In bijna alle bestelwagens van koerierdiensten zitten pakjes met drugs

Bijna alle bestelwagens van koeriersdiensten rijden rond met een of meer pakjes drugs, schatten experts. Dat meldt Knack dinsdag. «Het is zeer lucratief en de pakkans is klein», klinkt het bij de federale politie.

door
Belga
Leestijd 2 min.

Precieze cijfers over die soort drugshandel zijn er niet, maar het fenomeen wint snel aan belang en is geen marginaal probleem meer, zegt Marc Vancoillie, diensthoofd van Centrex Drugs, het kenniscentrum voor drugs van de Federale Gerechtelijke Politie. Het zijn vooral synthetische drugs die vanuit België via koerierdiensten vertrekken. Niet onlogisch, aangezien ons land samen met Nederland een van de grootste producenten ter wereld is van synthetische drugs, zoals MDMA in vloeibare vorm of verwerkt tot xtc-pillen. Ook ketamine is volgens experten een hype geworden.

Lucratief handeltje

Criminelen hebben twee redenen om drugs via postpakketjes te verhandelen. Enerzijds is het bijzonder lucratief, aangezien verschillende drugs in andere landen een hogere straatwaarde hebben en dus veel opleveren. Anderzijds is de pakkans gering, vooral door de gigantische hoeveelheid pakjes die dagelijks wordt verzonden. Dat aantal nam bovendien een enorme vlucht tijdens de coronacrisis, waar drugscriminelen hun voordeel mee gedaan hebben.

«Zoals niet elke container in de haven van Antwerpen gecontroleerd kan worden, zo is het onmogelijk om elk pakje te openen op zoek naar drugs. Een van de economische bestaansredenen van koeriersdiensten is nu eenmaal hun snelheid», onderstreept Charlotte Colman, professor criminologie aan de UGent en nationaal drugscoördinator. Vancoillie benadrukt dan weer dat het Schengenakkoord de strijd tegen pakjes bemoeilijkt, aangezien zendingen in Europa nog nauwelijks gecontroleerd worden.

Verplichte identiteitscontrole

Volgens Vancoillie zou een verplichte identiteitscontrole heel wat dealers afschrikken, want wie nu een pakje afgeeft bij de post, hoeft zijn identiteit niet prijs te geven. «Het is aan de politieke overheid om daar iets aan te doen», klinkt het. Hij verklaart wel dat binnen de politie steeds meer initiatieven worden genomen om de problematiek te bestrijden.