Gepresenteerd door Native

Delen en herverdelen maakt de wereld beter

De wereld staat voor grote uitdagingen. Het klimaat ontspoort. Het Zuiden, tropische en subtropische gebieden zijn het meest kwetsbaar voor de gevolgen ervan, hoewel die landen er het minst hebben toe bijgedragen. Tegelijkertijd neemt de ongelijkheid wereldwijd extreme vormen aan. De helft van de mensheid moet rondkomen met minder dan 5 euro per dag. Intussen, opgejut door de media en de machtige reclamemachines, streven we er met enkele miljarden mensen naar om ooit bij het eliteclubje te horen, dat zich zo goed weet af te schermen... Welke ruimte geven we eigenlijk aan het Zuiden om te beschikken over een redelijk deel van de koek?

Duizenden hogere dier- en plantensoorten zijn de laatste tientallen jaren al verdwenen of worden bedreigd in hun overleving. We zuigen massaal en goedkoop grondstoffen uit het Zuiden naar ons toe, en dumpen (een deel van) ons afval.  Oceanen verzuren en verworden tot een ‘plasticsoep'…

Het huidige socio-economisch model, steeds maar groei, elk bedrijf, de ‘homo economicus' die streeft naar altijd maar meer voor zichzelf, ligt aan de basis van die dubbele ecologische en sociale ontsporing. Het is evenmin gezond, ‘groei' is een verslaving geworden, waarvan mensen, bedrijven en landen afhankelijk zijn geworden, soms zelfs obsessief. Verslavingen zijn nooit goed, obsessies evenmin. En er vanaf geraken is heilzaam. Het systeem drijft de consumptie altijd maar op. Hoe komen we eruit?

Ontwikkelingsdoelen

Er is hoop: de wereld heeft een prachtig plan, netjes neergeschreven in 17 duurzame ontwikkelingsdoelen, te bereiken tegen 2030. Er is hard aan gewerkt, en alle landen hebben zich er achter geschaard. Als we ze bereiken, zal het samenleven zoveel mooier zijn. Alle mensen zullen dan een menswaardig bestaan leiden, en de draagkracht van de planeet zal gerespecteerd worden.

Sommige van die doelen en indicatoren vorderen, andere, zoals de honger uit de wereld helpen en het klimaat, gaan de verkeerde kant uit. En alle botsen ze op … korte termijn economische belangen en de groei-obsessie.

Welzijn voor rijkdom

Nochtans zijn er ook bewegingen zoals Buen vivir in Latijns-Amerika en de eilandstaten Nieuw-Zeeland en IJsland, die het wel goed doen. Zij hebben besloten hebben om van economische groei geen doel meer te maken, maar te focussen op welzijn voor iedereen. Dat kan betekenen dat wij het met minder materiele rijkdom – maar misschien met meer voldoening – moeten doen, om anderen meer ruimte te geven om het beter te stellen.

In die nieuwe visie op de samenleving en in die culturele omslag gelooft Broederlijk Delen. Samen met meer dan 100 partnerorganisaties in Noord en Zuid delen en herverdelen zij de rijkdom. Delen staat ook centraal in de deeleconomie, bij de inzet van duizenden vrijwilligers en in de talrijke vernieuwende initiatieven die onze samenleving kleur geven.

Mama Bienvenue

Een mooi voorbeeld van zo'n initiatief is Maman Bienvenue (38). Zij woont samen met haar man Pierre en vijf kinderen in Sia, een afgelegen dorp in Congo. De mensen leven er vooral van de opbrengst van hun veldjes. Maar je ruikt er tegenwoordig ook versgebakken brood!

Dankzij de steun van INADES, partner van Broederlijk Delen, heeft Maman Bienvenue een broodoven. Die houdt ze niet voor zichzelf. Samen met de andere vrouwen uit het dorp, bakt ze brood dat ze met z'n allen verkopen. Door die inkomsten hebben de bewoners marge om hun houdbare groenten van het veld langer te stockeren. Doordat ze niet meteen hoeven te verkopen, kunnen de dorpelingen onderhandelen over een betere prijs. Met een deel van de opbrengst kan een tweede vrouw zich na een tijdje eveneens een oven  aanschaffen, en zo gaat dat verder. Tot  de vrouwengroep in staat is om een naburige vrouwengroep in gang te zetten.

Zo zie je dat een klein gebaar kan leiden tot een betere levenskwaliteit voor een hele gemeenschap!

Lees ook het achtergronddossier ‘delen als hefboom voor systeemverandering', op