Daarom vind je steevast een gaatje voor een dessert
Je bent op restaurant, hebt net een heelrijk voorgerecht én hoofdgerecht naar binnen gespeeld en zit naar je gevoel helemaal vol. Maar net wanneer je zit uit te buiken, komt de ober vragen of je nog een dessert wil. En tegen goedweten in zeg je volmondig ja op het dessert van de dag, dat barst van de slagroom en chocoladesaus. En ja, dat gaat vlot naar binnen.
Herkenbaar? Je bent zeker niet de enige. Heel wat mensen spelen ondanks een vol gevoel na het eten toch nog met gemak een dessert naar binnen en daar blijkt een goede reden voor te bestaan.
Een van de redenen waarom een dessert er meestal «nog wel bij» kan, is glucose. Dat stofje heeft namelijk een ontspannend effect op je maag. Je maag gaat erdoor uitzetten, waardoor je minder druk ervaart en waardoor het dus lijkt alsof je oneindig kan blijven eten. Uiteraard speel je al dat eten echter wel naar binnen en dus ook de calorieën die erbij horen, wat niet altijd gunstig is voor je gewicht. Maar dat detail negeer je voor het gemak.
Infralimbische cortex
Volgens het international eNeuro-team heeft dat alles te maken met onze infralimbische cortex. Die zorgt ervoor dat we ondanks een verzadigd gevoel toch nog zin hebben in dessert en dat we daarbij alle gevolgen vergeten. Door dat deel van de hersenen uit te schakelen bij ratten tijdens proeven, zorgden de wetenschappers ervoor dat de diertjes niet meer aten dan nodig. Plots was de goesting na de verzadiging verdwenen. Volgens de onderzoekers zijn die resultaten van groot belang voor de bestrijding van obesitas, een groot probleem in de geïndustrialiseerde landen. Extra onderzoek is nodig om te kijken hoe de techniek kan worden toegepast bij mensen, maar hoopgevend is het in ieder geval.