Amy Macdonald: "Ik leefde een tijdje in een muziekvrije bubbel"

Hoe verwelkomen fans je nieuwe liedjes na je time-out?

Amy Macdonald: "Ik had het album al een paar maanden voor de release klaar en was benieuwd naar wat mensen ervan zouden vinden. Als je zo lang met iets zit, begin je ook aan jezelf te twijfelen en denk je dat het misschien niet goed genoeg is. Gelukkig heb ik zoveel positieve reacties gekregen van fans. Sommigen vinden zelfs dat het mijn beste album tot dusver is. Dat is ook het geweldige aan Facebook en Twitter, je krijgt directe feedback van fans."

Deze keer werkte je zonder deadlines en had je geen prestatiedruk. Hoe voelde dat?

"Omdat ik zeer betrokken ben bij elke stap van het album, heb ik tijd nodig en kan ik niet overhaast te werk gaan. Het was ook leuk om eens gewoon thuis te komen en een normale routine te hebben. Ik liet de hond uit, ging sporten en leefde eigenlijk een beetje in mijn eigen bubbel. Daardoor kreeg ik opnieuw zin om liedjes te schrijven en werd ik niet gepushet omdat we een nieuw album nodig hadden. Ik heb veel goede herinneringen aan het maken van dit album omdat het hele gebeuren zo relaxet verliep. Wanneer je niet onder druk staat heb je ook meer tijd om ervan te genieten en om geïnspireerd te worden."

Dit was de eerste keer dat je liedjes schreef in het bijzijn van anderen. Wat is er veranderd?

"Het schrijven van dit album verliep helemaal anders dan mijn vorige drie. Vroeger sloot ik mezelf op in een kamer en liet ik mijn creaties pas horen als ik er helemaal tevreden over was. Dat zorgde uiteraard voor veel druk omdat ik verantwoordelijk was voor alles: tekst, melodie en muziek. Voor dit album besloten Jimmy (Amy Macdonald's bassist) en ik om het eens over een andere boeg te gooien en samen aan een nummer te werken. Die samenwerking verliep heel vlot en samen met gitarist Ben Parker hebben we verschillende goede nummers geschreven. Ik heb nu ook veel meer herinneringen aan en grappig anekdotes over de liedjes die we samen geschreven hebben. Dat is heel anders dan vroeger, toen ik alles alleen deed."

Ga je in de toekomst op deze manier blijven schrijven?

"Ik denk dat ik steeds beide manieren ga blijven combineren. Er zijn ook nummers op mijn nieuw album die ik alleen geschreven heb en die ook al geweldige feedback gekregen hebben, dus ik denk dat het goed is dat ik beide kan. Alleen een nummer creëren is uiteraard moeilijker, maar beide methoden hebben hun eigen unieke karakteristieken. Mijn eerste nummer, ‘This is the life', dat ik op 16-jarige leeftijd heb geschreven in mijn kamer, is zo kostbaar voor mij dat het raar zou zijn moest er iemand anders bij betrokken geweest zijn."

Je nummer ‘Under Stars' gaat over heimwee. Heb jij op tour soms last van heimwee?

"Zeker. Wanneer je twee à drie maanden leeft met een koffer die je overal mee naartoe sleurt, verlang je wel eens naar thuis. Gelukkig heb ik een kleine tourfamilie waar ik alles mee kan delen en die me onmiddellijk opbeurt als het even tegenzit. Dat vind ik persoonlijk heel belangrijk."

Wat is het meest spontane idee dat je ooit kreeg voor een nummer?

"Ik ben op het idee voor het nummer ‘Dream on' gekomen toen een vriendin door een hele moeilijke periode ging, maar toch heel positief bleef, ondanks alle tegenslagen. Ik stond zo verstomd van haar doorzettingsvermogen en hoe ze leefde voor elk moment, dat ik ‘Dream on' voor haar geschreven heb. Het refrein is heel vrolijk, terwijl de verzen droevig zijn. Het lied geeft die tweedeling dus perfect weer."

Naar welke muziek luister je zelf graag?

"Ik luister naar verschillende genres en heb niet direct een bepaalde stijl. Bruce Springsteen, Tom Petty en Fleetwood Mac kunnen mij bekoren, zolang een lied maar inspirerend en hartverwarmend is. Als een nummer me raakt, ongeacht wie het zingt of waar het vandaan komt, luister ik er graag naar. Wanneer ik aan een album werk, luister ik bewust nooit naar muziek om volledig geconcentreerd te kunnen zijn op mijn eigen ding en niet beïnvloed te worden door andere sounds."

Als je nu drie liedjes zou moeten kiezen waar je de rest van je leven naar moet luisteren, welke zouden dat zijn?

"Dat zijn sowieso Bruce Springsteen met ‘Thunder road', Michael Jackson met ‘Thriller' en The Waterboys met ‘The Whole Of The Moon'."

Wat zou je graag nog verwezenlijken in je carrière?

"Ik zou ooit dolgraag muziek filmmuziek willen schrijven. Ik hou ervan om een nummer te schrijven over een bepaald onderwerp en zou het geweldig vinden moest ik mijn muziek in de bioscoop horen."

Liza De Vleeschouwer

 Op 06/03 speelt Amy Macdonald in de AB te Brussel.