Pendelaar Yaqine: "De wereld is voor mij een groot skatepark"

ZICHT

Ik ben stekeblind, maar mijn zicht betekent alles voor mij als fotografe. Mensen kijken vooral voor en rond zich, maar boven en onder ons speelt er zich ook veel af. Ik wil altijd méér zien. Onlangs ben ik met twee andere fotografen twintig verdiepingen naar boven geklommen in een leegstaand gebouw om tijdens het golden hour foto's te nemen van Brussel. Heel gevaarlijk, en zelfs illegaal, maar het was de moeite!

GEHOOR

Ik zeg niet altijd veel, maar ik hoor wel alles. Vooral in de metro pik ik veel gesprekken op, zelfs als die in een andere taal zijn. Ik speel met het idee om een fotoreeks te maken in de metro: mensen die wachtend in hun gedachten verzonken zitten, mensen die een heftig telefoongesprek voeren, enzovoort. Op die specifieke momenten voel ik mij als stille observator helemaal in mijn element.

SMAAK

Wat smaak betreft: een echte shout out naar kaas! De hele wereld mag weten dat ik een obsessie heb met kaas in al zijn soorten. Ik heb voor mijn verjaardag eens een blok kaas gekregen van een vriendin en ik was het gelukkigste kind op aarde. Mijn broer heeft dezelfde verslaving. Als het brood op is, eten wij thuis zelfs speculaas met kaas!

REUK

Soms word ik bij het openen van de zak brood en de opstijgende geur daarvan overvallen door een gevoel van nostalgie naar onze vorige woning. Ik zie mezelf dan als klein kindje zitten in mijn stoel naast de old school frigo met een witte boterham met choco in de hand. Ik heb zalige tijden beleefd in dat appartement. Mijn beste vriend woonde naast mij, en we hebben zelfs eens een spaghettigevecht gehouden in de keuken.

TAST

Als ik iets mijn aandacht trekt, dan voel ik meteen dat ik het wil aanraken. En als dat niet mag, is de drang nog groter, zoals bij kunst in musea. Ook wanneer ik iets beter wil begrijpen, neem ik het graag in mijn handen om het van dichterbij te onderzoeken. Textuur fascineert mij mateloos. Het zou interessant zijn om een kunstwerk te maken waarbij de kijker de drang voelt om het aan te raken.

ZESDE ZINTUIG

Ik zie de wereld als een skatepark. Als ik wandel in de straten, dan kan een kleine trede of een hellende stoeprand mij al triggeren. Die grond onder je voeten voelen terwijl je rijdt, dat is zalig. Skaters onderling vormen een echte familie over de hele wereld. Op straat zeggen we altijd dag, en in het echte skatepark juichen we elkaar toe om onze grenzen te verleggen.

Tekst en foto Charlotte De Cort