SOUNDCHECK. De wedergeboorte van een iconische Vlaamse folkband: «Het irriteerde ons dat mensen Laïs dood waanden»
«Er bestaan drie soorten dansen. Een met uzelf. Een met een ander. Een met het universum. ‘De Langste Nacht’ van Laïs brengt ze allemaal. Ge kunt niet meer zonder deze vierseizoenenplaat.» De lovende woorden van de bekroonde Antwerpse schrijver Jeroen Olyslaegers in zijn recensie van ‘De Langste Nacht’ laten er geen twijfel over bestaan: de nieuwe boreling van Laïs is een parel om te koesteren. In 2020 verliet zangeres Annelies Brosens de folkgroep na 25 jaar lidmaatschap, en dus vonden Jorunn Bauweraerts en Nathalie Delcroix de tijd rijp voor een nieuwe start. «We hadden behoefte om onszelf opnieuw op de kaart te zetten.»
Dag Jorunn. Het nieuwe album heet 'De Langste Nacht'. Slaat die titel op de coronaperiode?
Jorunn Bauweraerts
Het is meer dan 8 jaar geleden sinds de laatste release van Laïs. Vanwaar die lange radiostilte?
«Laïs was niet dood, maar stond op een lager pitje. In die periode hebben we vaak in kerken gespeeld. Daarnaast zijn we allebei mama geworden, dus was er weinig tijd voor nieuwe muziek. Nathalie en ik zijn ook in de weer geweest met onze zijprojecten; King Dalton en Eriksson Delcroix. Laïs verdween dan op het achterplan.»
Beschouwen jullie dit album als jullie comebackplaat?
«Op een manier wel, ja. In die zin dat Laïs nu een nieuwe Laïs is. Het is een herstart. We hadden behoefte om onszelf opnieuw op de kaart te zetten. De goesting was er, en de noodzaak ook. Omdat Annelies gestopt is moesten we Laïs herdefiniëren. Maar dood was Laïs nooit. Het irriteerde ons op den duur dat mensen dat dachten. Uiteindelijk speelden we wel drie maanden per jaar in kerken, die trouwens altijd uitverkocht waren. Dus weg waren we niet, hé?»
Wat is er anders aan deze nieuwe Laïs in vergelijking met de vorige?
«Mensen moeten dat verschil vooral live ervaren. Op vlak van creatie en het artistieke vormt het feit dat we nu met twee zijn in plaats van met drie een wereld van verschil. Het is natuurlijk nog altijd meerstemmig, maar er zit meer ruimte, meer lucht in onze songs. De samenzang klinkt ook warmer.»
Komt er eigenlijk ooit een vervanger voor Annelies of gaat Laïs nu voor altijd als duo verder?
«We gaan definitief met twee verder. Dat was vrij snel duidelijk. 28 jaar samen zingen: dat kun je gewoon niet vervangen. Het voelt ook fijn om het nu anders te doen. We hebben geen zin om ons verleden te imiteren. We gebruiken de mogelijkheden die er nu zijn.»
Jullie worden op de nieuwe plaat bijgestaan door jullie partners. Waarom die keuze?
«Ook wel uit noodzaak. We hebben de nieuwe plaat voor een stuk gemaakt tijdens corona, dus onze partners erbij halen was voor de hand liggend. Het was organisatorisch heel eenvoudig – zeker omdat Bjorn (Eriksson, nvdr.) een studio heeft in Kalmthout, waar ik ook woon. Daarnaast zijn Bjorn en Tomas (De Smet, nvdr.) twee heel goede muzikanten, die ons door en door kennen. Ze kennen onze muzikale erfenis. We hadden maar een paar woorden nodig om elkaar te begrijpen. Die samenwerking was heel logisch.»
Ik las dat Laïs heel populair is in Polen. Waarom uitgerekend daar?
«Onze muziek is ooit via een uitwisselingsprogramma met een jeugdbeweging in Polen geraakt, en is daar blijven plakken. Mensen bleken er heel ontvankelijk voor ons repertoire, want ze dansen daar heel graag. Intussen is Laïs daar een klassieker geworden, al vijftien jaar lang. (
‘De Langste Nacht’ is uit in eigen beheer. Laïs stelt de nieuwe plaat voor op 28 september in de Ancienne Belgique in Brussel. Voor meer concertdata, check lais.be.