Metro ging op cruise naar Zuid-Oost-Azië: 6 cruiseclichés onder de (s)loep genomen

1 Je verveelt je op zee

Verdict: niet waar

Van de acht dagen cruise spendeer ik er drie op zee. Dat betekent dat ik niet van het schip kan en enkel zicht heb op de gigantische plas water. Een uitdaging voor iemand die moeilijk stil kan zitten. Dacht ik. Het cruiseleven heeft me in realiteit nooit de kans gegeven om mij te vervelen. Via de app krijg ik elke dag een ander druk programma voorgeschoteld. Ik dobber in de twee zwembaden, relax in de jacuzzi’s, volg een lezing over de booming steden van Zuid-Oost-Azië, win een quiz – tot grote frustratie van de Seabourn habitués – trek naar de fitness in de hoop de cruisekilo’s kwijt te spelen, geef dat alweer op tijdens een kookdemonstratie, maak me op voor het diner, eet mijn buikje nog eens rond, trek naar het auditorium voor een goochelshow of een musicalact en sluit de avond af in de club op de beats van dj Otto Stories. De boeken die ik heb ingepakt komen mijn valies amper uit.

2 Cruisen is voor oude mensen

Verdict: deels waar

Toegegeven, als frisse dertiger zie je niet veel soortgenoten tussen je medepassagiers. Maar zoals zo vaak in het leven is leeftijd hier slechts een getal. Al snel sluit ik vriendschap met Henri en Pierette, kwieke zestigers die genieten van het leven. Het duo is grote fan van Seabourn. Ze zijn heel trots op het feit dat ze al 200 dagen gevaren hebben met de cruisemaatschappij. Dat verdient een receptie met de kapitein! Het Franse koppel is bovendien onvermoeibaar: ze drinken iedereen onder tafel, schudden de heupen los op de dansvloer en sluiten steevast de bar af in de vroege uurtjes. Ik leer dus al snel dat ik meer gemeen heb met deze senioren dan ik op het eerste gezicht zou denken.

Omdat cruisen een heel comfortabele manier van reizen is, werkt de formule ook voor families. Kleinkinderen nemen hun grootouders die niet meer goed te been zijn mee op sleeptouw. Zij kunnen overdag op avontuur gaan, terwijl oma en opa op het schip in de watten worden gelegd. Zo worden verschillende generaties herenigd, zonder te moeten inboeten aan vakantiepret.

En als je dan toch gehecht bent aan een rimpelloos gezicht, dan is er natuurlijk nog de staff. Het personeel en de gasten springen familiair met elkaar om. De bartenders kennen me al snel bij naam en bieden mij mijn favoriete drankje aan nog voor ik het kan bestellen. Hoewel Seabourn een Amerikaanse maatschappij is, komen de chef-koks, dj’s en schoonmakers uit alle uithoeken van de wereld en brengen ze elk hun verhalen mee.

3 Cruisereizigers zijn niet geïnteresseerd in cultuur

Verdict: niet waar

Naast het mooie weer heeft een cruise in Zuid-Oost-Azië ook prachtige bestemmingen in petto. Op twee weken tijd bezoek je maar liefst vijf landen: Singapore, Thailand, Cambodja, Vietnam en Maleisië. Deze bestemmingen kan je telkens via een georganiseerde excursie of op eigen houtje verkennen.

12 uur in het bruisende Bangkok

Het hoogtepunt van mijn reis is het bruisende Bangkok. De Thaise hoofdstad ligt op twee uur rijden van de haven van Laem Chabang, dus voor deze daguitstap ben ik vroeg uit de veren. Al zijn er niet genoeg uren in een dag om Bangkok te ontdekken, toch krijg ik al een mooi beeld van wat deze stad te bieden heeft.

Ik start de dag met de tempel van Wat Pho. In de tempel prijkt een liggende boeddha die zo groot is dat ze een gat in het dak moesten maken voor zijn punthoed. Daarna beklim ik de 344 treden naar de Golden Mountain. Lunchen doe ik in Methawalai Sorndaeng, een klassiek Thais restaurant met een Michelinster. Als je denkt dat ik hier mijn broek aan gescheurd heb, ben je goed mis. Een hoofdgerecht kost hier gemiddeld 8 euro.

In de namiddag kan ik uitbuiken op een long-tail boat, waar ik een andere kant van Bangkok te zien krijg. Vanop het water heb ik zicht op de sloppenwijken die dreigen in te storten door het stijgende water. Het contrast met de ommuurde villa’s en gigantische gouden buddha is groot. De boot zet me af aan de Temple of Dawn, het symbool van Bangkok waar toeristen traditionele kledij aantrekken en lustig foto’s nemen.

Wie Thailand zegt, zegt uiteraard massage. Na een drukke dag kuieren, test ik een Thai Massage van 90 minuten in het Mandarin Hotel, die wonderen doet voor de bloedcirculatie en pijnlijke spieren. Hoewel ik van kop tot teen hardhandig wordt aangepakt, voel ik mij na de massage herboren.

Mijn dag in Bangkok sluit ik af in Yaowarat, oftewel China Town. In het chaotische verkeer baan ik mij een weg langs eetkraampjes. Ik proef er een Chinees dessert dat lijkt op churros, heerlijke vis, krab en zelfs insecten. Bangkok, I’ll be back!

Aziatische droom

De volgende dag in Thailand neem ik de shuttlebus naar Pattaya, waar niet alleen het sekstoerisme opzichtig gepromoot wordt, maar waar ik ook een songtaew – de plaatselijke taxi – naar een markt op het water neem en de Sanctuary of Truth bezoek, een indrukwekkende houten constructie.

Verder meer ik nog aan op Ko Kood, een paradijselijk Thais eiland, bezoek ik het koninklijk paleis en een oude gevangenis van de Rode Khmer in Cambodja en sluit ik af met een food tour in Ho Chi Minh in Vietnam. Van een spoedcursus Azië gesproken!

4 Een cruise is vervuilend

Verdict: deels waar

Laten we het over de olifant in de kamer hebben. In tijden van klimaatmarsen, de opwarming van de aarde en de energiecrisis krijgen cruisemaatschappijen steeds meer kritiek op hun ecologische voetafdruk. Hoewel een cruise altijd zal onderdoen voor pakweg een treinvakantie, doet Seabourn wel de nodige inspanningen. Zo is de CO2-uitstoot van de schepen tussen 2005 en 2020 met 25% gedaald door de motoren te optimaliseren en betere brandstof te gebruiken. Wegwerpplastic wordt aan banden gelegd en ook het waterverbruik per passagier is beperkt. Op elk schip is een Environmental Officer aan boord om dit goed in de gaten te houden. Fun fact: voedseloverschotten worden in een vernuftige machine letterlijk verteerd door micro-organismen, waarna de vloeistof die overblijft wordt geloosd in het water. Uiteraard hebben die resten geen impact op het leven in de oceaan. Een originele invulling van ‘Too Good to Go’!

5 Op een cruiseschip gaat het er decadent aan toe

Verdict : waar

Als je een paar kilo wilt kwijtspelen, dan ga je best niet op all-incruise. Ik heb een week nodig om alle restaurants en bars uit te testen. Op de Encore heb je zeven restaurants, die bemand worden door 68 chefs: van de klassieke keuken in een balzaal à la Titanic, over heerlijke sushi in een intieme setting tot de laidback Earth and Ocean onder de sterrenhemel. Kers op de taart is het restaurant van sterrenchef Thomas Keller met copieuze grillgerechten. In tegenstelling tot andere cruisemaatschappijen werkt Seabourn met een volledige all-informule. Je kan dus elke avond in een ander restaurant reserveren, zonder je portefeuille boven te halen. Ook aan de bars vloeien de cosmopolitans en pina colada’s rijkelijk. Maar let op met alcohol à volonté. Een kater op volle zee is geen aanrader. Pilletjes tegen zeeziekte zullen je deze keer niet kunnen redden.

Pizza kaviaar

Over parels gesproken: de Seabourn signature is champagne en kaviaar. Dag en nacht kan je een coupe met knapperige viseitjes bestellen. Daar springen sommige passagiers wel heel creatief mee om. Mijn Franse vrienden bijvoorbeeld eten bij werkelijk àlles kaviaar. Ze scheppen graag op over hun enorme consumptie zwarte pareltjes. Aan boord van de Encore bevindt zich voor 48.000 dollar aan kaviaar uit Uruguay, en daarvan verdwijnt volgens Henri elke dag 1 kilo in zijn buik. Hij is ook de trotse uitvinder van de ‘pizza kaviaar’, een pizza margherita met... kaviaar. Hij dwingt mij te proeven van zijn bijzonder tacky creatie. Hoewel ik niet geloof in Henri’s goede smaak, moet ik toegeven dat pizza en kaviaar een match made in heaven blijken te zijn. Of heeft het cruiseleven mijn smaakpapillen aangetast?

6 Op cruise ben je nooit alleen

Verdict: waar

Met 600 passagiers en ongeveer evenveel personeelsleden vormt de Seabourn Encore een klein dorp. En zoals dat gaat in een dorp kom ik steeds dezelfde mensen tegen, waardoor ik nog nooit zo snel sociaal contact gelegd heb op reis als op dit schip. Met al die verschillende nationaliteiten en politieke gevoeligheden aan boord ga ik niet snel vragen of iemand voor Trump of Biden stemt of hoe iemand zich een maandenlang verblijf op de luxueuze Encore kan veroorloven. En dat doet er niet per se toe. Welk leven je voor deze vakantie hebt geleid en waar je hierna naartoe trekt is niet van belang. Wat telt is het hier en nu, de reis die we samen maken. Aan het ontbijtbuffet verschijnen we allemaal in onze short en ’s avonds trekken we onze meest glimmende cruise couture aan in de hoop dat de kapitein, ultieme gezagvoerder en statussymbool, met ons een praatje komt maken.