Metro test uit: De elektrische fitness die je een strak lijf belooft zonder echt te sporten

E-fit ontvangt ons in hun stijlvolle hoofdkantoor in Deinze. De houten muren en ruige betonnen vloer ogen modern en moeten de toon zetten voor de even moderne, of zelfs futuristische activiteiten die we hier zullen beoefenen. E-fit staat namelijk voor ‘electro fitness’: een work-out met behulp van de gebruikelijke fitnesstoestellen, maar dan met elektrische stroom die door je lijf raast.

Op papier klinkt het als verregaande zelfkastijding waarbij de pijn van fitnessen gecombineerd wordt met de pijnscheut die je voelde toen je als kind na een wreed waarheid-durven-of-doenspelletje schrikdraad moest aanraken. Alleen zijn er daadwerkelijk duizenden mensen die zich iedere week vrijwillig laten aansluiten op een stopcontact alsof ze een blender zijn. Zo zou Niels De Stadsbader naar verluidt zijn longcapaciteit om ‘o verover-over-over-over mij’ te kunnen uithouden vooral te danken hebben aan de stevige dosissen ampères die hij ingespoten krijgt tijdens een portie e-fitness.

Quick fix

Stephanie Raedt opende tien jaar geleden samen met haar echtgenoot en co-zaakvoerder Andy Compernolle het eerste E-fitfiliaal in België en verwelkomt ons in de wereld van e-fitness. Ze verzekert ons allereerst dat het niet gaat om elektrocuties, maar slechts kleine, niet pijnlijke, elektrische impulsen die je spieren moeten stimuleren: «We maken gebruik van Elektro Musculaire Stimulatie of EMS. Tijdens het fitnessen krijg je een elektrodenpak aan waarop e-pads verspreid zijn. Dankzij die elektrische stimulatie kunnen we maar liefst 90% van de spiervezels trainen, terwijl bij een normale training dat maar 30% van de spieren is.» Daardoor hoef je slechts twee keer per week twintig minuten te trainen om resultaat te zien: «In één sessie krijg je 48.000 spiercontracties, wat ervoor zorgt dat EMS achttien keer efficiënter is dan gewone fitness. Iedereen heeft het erg druk, maar we willen ook gezond zijn, meer energie hebben, afslanken of onze sportprestaties verbeteren. EMS is een snel en gemakkelijk antwoord daarop.»

Weinig tijd, maar toch willen sporten is alvast op ons lijf geschreven. Ware het niet dat mijn lijf op dit moment nogal gehavend is: mijn knie is geblesseerd door enthousiast te lopen, terwijl mijn rug en nek in een erbarmelijke staat zijn door een slechte werkhouding. Daarom krijg ik straks een aangepaste behandeling voor mijn verbrijzelde lichaam: de E-relieve, een behandeling die de pijn moet verlichten in de brede rug en nek, maar die ook de buikspieren en biceps versterkt. Mijn blessurevrije collega gaat het gewone E-fitprogramma aan.

Sport of wellness?

De ‘E-relieve’-behandeling valt bezwaarlijk sport te noemen. Stephanie neemt me mee naar een afgezonderde witte ruimte waar enkel een ligbank, twee planten, een fleecedeken en een televisie met Netflixaansluiting staat. Er is in de verste verte geen fitnesstoestel te bespeuren. Ware het niet voor het elektropulsatietoestel in de hoek had de ruimte evengoed mijn living kunnen zijn. Stephanie maant me aan om op de bank te gaan liggen en sluit me aan op het EMS-toestel.

De sensaties die door mijn lichaam razen via het elektrodenpak zijn op zijn minst intens te noemen. Mijn zintuigen draaien overuren: ik voel warme infraroodstralingen in de nek, een licht kloppend gevoel in de rug, trillingen op mijn biceps en iets dat lijkt op twee bolletjes die gretig trommelen op mijn buik. Het voelt nogal overweldigend, maar er wordt me op het hart gedrukt dat een kleine gewenningsperiode normaal is. Ik krijg het fleecedekentje en vrij spel op Netflix ter afleiding. Na enkele minuten vind ik rust in het ritme van de elektrische pulsaties en begrijp ik waarom de behandeling als «zalige me-time» beschreven wordt. Ontspannen voel ik me alleszins, al voelt het ondanks de lichte spiertraining achteraf niet echt alsof ik gesport heb.

Ook mijn collega die zich aan het sportieve e-fitprogramma waagt, deelt dat gevoel. Tijdens haar twintig minuten e-fit krijgt ze een reeks spier-, kracht- en conditieoefeningen voorgeschoteld via een scherm terwijl haar elektrodenpak kleine elektrische impulsen doorstuurt. De trainer is nooit ver weg voor de nodige aanmoedingen, terwijl hij de impulsen opvoert. Een lastig, uitputtend zweetfestijn wordt het evenwel niet, hoewel haar een betere vetverbranding, stofwisseling en meer energie beloofd worden. Tot twee dagen na de sessie voelt ze haar lichaam werken aan een betere versie van zichzelf. Echt sporten zonder te sporten dus.

Fitnessen op maat

Stephanie zegt dat de E-fitness zeker intensiever kan, maar dat er steeds gekeken wordt naar waar iedere cliënt nood aan heeft. Die persoonlijke en holistische aanpak is wat E-fit typeert. Zo bieden ze met hun nieuwe project ‘Heltitude’ een box van voedingssupplementen aan die bij jouw levensstijl moet aansluiten en willen ze via coaching en een online platform met podcasts ook aandacht hebben voor je mentale gezondheid.

E-fit is kortom de work-out voor de moderne fitnesser, niet alleen door het futuristisch ogende elektrodenpak. Ook de aandacht voor zelfzorg, de persoonlijke aanpak en het feit dat het programma op maat gemaakt is voor de urban twentysomething die van hot naar her holt, maar geen tijd voor sport vindt, zorgen ervoor dat E-fit erg 2022 aanvoelt. Wie op zoek is naar de rush of high van intensief sporten zal hier allicht wat op zijn honger blijven zitten, maar wie gezonder wil leven maar geen energie (of zin) heeft om een strikt sportschema te volgen kan hier wel terecht. En in tijden waarin energie een schaars en waardevol goed is, zijn alle energiezuinige ingrepen in ons leven meer dan welkom.

Voor meer informatie over E-fit en Heltitude surf je naar www.efit.be.