SOUNDCHECK. Bazart ontwaakt met optreden op Werchter én derde plaat: «Voor ons was corona een geschenk»

Dag heren. Het nieuwe album werd ‘Onderweg’ gedoopt. Vanwaar die titel?

Mathieu Terryn (foto midden): «Eigenlijk was het plan om de plaat gewoon ‘Bazart’ te noemen. Maar tijdens het maken van de nummers kwam voor mij een duidelijke thematiek naar voren: het onderweg zijn, en thuiskomen.»

In 2019 blikte je in De Morgen vooruit op het derde album van Bazart: «Misschien wordt dat wel een gigantische ‘arena’-plaat», klonk het toen. Vertel ons: is het zo’n album geworden?

Terryn: «Naar ons gevoel wel, ja.»

Oliver Symons (links): «We hebben geen bombastische plaat gemaakt, omdat dat simpelweg onze smaak niet is. Maar ik zie ons deze nummers eerder op een groot podium brengen, dan het gros van de songs op onze tweede plaat.»

In datzelfde interview vertelde Mathieu ook dat «het tweede album bewezen heeft dat we geen eendagsvlieg zijn». Wat bewijzen jullie nu met deze derde plaat?

Terryn: «We willen niet per se een statement maken. Zo’n statement moet voor ons gemaakt worden, en dat zal afhankelijk zijn van de ontvangst van onze nieuwe plaat. Ons gevoel zit alleszins heel goed, alles voelt juist aan. Onze bandidentiteit is met deze derde nog meer bepaald, en da’s heel belangrijk voor ons.»

«De jonge piepkuikens van vroeger zijn intussen koppige hanen», dixit Mathieu onlangs. Wat is er zo anders aan het nieuwe ei dat jullie gelegd hebben?

Symons: «Het schrijf- en opnameproces zijn helemaal anders verlopen dan de vorige plaat. We hadden alle drie gezegd dat we onze tijd gingen pakken om vollenbak aan die plaat te werken. Deze keer hadden we onszelf geen deadline opgelegd en ik was ook niet met andere projecten bezig, zoals tijdens het maken van het tweede album. We hebben ons echt met ons drieën op deze plaat gesmeten.»

Terryn: «Voor het eerst hebben we met ons drieën heel intensief aan een plaat gewerkt. De aanzet van de teksten kwam steeds van mij, maar qua arrangementen hebben we altijd alles samen in de juiste vorm gegoten.»

Was er door corona meer tijd en rust om te schrijven?

Simon Nuytten (rechts): «Ik denk dat corona zeker een belangrijke factor was; er was geen afleiding. We gaan dat niet snel nog eens meemaken. Voor ons was corona echt een geschenk.»

Symons: «Het heeft inderdaad geholpen dat er geen nevenactiviteiten mogelijk waren.»

Terryn: «En het is nu ook wel just op tijd gedaan (lacht). Het is leuk om nu wél vooruitzichten te hebben voor de zomer.»

Nuytten: «We misten wel echt de verbondenheid met het publiek en voelen heel hard dat we dat nu opnieuw nodig hebben. De reacties op onze nieuwe nummers bijvoorbeeld: daar kijken we zó hard naar uit.»

Hebben jullie iets van inspiratie gehaald uit die coronaperiode?

Symons: (denkt na) «Goh, niet direct. Het was ook niet de meest inspirerende periode: er gebeurde letterlijk niets. Als er al iets positief aan was, is het wel dat we plots zeeën van tijd hadden.»

Terryn: «We hebben ook inspiratie gehaald door naar filmpjes te kijken van grote bands uit de jaren 90: Oasis, R.E.M. en consoorten.»

Die coronapauze zou jullie gedwongen kunnen hebben om meer aan introspectie te doen, omdat er buiten zo weinig te beleven viel.

Terryn: «Dat zal er tekstueel misschien wel ingekropen zijn, maar je hoort mij niet zeggen dat corona een grote invloed gehad heeft op de plaat. Ik schrijf sowieso altijd binnen dezelfde thematiek.»

Is er een rode draad doorheen de plaat?

Terryn: «Voor mij zit er meer hoop vervat in de songs dan ooit.»

Symons: «De twijfel voordat de hemel opklaart, voordat het hoopgevende moment er is: dat zit er ook heel hard in.»

Terryn: «Maar we maken nog steeds popmuziek, dus tegelijk moet alles ook catchy en logisch klinken.»

Het album is wat ingetogener en intiemer dan jullie vorige langspelers.

Symons: «De plaat is bij momenten emotioneler en trager dan ons voorgaande werk, ja. Maar tegelijk vind ik dat hij niet ‘kleiner’ aanvoelt, integendeel. Het album voelt groter aan voor mij, opener. We hebben grootsere songs geschreven, zonder al te bombastisch te worden.»

Nuytten: «De nummers zijn ook geschreven om live te brengen. Het zijn stuk voor stuk songs die op een podium heel sterk uit de verf zullen komen.»

Was dat een bewuste keuze, of is dat gewoon organisch ontstaan?

Symons: «Wellicht speelt de coronaperiode daarin een rol, toen we niet konden optreden. Misschien keken we daarom des te meer uit naar live spelen en hebben we onbewust in functie daarvan naar de plaat toegewerkt.»

Terryn: «Los daarvan blijven we natuurlijk een popband die voor een groot publiek wil spelen. Dat hebben we bij deze plaat op onze manier ingevuld.»

Kort zijsprongetje: Mathieu, jij hebt je tijdens de coronapandemie op de edele gastronomie der croques gestort. Was dat loutere bezigheidstherapie, of zit er nog meer in de pijplijn?

Terryn: (lacht) «Eten is mijn tweede passie. Dat croque-project was leuk zolang het duurde, maar ik ben blij dat ik nu eindelijk weer mijn instrumenten kan oppakken en mijn échte job kan doen.»

Over je job doen gesproken: Werchter Parklife zal jullie eerste optreden in heel lange tijd zijn. Zenuwachtig?

Terryn: «Het zal aanvoelen als een overgang, een nieuwe eerste kennismaking met het publiek. Daarna hopen we op een volle wei op Pukkelpop. Chokri, als je dit leest: je weet wat te doen.»

Nuytten: «Het zal niet lang wennen zijn, denk ik. Eens we vertrokken zijn, zullen we weer weten waarom we het doen.»

Hoe zullen jullie het publiek begroeten?

Symons: «Heel enthousiast.» (lacht)

Terryn: «‘Denk Maar Niet Aan Morgen’ zal als eerste door de boxen schallen, en dan zien wat er gebeurt.»

Quentin Soenens

‘Onderweg’ verschijnt vandaag bij [PIAS]. Op 8 juli speelt Bazart op Werchter Parklife. Op 19 november staat een concert in de Lotto Arena gepland.