, Maureen Vanden Berghe, Mathieu Golinvaux, Alexandre de Bueger, OTON.»
‘Drift’ is nu uit bij Humpty Dumpty.