CHECK-IN. De verrukkelijke overvloed van Malta
Malta heeft bijna de meeste kerken per capita ter wereld, maar van christelijke soberheid is er geen sprake op de archipel. Nu steeds meer Michelrestaurants en vijfsterrenhotels voet aan wal zetten, ontpopt de piepkleine mediterraanse eilandengroep zich zelfs tot een groots luxeparadijs. Metro liet zich onderdompelen in het aanstormende (culinaire) oord van overvloed.
Platte daken, honingkleurige huizen en een taal die meer Arabisch klinkt dan Germaans: je hoeft er niet lang te verblijven om te beseffen dat Malta meer is dan een ex-kolonie van het Vereningd Koninkrijk. Afgezien van het linksrijden en de Maltese voorkeur voor high teas, is het zoeken naar de Britse invloed. Weinig verbazingwekkend, voor een eiland dat grenst aan het Midden-Oosten en bestormd werd door Feniciërs, Romeinen, Normandiërs, Kruisridders, Ottomanen, Napoleon en Britten.
Te midden van die veelvoud van invloeden zoekt Malta in alle onafhankelijk zijn eigen identiteit. Toegegeven, met een schamel oppervlak van 316 km² - dat is maar drie keer de oppervlakte van Parijs – is het creatieve speelveld van de Maltezers maar beperkt. In 2020 werden er voor het eerst Michelinsterren uitgedeeld aan drie restaurants, intussen kwamen er nog twee toprestaurants bij, namen fancy beachbars hun intrek en openden verschillende boutiquehotels hun deuren. Sinds kort maakt de archipel met andere woorden, tussen al zijn culturele en natuurlijke pracht, ruimte vrij voor genieters die verlekkerd zijn op verwennerijen. Gelukkig neemt een culinair gerecht en een massagetafel maar weinig ruimte in.
Een exuberante hoofdstad
Wie evenwel van de ware rijkdom van Malta wil proeven, kan uiteraard niet voorbijgaan aan de historische en culturele pracht van het land. Daarom starten we onze ontdekkingstocht in de hoofdstad Valletta, een kuststad die in de 16e eeuw gefortificeerd werd door de ridderorde van Malta zodat geen enkel leger de plek ooit zou kunnen innemen. Al wisten zij uiteraard niet dat de Luftwaffe zo’n vierhonderd jaar later de stad voor meer dan de helft zou platbombarderen. Ook Valletta is met andere woorden een stad in opbouw, ondanks de eeuwenoude monumenten die in ere werden hersteld na de Tweede Wereldoorlog.
Valletta blijft daardoor vooral een soort openluchtmuseum, al is het een hoop gezelliger om in te kuieren dan pakweg het Louvre. Heerlijk verdwalen is het tussen de smalle steile straatjes waarin je tal van verborgen stekjes kan ontdekken. Zo zit de weelderige St. John’s Co-Cathedral verscholen achter een sobere gevel, maar is de adembenemende binnenzijde bekleed met goud, fresco’s en marmer – het summum van de barok. Ook het kleurrijke Casa Rocca Piccola, dat vandaag nog bewoond wordt door de prestigieuze De Piro-familie, is een bezoekje waard. Met een beetje geluk krijg je een rondleiding van de goedlachse Marquis, die zijn excentrieke «curiositeiten» met plezier bovenhaalt, van de avondslippers van Paus Pius de 11e tot een zilveren borstkolf uit 1700. Verstopte parels zoals deze maken van Valletta een ideale uitvalsbasis, waarbij ook een tussenstop in het indrukwekkende Theater Manoel uit 1730 en de Upper Barakka Gardens, met zicht op de haven, niet kan ontbreken.
Lach je rijk
Al da
VERBLIJF:
• Phoenicia The Mall FRN1478, Floriana
• InterContinental St. George's Bay St. Julian's STJ, 3310
HORECA:
• The Chophouse Tigne Point, Censu Xerri, Sliema
• Under Grain 167 Merchants Street Valletta VLT, Il-Belt Valletta 1174
• Tratteria AD 1530 2 Triq San Pawl, L-Imdina MDN 1061