Tine Embrechts: "Kelly de pornoactrice is nog steeds mijn favoriete personage"

Dit is de tweede voorstelling die jij en Karlijn gemaakt hebben met Hugo Matthysen, de schrijver van het stuk. Wat is er veranderd?

“We hebben ‘Onbevreesd!' op twee weken tijd gecreëerd, en toch is alles minder chaotisch verlopen. Bij ‘De Hersenhap' stonden we meer te zwemmen. Ik ben Hugo's allergrootste fan, maar niet iedereen is altijd mee met zijn teksten. Hij is in de eerste plaats een literaire auteur, geen toneelschrijver. Hij werkt in stukken en brokken, waardoor het soms moeilijk is om vanaf het begin een samenhangend geheel te zien. Daarom hebben we nu gekozen voor een toegankelijke poppentheatervorm. Bovendien heeft mijn broer, Pieter Embrechts, het stuk met stevige hand geregisseerd. Zo hebben we op korte tijd toch veel resultaat geboekt.”

Hoe betrokken zijn jij en Karlijn bij het creatieproces?

“Wij schrijven nooit mee – Hugo is de meester. Maar hij kent ons zo goed dat hij zich altijd laat inspireren door onze persoonlijkheid. Karlijn speelt vaak een soort bosfeetje met het hoofd in de wolken. In ‘Onbevreesd!' is ze een losgeslagen dramaqueen met vliegangst. Ik ben meer de nuchtere van de twee, dus is mijn personage een rationele echtgenote geworden die bijvoorbeeld met haar man een akte ondertekent waarin staat dat hij zich niet mag laten pijpen. In de voorstelling zit ook een liedje getiteld ‘Te veel drank in de Ardennen' dat geïnspireerd is op een persoonlijke anekdote die ik had verteld over een uitstap met vrienden waarbij veel drank was gevloeid. Een dag later zat dat liedje in mijn mailbox. Zo werkt Hugo's brein. Voor mijn veertigste verjaardag heeft hij een nummer voor mij geschreven met de titel ‘Tineke Subtiel'. Tijdens onze discussies ben ik niet altijd subtiel in mijn commentaar, vandaar.” (lacht)

"Ik ben zeker niet de beste zangeres ter wereld"

Op scène staan ook de leden van The Clement Peerens Explosition, de groep van Hugo's alter ego. Voeg daar jouw zangtalent aan toe, en je krijgt een heel muzikale voorstelling.

“Ik ben zeker niet de beste zangeres van de wereld, maar ik zing wel heel graag. Hugo Matthysen, Ronny Mosuse en Aram Van Ballaert vormen een wonderlijk trio. Het valt misschien niet iedereen in de zaal op, maar om de sound te creëren die zij met z'n drieën voortbrengen, leveren ze allemaal dubbel werk. Voor mij zijn zij de strafste muzikanten van het land.”

Wat maakt van Karlijn een goede actrice?

“Het klinkt cliché, maar toen ik Karlijn voor de eerste keer zag spelen ten tijde van Het Peulengaleis, gebeurde er iets. Ik was zo onder de indruk van haar ongebreidelde fantasie! Die heerlijk waanzinnige kant van haar werkt heel aanstekelijk in ons samenspel. Als de ene iets doet, dan pikt de ander daar meteen op in. Dat is een kracht maar ook een gevaar, want in de vorige voorstelling gingen we soms zo mee in elkaars trip dat het te grotesk werd. Maar er zijn weinig mensen die de humor en taal van Hugo zo goed begrijpen en kunnen brengen als Karlijn.”

Hoe zou je de stijl van Hugo Matthysen omschrijven?

“Ik vind het een beetje jammer dat Hugo altijd bestempeld wordt als een absurde schrijver. Niet dat ik absurdisme niet goed vind, maar zijn teksten gaan echt ergens over. Hij vertrekt vanuit iets heel herkenbaars en realistisch, en gaat daar dan op een fantasierijke manier mee om. In ‘Onbevreesd!' zit er een sketch over twee ramptoeristen die klagen over het feit dat obers vaak niet op de hoogte zijn van de dagsoep en dat nog eens moeten gaan vragen in de keuken. Daaruit blijkt bijvoorbeeld dat Hugo een onwaarschijnlijke observator is. Maar hij is en blijft ook een filosoof, en dat merk je aan de bochten die zijn hoofd neemt. Zijn teksten zijn altijd even grappig als beschouwend.”

Welke personage op jouw palmares is je persoonlijke favoriet?

“Van alle heerlijke figuurtjes die ik gespeeld heb in het Peulengaleis koester ik nog altijd de grootste liefde voor Kelly de pornoactrice. Daarnaast was ik overdonderd door het scenario van ‘Quiz me Quick', een reeks van Bart De Pauw. Daar moest geen letter aan veranderd worden. Mijn rol als tante Gwendy was dan ook een echt cadeau."

Charlotte De Cort