Metal à la carte op Graspop

1. Eerder hardrock / heavy metal?

Graspop is een regelrecht heiligdom voor fans van hard & heavy. En al zeker voor wie niet vies is van een vleugje nostalgie. Wie oude rotten zegt, zegt Deep Purple. Dit vijftal draait al sinds 1968 mee en was een van de grondleggers van de Britse hardrock, net als Black Sabbath en Led Zeppelin. Intussen staan er 120 miljoen verkochte platen op de teller en kan iedereen de megahit ‘Smoke on the Water' luidkeels meebrullen.

Iets kitscheriger gaat het eraan toe bij de rockers van Europe, die hun onverslijtbare ‘Final Countdown' nog eens de wei mogen inslingeren. Joe Tempest en zijn maten zijn na 37 jaar en een heleboel ups & downs nog altijd op toer.

Er worden nog meer oudjes in de bloemen gezet op Graspop. Wat te denken van Blue Öyster Cult, met een carrière van 50 jaar absolute veteranen in de scene. De band uit Long Island vond destijds het juiste evenwicht tussen hard, psychedelica en progrock.

De Scorpions drukten niet alleen hun stempel op meerdere generaties. Zanger Klaus Meine en co zijn ook verantwoordelijk voor een van de bekendste rockballads uit de geschiedenis.

Recenter, maar ook hoog op de affiche zijn de Zweden van Sabaton en hun ‘power metal'. Op ons persoonlijke lijstje met favorieten staan verder nog de Canadees Danko Jones, de hilarische parodie van Steel Panther en de comebackkids van Ugly Kid Joe, die in 2015 met ‘Uglier Than They Used Ta Be' een vervolg breiden aan hun ‘Motel California' (1996).

2. Eerder black metal?

Langs de ‘dark side' van metal vinden we onder meer de black metalgoden van Mayhem terug. Die slepen een intussen vrij gewelddadig verleden achter zich aan, met de zelfmoord van zanger Dead in 1991, brandstichtingen in kerken tussen 1992 en 1993, en de moord op gitarist Euronymous door ex-bandlid Varg Vikernes (1993). Om maar te zeggen dat het geen kattenpis is.

Melechesh heeft zijn black metal dan weer graag met een scheutje Midden-Oosten. Deze Israëlische groep bouwt bruggen en laat zich daarbij graag inspireren door Sumerische en Mesopotamische thema's. Ook het Griekse Rotting Christ haalt zijn mosterd in oude werelden, of dat nu India is, Palestina of hun vaderland. Tot slot zijn ook de Franse heren van Svart Crown een ommetje op de wei meer dan waard.

3. Eerder death metal?

Als je je band Decapitated noemt, dan weet je meteen dat hier geen Romeo's op het podium staan. Deze Polen pakken het net iets brutaler en technischer aan. De term ‘groove metal' wordt vaak van stal gehaald om hen te beschrijven. Idem voor Gojira, die met hun zes platen zijn uitgegroeid tot dé speerpunt van de Franse extreme metal. Maar wel met teksten over het behoud van onze planeet.

Recht uit Detroit komt The Black Dahlia Murder, die met zijn sound à la Carcass en Morbid Angel zijn eigen stem én publiek gevonden heeft. En dan is er nog Memoriam. Die groep bestaat nog maar sinds 2016 maar de vier bandleden hebben hun strepen al ruimschoots verdiend in verschillende andere projecten. Ze claimen dan ook waardige erfgenamen te zijn van de old school death metal.

4. Eerder industrial?

Rammstein is naast Deep Purple en Evanescence zonder twijfel dé headliner van deze Graspop-editie. Ze rijgen al 22 jaar de hits aan elkaar, maar toch is het de eerste keer dat ze naar de weide van Dessel afzakken. Wedden dat zanger Till Lindemann moeiteloos tienduizenden festivalgangers in koor laat meebrullen op "Du... Du hast... Du hast mich..."?

Ook de voorvaders van de industrial metal zijn van de partij. Ministry draait al mee sinds 1981 en ondanks meerdere splits en reünies staat de band uit Chicago nog altijd garant voor kwaliteit op het podium. Anders gezegd: ze blazen je omver.

Tot slot heeft Graspop ook Rob Zombie vanachter zijn camera gesleurd. Met zijn soloproject doet hij zijn vroegere, mythische band White Zombie bijna vergeten. En net als op het grote scherm, is de horror nooit veraf.

5. Eerder prog? 

Een flinke dosis progressieve metal tijdens deze editie 2017. De lijst is lang, dus je zal keuzes moeten maken. Een van de pioniers van deze scene is het Engelse Anathema, die hun ‘doom' periode hebben ingeruild voor een lyrischere en atmosferischere aanpak.

Volgens het tijdschrift Rolling Stone is Mastodon "de beste metalband van zijn generatie". Hun nieuwe opus ‘Emperor of Sand' klom alvast pijlsnel naar de top van de charts. Om maar te zeggen dat er reikhalzend wordt uitgekeken naar hun komst.

Opeth, tot slot, is een stijl op zich. De Zweden brengen een perfect huwelijk van prog, death en invloeden uit de seventies. Dat alles overgoten met een heerlijk technisch sausje.

6. Eerder thrash?

In 1996 kreeg Max Cavalera het aan de stok met zijn broer Igor. Hij verliet Sepultura met slaande deuren. De fans van het eerste uur hebben er nog altijd nachtmerries van. In 2007 maakten de Braziliaanse broertjes het weer goed, maar wat later was het Igor die vertrok. Tegenwoordig staan ze als Max en Iggor Cavalera op het podium en tijdens deze tournee vieren ze de 20ste verjaardag van ‘Roots', een van de legendarische Sepultura-platen. Pittig detail: ook wat rest van de band Sepultura staat dit jaar op het podium in Dessel. Waarom makkelijk als het ook moeilijk kan?

Nog een hoogtepunt van het festival wordt ongetwijfeld de passage van Prong. Zonder hen geen Korn of Nine Inch Nails… En de vatos van Suicidal Tendencies maken intussen deel uit van het Graspop-meubilair. Ook dit jaar tekenen ze dus present voor een lekker potje thrashen. Smakelijk!