«Ik ben een prima werkneemster... ook al ben ik doof»
En toch heeft Lies Franssens (32) na het doctoreren midden 2016 nog geen job. “Werkgevers zijn onzeker en onwetend”, ervaart ze. “HR-mensen staan niet meteen te springen om iemand met een handicap aan te nemen.”
Ach ja, dit detail waren we vergeten. Lies is sinds haar geboorte doof. Ze heeft nooit iets gehoord, maar verstaat de “nee” van rekruteerders maar al te goed.
«Praat langer met iemand met een handicap»
“Sollicitatiegesprekken verlopen vaak in een aangename sfeer”, zegt Lies. “Maar uiteindelijk kiezen ze toch voor horende kandidaten. Ze nemen de gemakkelijkste weg. Een ontmoeting van slechts 1 uur volstaat dan ook niet om een persoon met een handicap te leren kennen. Ik zou meer kans maken als rekruteerders me meerdere keren zouden uitnodigen én informatie zouden inwinnen.”
«WINWIN-project VDAB geeft me kans»
Lies en VDAB hopen dat het pas opgestarte WINWIN-project wel tot een job leidt. Hierin doorlopen negen langdurig werkzoekende ingenieurs gedurende 4 tot 6 maanden een bijscholingstraject in combinatie met een innovatiestage in een Vlaams bedrijf. Ze doen dit met behoud van hun uitkering en onder begeleiding van de vijf Vlaamse universiteiten.
Lies is geselecteerd en begonnen bij ILVO Vlaanderen, het Instituut voor Landbouw en Visserij Onderzoek.
“Ik greep de kans om ervaring op te doen in de afdeling Pluimvee en twee vakken te volgen aan de UGent. Zo vergroot ik mijn kansen op de arbeidsmarkt. En vooral, ik bewijs dat ik een volwaardige werknemer ben ondanks mijn doofheid. Ik doe hier opzoekwerk, schrijfwerk, statistische analyses en praktische werk in de stallen.”
«Hoop op een vaste job»
Lies trekt haar plan. “Ik ben meer dan een dove vrouw. Ik ben ook enthousiast, actief en zelfstandig. Ik neem graag verantwoordelijkheden op en lever geen half werk. Ik sta positief in het leven.” Als dit nu nog niet tot een vaste job leidt?
