Japan kampt met massale huidhonger. Hoe zit het bij ons?

Wie op Eén de eerste aflevering van ‘Let's talk about sex’ van fotograaf en documentairemaker Lieve Blancquaert zag, was op zijn minst verwonderd en allicht zelfs aangedaan door de schrijnende toestanden in Japan. Huidhonger en gebrek aan intimiteit, relaties en seks zijn er alomtegenwoordig. Het vinden van een partner blijkt er zo moeilijk, dat velen er de brui aan geven en ongewild single blijven. Is dit eigen aan de Japanse afstandelijke cultuur of telt ook België meer eenzame zielen?

Accepteer cookies om deze inhoud weer te geven.
door
Online redactie
Leestijd 3 min.

Toegegeven, het fenomeen van het solo-huwelijk in Japan vind je bij ons niet. Maar we zien wel degelijk meer en meer eenzaamheid, huidhonger en gebrek aan intimiteit in ons geïndividualiseerde en geïnformatiseerde Vlaanderen. Lees je er het recentste boek ‘Aanraking in tijden van huidhonger’ van gerontologe Els Messelis op na, dan begrijp je al gauw dat er ook bij ons een probleem is. Verschillende mensen getuigen in het boek over hun pijnlijke eenzaamheid en huidhonger. De getuigen wilden anoniem blijven, wat aantoont dat er nog een flink taboe op het onderwerp zit.

Betalen voor knuffels?

Knuffelen en oprechte menselijke aandacht kunnen ons welzijn en onze gezondheid sterk bevorderen. Maar Lieve Blancquaert, die erin slaagt om huidhonger in Japan op een beklijvende manier in beeld te brengen, vraagt zich in haar reportage af of het wel normaal is om voor knuffels te betalen. Als je thuis niemand hebt om mee te knuffelen, kan je natuurlijk op zoek naar een vriend of een zorgverstrekker die je eens wil vastpakken. Of misschien heb je wel het geluk om op straat een korte knuffel te krijgen van iemand van de Free Hugs Movement. Maar wil je langere tijd genieten en ontstressen, waarom zou je dan geen professionele knuffelaar inschakelen? Sinds kort geeft nu ook Margo Salembier knuffelsessies van een uur of langer in haar knuffelpraktijk KnuffelPunt. Klanten getuigen over hun chronische stress die na een kwartier begint weg te ebben. Moeders krijgen het heerlijke gevoel dat ze nu eens knuffels en troost mogen ontvangen in plaats van zelf altijd de trooster van dienst te moeten zijn. Ze gaan totaal ontspannen naar huis. Je kan zo'n langere knuffelsessie dus zien als een soort van wellnessbehandeling. Waarom zou je de professionele knuffelaar dan niet vergoeden voor de tijd die hij of zij in jou investeert, zoals je bijvoorbeeld ook een masseur betaalt?

Diverse oplossingen

Mensen met huidhonger leren leven met ‘de eelt op hun ziel’, het ‘vanbinnen verdorren’, met alle gevolgen vandien voor brein en lijf. In het beste geval gaan ze op zoek naar de oplossing die het beste bij hen past. De ene persoon haalt haar nodige emotionele kracht uit een knuffelworkshop in groep, zoals Kathleen getuigt in bovengenoemd boek. De andere persoon gaat op zoek naar een vriend om mee te knuffelen, of verwent zichzelf met een heerlijk warm bad. Nog anderen liefkozen hun huisdier, laten zich masseren of schakelen een professionele knuffelaar in. Iedereen is anders, en de oplossing voor huidhonger is dus ook voor iedereen anders. Gratis knuffels van de Free Hugs Movement, professionele knuffelsessies en andere oplossingen hoeven elkaar dus niet uit te sluiten. Het belangrijkste is de blijvende aandacht voor dit thema en de diversiteit aan oplossingen waar mensen uit kunnen kiezen.