SOUNDCHECK. Intergalactic Lovers fileren de liefde op vierde worp: «Tijdens de repetities dacht ik: ‘Fuck dit, ik wil gewoon mijn lijf terug!’»

Hun groepsnaam vindt naar verluidt zijn oorsprong in een verkleedfeestje, toen gitarist Maarten Huygens uitgedost was als marginaal van de toekomst (denk: veel plastic en aluminiumfolie). In die hoedanigheid van ‘iets wat intergalactisch’ zou moeten zijn, verspreidde hij de boodschap van de liefde. In deze valentijnsweek – toepasselijker kan haast niet – spreekt Metro met Intergalactic Lovers, in de gedaante van frontvrouw Lara Chedraoui en Maarten Huygens, onder een stralend winterzonnetje op de binnenkoer van het Gentse platenlabel Unday Records. Onderwerp: hun vierde plaat, die morgen verschijnt. «Corona is een mooie les in geduld geweest: ik heb beseft dat dat nog steeds niet mijn forte is.»

door
Redactie Online
Leestijd 6 min.

Dag Lara en Maarten. Het nieuwe album werd ‘Liquid Love’ gedoopt: is het een liefdesplaat?

Lara Chedraoui: «Het album heeft veel te maken met een breuk waar ik ben doorgegaan. Het is een tweeledige breakupplaat: het gaat niet enkel over mijn vorige liefde, maar ook over de breuk met mijn ‘oude ik’, mijn vroegere leven. En over hoe je nieuwe moed kan opbrengen om je leven weer op te pikken. Ik was kapot van mijn liefdesbreuk, maar besefte ook dat die breuk niet de ware oorzaak was van mijn lijden, wel de aanloop ernaartoe. De echte oorzaak was mijn manier van handelen; alle jaren voordien waarin ik mijn ellende verkropte. Je kan veel op karakter doen – ik had het nog jaren kunnen volhouden – maar als je rots wegvalt, dan denk je: Fuck, waar ben ik mee bezig?’ Plots barst die etterbuil dan open.»

«Op deze plaat zijn de teksten allemaal van mijn hand. Ik vind liefde één van de meest dankbare thema’s om over te schrijven – zowel de donkere als de mooie kant. Het is een thema waar ik al heel mijn leven mee worstel, zowel binnen mijn gezin als met mijn vrienden en mijn partners. En ik zit nog maar aan een derde van mijn leven, dus ik ga er nog mee worstelen.» (lacht)

Kan je de titel verklaren?

Lara: «‘Liquid’ slaat op het ongrijpbare: de liefde is altijd in beweging. Soms gaat het hard, soms zacht. Ik vond ‘Liquid Love’ iets hoopgevends uitstralen.»

Maarten Huygens: «In mijn hoofd was het ook meteen een match. Ik heb een tijdje aan de oceaan gewoond, in Ierland. Ik bracht veel tijd door aan zee.»

Lara: «Wij zijn ook allemaal waterratten. Als ik me droevig of slecht voel durf ik weleens een ijskoude douche te nemen om mijn geest te kalmeren. Maarten heeft me trouwens geïnspireerd om te gaan ijsberen.»

Maarten: «Deze winter ben ik begonnen met dagelijks de oceaan in te gaan. Nu woon ik niet meer in Ierland – ik ben terug in België.»

Lara: «Mafketel!» (lacht)

Lara, het coronavirus had je in het voorjaar van 2020 stevig te pakken. Je zei in een interview dat de artsen je niet konden verzekeren dat je stem ooit volledig de oude zou zijn. Hoe is het ondertussen met die stem?

Lara: «Die is nog steeds niet 100%. We zijn volop aan het repeteren voor de heropening van de cultuursector en we hebben al een paar nummers moeten schrappen. Ik kan ze vocaal niet meer aan. Ze vragen te veel van mijn longen. Dat was confronterend. Ondanks het feit dat ik nog steeds de gevolgen merk van die coronabesmetting – vroeger was ik vrij sportief, maar nu kan ik geen vier kilometer meer lopen – dacht ik wel dat corona geen impact zou hebben op deze plaat. Maar hoewel mijn stem op ‘Liquid Love’ een pak lager en rustiger klinkt dan op het vorige album, had ik tijdens de repetities regelmatig pijn in mijn longen. Ik ben toen een paar keer ineengestuikt in het repetitiekot: Fuck dit’, dacht ik. ‘We zijn twee jaar verder en ik wil gewoon mijn lijf terug!’ Maarten was altijd de eerste om mij te troosten en gerust te stellen. Uiteindelijk hebben we enkele nummers getransponeerd (naar een lagere toonaard gebracht, nvdr.), maar dan geef je die songs een compleet ander gevoel mee.»

Maarten: «Gelukkig hebben we ondertussen een groot repertoire, waaruit we enkele songs geplukt hebben om in een lagere toonaard te spelen. We zullen zien wat werkt en wat niet.»

Lara: «Ik ben nogal een perfectionist, en bij het opnemen van de plaat in de studio heb ik me vaak onzeker gevoeld. Ik merkte dat het bij mij niet meer zo vlot ging als vroeger, waardoor we gemiddeld amper één nummer per dag konden opnemen. Ook dat was confronterend. Het studiopersoneel moest veel geduld uitoefenen. Ik verweet mezelf dat ik de schuld was van al dat getreuzel. Maar zowel producer Luuk Cox, die heel belangrijk was voor de sound van deze plaat, als de band waren ongelooflijk lief en begripvol.»

«Hoe mijn stem verder zal evolueren weet niemand. Corona is een mooie les geweest in geduldig zijn: ik heb beseft dat dat nog steeds niet mijn forte is.» (lacht)

«Het blijft wel een mindfuck. Zingen is iets wat ik goed kan. Dat, en pintjes tappen en in de keuken staan. Plots gaat dat zingen niet meer zo vlot. Dat is een mentale opdoffer. Toen ik aan het revalideren was in het ziekenhuis in mei 2020 had ik als doel om een afstand van tien kilometer te kunnen lopen op mijn 35ste. Ik word er dit jaar 37, en ik moet blij zijn met vier kilometer. Frustrerend. Maar bon, ik besef maar al te goed dat er mensen zijn die het veel erger hebben gehad dan ik, dus wil ik er eigenlijk niet meer over zagen.»

Iets anders dan: voor drie songs op de nieuwe plaat hebben jullie een kortfilm gemaakt bij wijze van muziekclip. Hoe is dat idee ontstaan?

Maarten: «Naar ons gevoel is de tijd waarin je voor elke single een aparte clip moest hebben voorbij. We hebben altijd ons best gedaan om toffe muziekclips te maken, maar die worden eigenlijk helemaal niet veel bekeken. We stelden ons daarom vragen bij de absolute noodzaak om voor elke single een video te maken. Het leek ons een tof idee om een clip te maken voor nummers die niet als single zouden worden uitgebracht. We wilden die songs zo een beetje extra liefde geven.»

Lara: «‘Liquid Love’ klonk in mijn oren als de soundtrack van een film, en plots schoot me te binnen: waarom die film niet samen schrijven? Ik heb toen Charlotte De Cort aan boord gehaald en samen hebben we die kortfilm gemaakt. We zijn zelfs geselecteerd voor het filmfestival van Oostende.»

«Ik heb me ook geïnspireerd op Kanye West, die voor één van zijn albums een muziekclip van 40 minuten had gemaakt waarin alle nummers van die plaat de revue passeerden. Ik vond dat supercool.»

Intergalactic Lovers heeft een stevige live-reputatie. Jullie hebben onlangs voor het eerst sinds lang weer opgetreden, in het Duitse Düsseldorf. Voelde dat als een wedergeboorte?

Maarten: «Een beetje wel. Ik was bloednerveus, want ik ben geen geboren podiumbeest. Ik ben pas op mijn gemak op de planken als ik al een reeks optredens achter de rug heb.»

Lara: «Er werd ons op voorhand gemeld dat er maar zestig kaarten verkocht waren. Het kon me geen moer schelen: al waren er maar tien kaarten verkocht, ik zou me amuseren. Optreden is mijn religie, mijn zingeving. Mocht Balthazar een kerkleider zijn, ik zou elke week komen kijken. Een concert is één van de weinige momenten waarop ik in het hier en nu ben, en niet aan het panikeren ben over de toekomst. Iedereen in de zaal zit eventjes op dezelfde golflengte. Een megacool gevoel.»

‘Liquid Love’ verschijnt morgen via Unday Records. Intergalactic Lovers treedt op 10 maart op in De Roma in Antwerpen.