«De loopstatistieken van de collega's motiveren me om een tandje bij te steken»

Isabelle, 41, Office Manager

“De Antwerp 10 miles is niet mijn eerste wedstrijd, eerder liep ik al eens een race van 10 kilometer voor Kom op tegen Kanker. Voor mij is 10 kilometer altijd een soort van drempel geweest: mentaal vind ik het moeilijk om verder te lopen. Als dit avontuur goed eindigt, dan overweeg ik om volgend jaar mee te doen aan de 20 kilometer van Brussel. De voorbereidingen gaan redelijk vlot, ik loop een drietal keer per week rond de vijver bij mij in de buurt. Eén keer per week loop ik een lange afstand, de twee overige trainingen zijn ongeveer 6 tot 8 kilometer. Omdat ik een dochtertje heb, train ik vooral ‘s avonds. En met de collega's hebben we een groep aangemaakt via de loopapp Runtastic. Op die manier motiveren we elkaar om te sporten. Het is ook fijn om bij elkaar te horen hoe de voorbereidingen verlopen.”

Soetkin, 30, Marketeer

“Ook ik ben met de Antwerp ten miles niet aan mijn proefstuk toe, al is het wel de eerste keer dat ik voor zo'n lange afstand ga. In het verleden nam ik al deel aan de lady's run in Antwerpen en de Midwinternachtrun in Gent. Mijn trainingsenthousiasme kent ups en downs, de ene dag gaat het al wat beter dan de andere. Daarom probeer ik voldoende afwisseling in te bouwen: soms train ik op snelheid, soms op afstand, soms allebei. En de loopoefeningen vul ik aan met krachttraining via de work-outvideo's van Tess van Beurden, die je ook op onze site kan vinden. Het komt af en toe voor dat ik 's avonds in de zetel beland en weinig zin heb om te trainen, maar wanneer ik dan de statistieken van de rest bekijk, motiveert me dat om toch de sportschoenen aan te binden. En omgekeerd geldt hetzelfde: wanneer ik een trainingssessie deel, word ik steevast door de rest aangemoedigd. Dat werkt motiverend.”

Erik, 41, Distributie-assistent

“Hoewel ik al een aantal jaar redelijk consequent jog, is dit mijn eerste wedstrijd. Meestal liep ik puur op gevoel, zonder hartslagmeter of stopwatch, waardoor ik geen flauw idee had over mijn prestaties. Ik schat gewoon de afstand in, wekelijks is dat zo'n 30 kilometer, verspreid over drie trainingen. Met oog op de wedstrijd heb ik twee maanden geleden wel eens getest hoe snel ik ben. Toen bleek dat ik sneller loop dan ik aanvankelijk dacht (lacht). Op dit moment gaan de voorbereidingen iets minder goed dan gehoopt. Ik denk dat ik mezelf te veel gepusht heb om sneller te lopen, waardoor ik mijn spieren heb overbelast. Frustrerend, want dat past niet in mijn schema natuurlijk. Op 22 april hoop ik dat mijn blessure hersteld is en dat we de wedstrijd met z'n allen tot een goed einde brengen. Uiteraard zal ik wel een blik werpen op de prestaties van de collega's, maar teamspirit is voor mij belangrijker dan winnen. Ik hoop dus dat we met z'n allen trots kunnen terugkijken.”