SPOT ON. Elias: «Als drummer kon ik mij verstoppen. Als zanger stap ik uit mijn safe space»

Metro draagt ontluikend muzikaal talent van eigen bodem een warm hart toe. Daarom zetten we regelmatig artiesten in de schijnwerpers die verborgen zitten in het rijke Belgische muzieklandschap, onder de radar van het massapubliek. Vandaag is het woord aan drummer en songwriter Elias Devoldere, die vorige maand zijn solodebuut ‘Kaiku’ op de wereld losliet.

door
Quentin Soenens
Leestijd 2 min.

Wie is Elias?

Elias Devoldere is een Belgische drummer en songwriter die de laatste tien jaar binnen- en buitenlandse clubs en festivals afschuimde met een rits verschillende bands (Nordmann, Sumi, Hypochristmutreefuzz, John Ghost, Hast...). Hij werd ook vaak gevraagd om soundtracks te maken voor dans en theater, en dat bleek de kiem voor een eigen soloproject. Voor zijn debuut-EP schreef Devoldere alle muziek en lyrics zelf en speelde hij vrijwel alle instrumenten op de plaat eigenhandig in. De vijf tracks werden gemixt door Jasper Maekelberg.

Beschrijf de origin story van je muzikale project.

Elias Devoldere : «Zo’n zes jaar geleden ben ik na heel veel spelen muziek beginnen te maken voor mezelf, heel vrijblijvend, zonder een direct doel. Tegelijkertijd schreef en speelde ik ook muziek voor bands (Nordmann, SUWI, Hypohristmutreefuzz,... ) en voor dansvoorstellingen (Ultima Vez, Thar Be Dragons, Helder Saebra). In 2018 heb ik lang in Helsinki vertoefd voor een dansproject waar ik de muziek voor schreef en performde. Geïnspireerd door die plek kwam ik tot nieuwe muziek, die aan de basis ligt van dit project.»

Waarmee onderscheid je je van de grijze massa?

«Ik drum en zing tegelijkertijd. Het is niet zo dat dat helemaal niet voorkomt, maar de massa is in elk geval minder grijs dan die van zanger/gitarist. Als drummer kon ik mij altijd veilig ‘verstoppen’ achter mijn drums en bleef ik wat op de achtergrond. Nu stap ik uit mijn safe space en switch ik tijdens liveconcerten tussen drum, gitaar en zang.»

Fans van welke gevestigde artiesten zouden je muziek weleens kunnen smaken?

«Radiohead, Moses Sumney, Blake Mills, Connan Mockasin.»

God is een dj, wist Faithless ons te melden. Mocht er één plaat op endless repeat staan in de hemel, welke zou jij aanvragen bij jouw aankomst daarboven?

«‘Kind of Blue’ van Miles Davis. Het is een van de weinige platen die ik op eender welk moment kan opzetten.»

Wat is je grootste muzikale ambitie?

«Een samenwerking met Johnny Greenwood of Thom Yorke. Voor mij zijn ze een van de interessantere muzikanten van deze tijd. Maar eigenlijk hoop ik vooral veel muziek te kunnen achterlaten. Ik sta te popelen om aan een volgende plaat te beginnen.»

Deze peeps verdienen een shout-out:

«Luca Fauzia, Ramses Van den Eede, Cis Van Robaeys, Eliza Stuyck en Tim Beuckels. Zij hebben me ontzettend hard geholpen met het maken en realiseren van mijn eerste EP. Een eerste wapenfeit gaat gepaard met twijfels, veel twijfels... maar zij hebben me steeds weer overtuigd verder te doen.»