SOUNDCHECK. Flume lost tweede lading remixes van ‘Palaces’: «Sinds ik volwassen ben, ken ik geen rust»

Dag Harley! Je verhuisde tijdens de coronacrisis terug naar Australië. In een interview met Music Radar vertelde je hoe je daar voor het eerst in je volwassen leven een «normaal bestaan» leidde. Hoe moeilijk was de overgang terug naar dit hectische artiestenbestaan?

Harley Streten: «Het was zeker een moeilijke overgang. Ik was die simpele levensstijl intussen helemaal gewend geraakt. Tijdens een promotiecampagne voor een album kan het soms zo hectisch zijn: sommige dingen gaan goed, andere dingen lopen in het honderd.»

Waar vond je de inspiratie voor ‘Palaces’?

«Flume is een project dat bulkt van de samenwerkingen. Voor ‘Palaces’ ging ik in zee met inspirerende artiesten zoals Caroline Polachek en Damon Albarn. Daarnaast heeft het platteland van Australië, en het rustige leven dat ermee gepaard gaat, me geïnspireerd. Ik had nog nooit zo’n periode gekend sinds ik volwassen ben – ik was heel jong toen Flume van de grond kwam. Het was heel verfrissend om dat te mogen meemaken.»

Je speelt straks op de Main Stage van Dour: als je één Belgische artiest zou mogen uitkiezen om mee samen te werken, welke artiest zou dat zijn?

(denkt na) «Uit welk land komt DJ Koze? Hij is een Duitser zeker? Goh… Ik heb eigenlijk al samengewerkt met Belgische artiesten. Ken je Kenton Slash Demon? Ik hou van hun werk. We hebben samen een paar dingetjes gedaan, maar nooit uitgebracht (hier slaat Flume de bal mis, want Kenton Slash Demon is een Deens technoduo, nvdr.). Verder blijf ik de naam Stromae horen, maar ik ken zijn muziek niet echt. Ik zal me er eens in verdiepen.»

In 2014 stond je op je 22ste op de affiche van Coachella. Je bent nu dertig en hebt dingen bereikt waar sommige artiesten een leven lang over doen. Op welke verwezenlijking ben je het meest trots?

(denkt lang na) «Goh, dat vind ik een moeilijke. Dat het mij gelukt is om dit leven te leiden en ik mijn brood verdien door te doen waar ik van hou. Dat heb ik altijd al gewild, en daar ben ik in geslaagd. Ik wil dit ook zo lang mogelijk volhouden. Het duurt nu al een jaar of tien, maar ik ben het nog lang niet beu. Daarnaast heb ik nog ambities en dromen. Ik wil bijvoorbeeld een tweede keer op Calvi On The Rocks spelen, een festival op Corsica. In 2012 stond ik er op de affiche. Tweeduizend mensen, een paar verschillende podia en feesten op het strand: heel uniek. Die sfeer was zo magisch… Ik wil er heel graag opnieuw naartoe.»

Iets anders: ik zag je hond op Instagram. Waarom noem je hem ‘Lil Fried Chicken’?

«Omdat hij eruitziet als een stuk gefrituurde kip. (lacht) Ik mis hem heel erg als ik op tournee ben. Nu verblijft hij bij mijn moeder. Ik zou hem graag meenemen op tournee, maar in een vliegtuig zitten is slecht voor zijn hoofd. Ik wil hem ook niet in een kooi opsluiten en op een vlucht van veertien uur zetten. Bij terugkomst in Australië moet hij dan ook nog eens verplicht in quarantaine. Dat wil ik hem niet aandoen.»

‘Palaces: The Remixes, Pt. 2’ verscheen op 9 september via Future Classic.