SOUNDCHECK. Le huitième dEUS est arrivé: «Experimenteren is essentieel om relevant te blijven als band»
Elf jaar na ‘Following Sea’ is dEUS, een van ’s lands meest fonkelende rockbands, aan zijn achtste studioalbum toe. Een adempauze van elf jaar betekent niet dat de band stilgezeten heeft: er was een ‘best of’, een intieme tour, het jubileum van ‘The Ideal Crash’ en twee personeelwissels. Gitarist Mauro Pawlowski vertrok en werd vervangen door Bruno De Groote. In 2021 moest het goddelijke vijftal andermaal op zoek naar een nieuwe gitarist nadat De Groote getroffen werd door een beroerte. Pawlowski nam zijn plaats in. Metro sprak met drummer Stéphane Misseghers over de omwentelingen – zowel bij dEUS als daarbuiten.
Er zijn nu twee weken verstreken sinds de release van ‘How To Replace It’. De reacties zijn zeer positief, De Morgen heeft het zelfs over «de sterkste dEUS sinds de eeuwwisseling». Hecht je na al die jaren nog waarde aan recensies?
Stéphane Misseghers: «Tuurlijk. Je bent maar zo goed als je laatste album. Het is altijd zeer aangenaam om horen dat je werk gesmaakt wordt. Da’s geen evidentie. Als je in een band speelt die experimenteert met verschillende sounds over een periode van decennia, is het niet onlogisch dat de kritieken soms wisselend zijn. Op elke plaat proberen we te experimenteren, om niet klakkeloos als de vorige plaat te klinken – zoals zoveel bands. Ik denk niet dat dEUS dertig jaar zou bestaan, mochten ze acht keer dezelfde plaat gemaakt hebben. Daarvoor zijn we alle vijf te koppig. We hadden bijvoorbeeld een gigantische hit te pakken met ‘The Architect’, maar op de volgende plaat hebben we geen twaalf ‘The Architects’ gekwakt. Dat is niet waar dEUS voor staat. Soms worden we afgerekend op het feit dat we durven te experimenteren. Maar die kritiek komt nooit van mensen die zich zelf aan experimenten wagen. Vaak staan zij die hun nek niet durven uit te steken het hardst aan de zijlijn te roepen.»
Hecht je meer belang aan het oordeel van zij die wél hun nek durven uit te steken?
«Ja, omdat zij geen schrik hebben om op hun bek te gaan. Jarenlang hetzelfde concept uitmelken is compleet oninteressant. Het experiment is essentieel om relevant te blijven als kunstenaar. Je kan van de daken blijven schreeuwen dat je relevant bent, maar je moet dat zelf ook afdwingen. Respect moet je niet opeisen, maar verdienen. Door het lef te hebben en onbetreden paden in te slaan.»
Heb je op deze plaat veel geëxperimenteerd met je instrument?
«Ik wou de twee walsen op de plaat zo weinig mogelijk doen klinken als walsen, want ik vind dat die de boel vertragen. Ik wou er een draai aan geven om te vermijden dat het ‘hoempapa’ zou worden, bij wijze van spreken. Voorts heb ik geëxperimenteerd met elektronica, waarbij ik steeds in het achterhoofd hield dat het organisch moet klinken. Dat was mijn dogma. Als het niet organisch klinkt, is het niet goed genoeg.»
De nieuwe plaat wordt onder meer bejubeld vanwege zijn authenticiteit. Ik lees bijna overal dat het album ‘
«Ik vraag me altijd af wat men bedoelt met
Waar verwijst de albumtitel eigenlijk naar?
«Die is voor eigen interpretatie vatbaar. Hoe vervang je iets? Dat kan een persoon, relatie of verloren liefde zijn, maar evengoed een voorwerp. Iets in je leven waar je veel waarde aan hecht of hechtte, of iets dat noodgedwongen vervangen moet worden.»
Is zich afvragen hoe iets vervangen moet worden het onvermijdelijke gevolg van ouder worden?
«Hoe ouder je wordt, hoe meer je meegemaakt hebt. Op de keper beschouwd heb je bij het klimmen der jaren steeds meer materie om over te schrijven. En ja, daar horen existentiële vragen bij. Vijftien jaar geleden zouden we onszelf die vragen niet gesteld hebben. Maar nu spreekt een late veertiger. Eerlijkheidshalve kunnen we niet ontkennen dat er een vleugje van onze leeftijd te bespeuren valt in de keuze van onze songtopics.»
Over ouder worden gesproken: er is tien jaar verstreken sinds de laatste dEUS-plaat. Vanwaar die lange adempauze?
«Na ‘Keep You Close’ en ‘Following Sea’ hadden we nood aan een break. Die twee platen zijn ontstaan uit één opnamesessie, nadien waren we leeg. Het was nooit de bedoeling dat die pauze tien jaar zou duren.»
«Pas op, aan deze plaat hebben we wel drie à vier jaar gewerkt. En ikzelf heb net als Klaas (
«En ondertussen hebben we ook niet stilgezeten: ikzelf heb zes platen geproducet en met de band zijn we altijd blijven spelen. Er is gewoon geen nieuw materiaal uitgekomen. Kijk, als je alomtegenwoordig bent, word je als vanzelfsprekend beschouwd. De remedie is schaarste creëren, zodat er begeerte ontstaat bij het publiek. Als het allemaal
Het minste wat van dEUS gezegd kan worden, is dat de band z’n momentum grijpt. Met een streepje maatschappijkritiek bijvoorbeeld. Zo wordt in ‘Man of the House’ het monopolie van big tech op de korrel genomen. Is er een hang naar nostalgie vervat in de muziek van dEUS?
(
Zijn streamingdiensten zoals Spotify dan ook een noodzakelijk kwaad volgens jou?
«Ik vind streaming enerzijds fantastisch, omdat het toegang verschaft tot alles wat het medium omvat. Vandaag heeft iedereen de volledige muziekcatalogus, alles wat de mensheid ooit heeft voortgebracht op muziekvlak, gewoon in z’n broekzak zitten. Van de meest obscure
Slotvraagje: wat zijn de plannen voor komende zomer? Gaat dEUS enkele Belgische festivals aandoen?
«In België spelen we op Live /s Live en Dour, daarnaast doen we nog wat Europese festivals. In het najaar komt er nog een tournee. En er zitten nog een paar clips in de pijplijn. Future is looking bright!»
‘How To Replace It’ is nu uit bij [PIAS]. dEUS stelt zijn nieuwe plaat voor op 14, 15, 16 & 17 maart in de Ancienne Belgique in Brussel. Al die shows zijn reeds uitverkocht.