"Als ik mijn Aalsters dialect bovenhaal, weet hij hoe laat het is"
Gewapend met een microfoon en een rijsttaartje stappen Antoine, mijn partner in crime, en ik het moderne en gezellige huis van Kris en Reginald in Sint-Agatha-Berchem binnen. Het is 10 november, een spannende dag: mijn 21ste verjaardag en opnames voor de Belgodyssée-wedstrijd. We worden hartelijk ontvangen door het koppel, en ze nodigen ons uit aan tafel. Kris heeft verse muntthee gemaakt, en mijn rijsttaartje wordt met plezier aangesneden.
Kris (44 jaar, uit Aalst) en Reginald (ook 44 jaar, uit Charleroi) zijn al 11 jaar samen en getrouwd sinds 2008. We hebben elkaar leren kennen op een zondag in een homobar in Brussel. Ik ging aan de bar zitten, naast een man die 5 jaar later mijn man zou worden, vertelt Kris. Ik haalde mijn beste Frans boven. We hebben uren gebabbeld, waarna we besloten om GSM-nummers uit te wisselen. Mijn GSM had ik laten liggen in mijn auto, dus Reginald stelde voor om mij te bellen, zodat mijn GSM zijn nummer zou registreren, aldus Kris.
Toen hij later in de auto naar zijn GSM keek, was die echter uitgevallen door een lege batterij. Zijn GSM had geen enkel nummer geregistreerd. Ik wist niets van Reginald. Enkel zijn voornaam en waar hij werkte. Dus wachtte ik op zijn telefoontje. Maandag kwam, en dinsdag, woensdag.. En nog steeds geen telefoontje van Reginald. Toen besloot Kris het heft in eigen handen te nemen. Ik belde naar de receptie van zijn werk en besloot naar een Reginald te vragen. Gelukkig is dat geen courante naam, en kwam ik al gauw bij mijn' Reginald terecht. We spraken toen nog een keer af, en dan ging de bal aan het rollen.
Ik wou wachten tot zaterdag om te bellen, lacht Reginald. Ik wist toen nog niet goed of het iets kon worden of niet. Maar ik ging echt bellen! Kris pareert meteen: Dat is natuurlijk de grote vraag! We zullen het nooit weten. Maar wat ik wel weet, is dat er een gelukkig koppel voor mij zit die, ondanks de verschillende moedertaal, elkaar door en door begrijpen.
Taal is absoluut geen barrière voor de twee heren. In het begin was het soms moeilijk om me uit te drukken. Gelukkig hielp Reginald mij bij het maken van mijn Franse zinnen, en hij vulde mijn Nederlandse gedachten aan in het Frans. Thuis spreken Kris en Reginald Frans, tenzij de familie van Kris op bezoek komt, dan is het Nederlands. Of als ik kwaad ben. Dan is het geen Nederlands, maar dan haal ik mijn Aalsterse dialect boven. Ja, dan weet Reginald hoe laat het is! Reginald volgde een cursus Nederlands toen hij Kris leerde kennen. Ik begrijp alles, maar Nederlands spreken doe ik bijna niet. Ik durf het niet goed, ik ben bang voor fouten. Kris stelt hem gerust. Ik ben al blij dat je het probeert.
Kris en Reginald dromen ervan om later naar Zuid-Frankrijk te verhuizen. We gaan elk jaar op reis naar de streek rond Montpellier, en dat gebied charmeert ons enorm, we gaan er heel graag naartoe. Genieten van een welverdiend pensioen onder de zon in het zuiderse Frankrijk? We willen zelfs niet wachten tot ons pensioen! Ik kan perfect van thuis uit werken, aldus Kris. Voor ons is buiten zitten onder een stralende zon pas echt genieten. Het hele jaar goed weer, en genieten van elkaar: dat is perfectie.