Actieplan: zo reis je in Kazachstan
Almaty als perfecte uitvalsbasis
De reis begint en eindigt in Almaty, de grootste stad van Kazachstan, die dankzij de centrale ligging de perfecte uitvalsbasis vormt voor een- of meerdaagse uitstappen. Maar maak je als westerling vooral niet te veel illusies bij het woord ‘stad'. Er is weliswaar een soort financieel district, een paar shoppingmalls en wat grotere wegen, maar het lijkt in de verste verte niet op een stad als Parijs, Londen of Antwerpen. IJverige toeristen met een goed oriëntatievermogen en/of een basiskennis Russisch zijn er op een dag wel rond. Bij gebrek aan beide heb ik er zelf een vijftal dagen rondgehangen, maar dat was niet honderd procent mijn eigen keuze.
Een van de dingen die je absoluut gezien moet hebben, is de Kok Tobe, een soort VRT-toren op een berg. Je geraakt er met de bus of via een kabelbaan, waarbij je getrakteerd wordt op een spectaculair uitzicht op de stad en een sprookjesachtige zonsondergang (foto rechts). Minstens even interessant en bevreemdend zijn het entertainmentpark en de zoo aan de voet van de toren. De dieren zijn er eerder meelijwekkend dan schattig en de achtbaan is er eentje die je zelf bedient. Een ervaring, en is dat niet waar we allemaal naar op zoek zijn in het leven?
Op een uurtje rijden van de stad bevindt zich ook The Big Almaty Lake, een bergmeer met een spectaculaire blauwgroene kleur. Hier trek je best naartoe op een weekdag, aangezien het in het weekend een populaire cityscape is voor de Kazachen zelf.
[gallery type="slideshow" td_select_gallery_slide="slide" ids="786812,786807,786805,786804,786813"]
Charyn Canyon
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Op een viertal uur rijden van Almaty ligt de Charyn Canyon, een van de grootste in z'n soort. Qua uitzicht doet ie sterk denken aan de Grand Canyon in de Verenigde Staten, maar dan zonder hekken, waarschuwingsborden en hordes toeristen die aanschuiven voor een foto. Toch is het rode rotsgebergte niet alleen indrukwekkend omwille van zijn omvang. De rust en de stilte die er heersen voelen bij momenten bijna buitenaards. Zo moet ik me herhaaldelijk in de arm knijpen om te geloven dat ik er daadwerkelijk ben. En nee, ik was niet aan het ijlen door de tropische temperaturen.
Het enige nadeel van de Charyn Canyon is dat er zowel ter plekke als onderweg weinig mogelijkheden zijn om uitgebreid te dineren en/of naar het toilet te gaan. Zowel je lunch als je watervoorraad sla je dus best in voordat je uit Almaty vertrekt. Dat geldt trouwens ook voor toiletpapier, een van je meest waardevolle bezittingen in Kazachstan.
Eén dag is voldoende om wat rond te wandelen in de canyon en ter plekke zijn er sowieso geen mogelijkheden om last minute een hotel te boeken. Maar reken er wel op dat je die dag acht uur in de auto zit. Gelukkig zijn er de fotogenieke landschappen die ook na al die uren weigeren te vervelen.
Triumviraat van meren
Na het bezoek aan de Charyn Canyon trek ik de volgende dag naar de Kolsay Lakes, een tweedaagse uitstap waarbij mijn reisgezel en ik drie meren zullen bezoeken. Deze uitstap organiseren we via een lokaal reisbureau, waardoor het toerist-gehalte een pak hoger ligt. Zo verplaatsen we ons per bus en komen we onderweg zo'n 200 andere toeristen tegen. Maar daar staat wel tegenover dat we kunnen slapen bij de gastvrije locals die ontbijt en avondmaal voor ons voorzien. Handig, zeker omdat het een hele uitdaging is om in de plaatselijke supermarkt zelf een voedzaam en lekker avondmaal te voorzien. Met de stokbroden die er te koop zijn kan je bijvoorbeeld met gemak een vijfjarige knock-out slaan.
Op de eerste dag krijgen we maar liefst twee meren voorgeschoteld, die beide de naam ‘Kolsay Lake' dragen. Handig, want het is niet altijd even gemakkelijk om de plaatsnamen te onthouden. Het eerste meer is het meest dankbaar voor de ietwat luie toerist: de hemelsblauwe kleur is overweldigend mooi en je hoeft er amper voor te wandelen (grote foto linksboven). Eigenlijk leent het zich perfect voor een middagje luieren in de zon. Toch is dat niet wat ik die dag op de agenda heb staan. Nee, de bedoeling is dat ik de steile berg omhoog hike naar het tweede meer, dat nog mooier zou zijn. Die beklimming is volgens onze Kazachse gids ‘licht', al is dat niet het woord dat ik zou gebruiken om een vijf uur durende klauterpartij over loszittende rotsen te omschrijven. ‘Dodelijk uitputtend' komt dichter in de buurt. Gelukkig wordt die inspanning beloond met een prachtig zicht op dit verdoken bergmeer.
Stille schoonheid
Dag twee begint belachelijk vroeg. Om zes uur zit ik tot mijn eigen verbazing al aan de ontbijttafel, een uur later vertrekken we met de 4x4 naar het laatste bergmeer. De landschappen onderweg hebben een hoog ‘Lord of the Rings'-gehalte: groen, uitgestrekt en op een enkele wagen en/of paardje na verlaten. De stille schoonheid blijft verbazen. Dat kan ook gezegd worden over het derde meer van onze trip. Het water is hemelsblauw en ijskoud, maar er groeit wel een leger hagelwitte berkenbomen uit. Avontuurlijke zielen kunnen hier perfect hun tentje opslaan en er een meerdaagse uitstap van maken.
Reistips
Tekst: Mare Hotterbeekx, Foto's: Jozef Aerden