We weten het al sinds ‘Snatch’: Brad Pitt schittert het meest in komedies over gangsters. Dus had regisseur David Leitch (‘Deadpool 2’) het gezegende idee om de acteur uit te nodigen aan boord van de ‘bullet train’, de fameuze Japanse hogesnelheidstrein. Daar vindt namelijk een explosieve reünie van huurdoders plaats. En Metro mocht Pitt en Leitch ontmoeten!
Hoe zou je het verhaal van ‘Bullet Train’ samenvatten?
David Leitch (kleine foto) : «Je bedoelt: hoe verklaar je dat al die huurdoders samen in dezelfde trein zitten? (lacht) Het is heel grappig, geef toe. Maar de film gaat net over het lot, over hoe je op het juiste moment op de juiste plaats kunt zijn. Elk personage heeft zijn of haar eigen reden om op die trein te stappen, maar ze hebben geen van allen enig idee van de epische clash die ze samen zullen creëren.»
Brad, jouw personage heet Ladybug. Wat voor iemand is hij?
Brad Pitt (grote foto) : «Ladybug is in de eerste plaats een idioot, en dat is per definitie de plezierigste rol om te spelen in een komedie. (lacht) Ik heb niet veel moeten verzinnen, want ik kon zijn DNA heel precies afleiden uit wat er op papier stond. Kort samengevat is hij een huurdoder die na een zenuwinzinking weer aan het werk gaat. Hij heeft net psychotherapie achter de rug, en hij denkt dat hij daar een vreedzame oplossing gevonden heeft voor al de conflicten van deze wereld. In die mate dat hij de hele tijd banale citaten over welzijn en mindfulness ophoest, het soort oneliners dat je aantreft op de Instagram van een puber die yoga ontdekt heeft. Hij arriveert dus op die trein met zijn chakra’s open maar zonder enig benul van het wespennest dat hem opwacht.»
David, hoe heeft je ervaring met ‘Deadpool 2’ deze film beïnvloed?
David: «Als je met Ryan Reynolds samenwerkt, krijg je een ware masterclass in improvisatie. Het gevolg was dat ik aan ‘Bullet Train’ begon in de wetenschap dat ik alles goed moest voorbereiden maar dat ik niet per se alles onder controle moest houden. Regisseren is meer dan zeggen wat iedereen moet doen. Het betekent ook dat je het werk van de acteurs met open armen ontvangt. Ik ben bovendien een enorme fan van komedies, actie en genrecinema. Daar kun je een commerciële maar intelligente cocktail van maken die je nooit zou zien in een klassiek drama.»
‘Bullet Train’ heeft naast Brad Pitt ook onder meer Aaron Taylor-Johnson, Joey King en Michael Shannon op de affiche staan. Wat voor ambiance geeft dat op de set?
David: «Dat vond ik nog het boeiendste, om te zien hoe de film zou groeien door acteurs met zo’n uiteenlopend charisma samen te brengen. Ik hou ervan om mijn films tijdens de opname te laten evolueren. Ik wil ze niet de nek omwringen omdat iedereen met alle geweld het scenario tot op de letter moet volgen. Als je acteurs voor je camera krijgt die zo geflipt zijn als Brad, Aaron en Michael, dan geef je ze vrij spel. Het zou te gek zijn om zulke talenten te muilkorven.»
Klikte het meteen tussen de acteurs?
Brad: «We konden elkaar niet uitstaan! (lacht) Nee, we vinden het geweldig om elkaar terug te zien. Tijdens deze promotietournee kunnen we ook eindelijk buitenkomen. Toen we ‘Bullet Train’ twee jaar geleden draaiden, zaten we in volle pandemie vijf maanden lang opgesloten in een studio. Het voelt heerlijk om eindelijk samen frisse lucht te kunnen opsnuiven.»
Hebben jullie geen enkele scène in Japan gefilmd?
Brad: «De buitenopnames van de reis tussen Tokyo en Kyoto zijn uiteraard wel degelijk daar gedraaid, maar wij acteurs hebben geen voet gezet buiten de studio in Amerika. Of liever buiten de enorme buis die ze voor ons in de studio hadden gebouwd. (lacht) We stonden allemaal versteld van al die technologie. Toen Hitchcock scènes in een auto draaide, was dat met een stuur en twee zetels voor een simpel scherm. Vandaag hebben we schermen die een hele muur bestrijken, zo lang als drie auto’s en zes meter hoog. Daarop flitsen dan beelden van Japanse landschappen voorbij, alsof je echt op een trein zit. Je hebt zeker niet het gevoel dat je stil zat, en sommigen werden er zelfs misselijk van. Ik zal geen namen noemen.» (lacht)
‘Bullet Train’ is geen vervolg en geen remake, wat eerder zeldzaam is geworden in Hollywood. Moet dit een nieuwe franchise worden?
David: «Niet te snel, niet te snel! Ik denk vooral dat we een mooie manier hebben gevonden om al die verhalen te laten samenkomen. Maar zeg nooit nooit. Het is zeker bemoedigend dat we ons zo geamuseerd hebben. In de praktijk kunnen we het over het verleden van elk personage hebben. Of zelfs een ander snel transportmiddel kiezen.»
Bullet Train ***
Geloof je in het lot? Ladybug (Brad Pitt) heeft pas via een express-therapie een burn-out overwonnen. Nu zit hij op de Bullet Train, de beroemde hogesnelheidstrein in Japan. Alleen is hij niet de enige huurdoder aan boord… Net zoals ‘Snatch’ van Guy Ritchie, die 20 jaar geleden demonstreerde dat Brad Pitt onmiskenbaar komisch talent herbergt in zijn fraaie lijf, heeft ‘Bullet Train’ lichte problemen met zijn ritme. Begrijp me niet verkeerd: dankzij een scenario vol geestige flashbacks die de individuele personages belichten, is er altijd wel een reden om te lachen. In die eindeloze reeks verhaaltjes — waaronder een magische cameo van Channing Tatum — verlies je echter beetje bij beetje je aandacht, ook al omdat de montage eerder opwindend dan meeslepend is. Gelukkig doet de kunstmatigheid van het script niets af van de creativiteit van de knokscènes of de zotte charme van de freewheelende acteurs. Onze favoriet: het duo Aaron Taylor-Johnson en Brian Tyree Henry.
‘Bullet Train’ speelt vanaf woensdag 3 augustus in de zalen.
