Daarom word je boos als iemand een mandarijntje pelt in je buurt
Na een duik op Twitter, vonden we dat het overgrote deel van mensen de geur van citrusvruchten in het algemeen niet erg vinden, maar dat gepelde mandarijnen een specifieke, misselijkmakende geur hebben. Hoe komt het toch dat net die geur zo binnenkomt bij sommige mensen?
Een afkeer voor een geur kan wijzen op een allergie, een voedselangst maar ook heel vaak een nare gebeurtenis die aan de geur gelinkt is. Een geur is dan ook de grootste trigger van onze herinneringen. Het kan onze gemoedstoestand in een handomdraai veranderen en het reguleert onze emoties.
Een voedselangst komt vaak voor bij mensen die ooit al een allergische reactie hadden, of waarbij op jonge leeftijd een link kon worden gelegd tussen angst en dat specifiek stuk fruit. Een allergie kan veranderen, maar de angst blijft. De angst ontstaat vaak bij jonge kinderen die oog in oog komen te staan met voedsel dat hen een nare herinnering bracht. Enerzijds boezemt het steeds opnieuw horen dat een bepaalde smaak (en zo ook geur) dodelijk voor je is, angst in.
Angst is en blijft een gek beestje. Er zijn mensen die misselijk worden bij de gedachte aan bepaald voedsel. Een fobie voor een textuur, smaak of een geur is niet ongebruikelijk. Die misselijkheid wordt vaak gedragen door angst. Angst werkt zodanig dat het erger en erger wordt, als er niet ingegrepen wordt om het te ‘verwerken’. Bijvoorbeeld, als je in de metro zit en een paniekaanval krijgt, ga je de metro vermijden. En omdat je het vermijdt, ga je de metro associëren met angst en wordt het erger.
Er is geen reden om bang te zijn voor mandarijntjes maar het is ook oke om ze niet tot je geliefd smakenpalet mee te rekenen.