Arsenal-frontman John Roan over surfshop Haven: "Ik ben nooit een fan geweest van strandvakanties"

Een jaar geleden vierde Arsenal zijn vijftiende verjaardag met zes uitverkochte concerten in de AB. Deze zomer ruilen manager Filip Van Moerkercke en frontman John Roan het podium voor een surfplank. Hun gezamenlijke passie voor de kracht van de zee mondde uit in de allereerste Belgische pop-up stadssurfshop Haven. Metro sprak met Gentenaar John Roan over het schuimende sop van de branding,
door
Mare
Leestijd 2 min.

longboards en ijdele surfers.

Haven betekent schuilplaats. Waar kom je tot rust?

“De ‘safe haven' is voor mij de plaats na de branding. Je moet doorheen die eerste golven geraken om tot rust te komen. Daar zit je veilig, net voor het moment dat de golf omslaat. Dat is voor mij de ‘safe haven'. En op de plaats waar de winkel ligt, was trouwens vroeger de eerste haven van Antwerpen.”

Wat heb je als Gentenaar met Antwerpen?

“Ik vind het een fijne stad. Het is wel grappig dat er altijd zo'n vete is tussen Antwerpenaars en Gentenaars, maar ik merk daar heel weinig van. Het is zelfs grappig dat de Antwerpenaars tegenwoordig beginnen te klagen over Gentenaars. Vroeger was het altijd omgekeerd en hadden die van Antwerpen een ‘groot bakkes'. Nu blijken de Gentenaars te veel noten op hun zang te hebben. Voor dit concept is Antwerpen de perfecte stad, Gent is daar net iets te klein voor.”

Op de hoes van jullie laatste album Furu uit 2014 staat een onderwaterfoto. Was je toen al gebeten door het surfvirus?

“Dat staat er los van. Ik ben eigenlijk nooit een fan geweest van strandvakanties. Het is louter toevallig dat ik met surfen begonnen ben, tijdens een vakantie met een paar surfende vrienden. Terwijl zij gingen surfen, bleef ik achter met hun kinderen. Op een bepaald moment wilde ik de rollen omkeren. Ik ben een plank gaan huren en zo ben ik beginnen te surfen.”

Wat voor surfer ben je?

“Ik ben een longboarder en dat zal voor de rest van mijn leven zo blijven. Het is ook de gemakkelijkste manier om te beginnen. Maar hoe goed ik word, maakt me eigenlijk niet zo veel uit. Ik heb niet de drang om ooit een goede surfer te worden. Het geeft me gewoon veel voldoening. Als ik dit de volgende twintig jaar nog kan doen, ben ik al gelukkig.”

Wat is jouw surfstijl?

“Op dit moment kan je nog niet echt van een stijl spreken. Noem het lomp en onervaren. Is dat een stijl?” (lacht)

Heeft België een surfcultuur?

“België is zeker geen surfparadijs, maar er zijn hier wel veel surfers. En het is een heel divers publiek. Van de hardcore surfer tot mensen van middelbare leeftijd die uit het windsurfen komen en alles daaromheen. De laatste jaren heeft het surfen een ongelofelijke boom gekend, mede door de progressie van het materiaal en de groei aan faciliteiten om te kunnen surfen.”

Waar surf je het liefst?

“Het liefst ga ik naar Domburg, net over de grens in Zeeland, richting Middelburg. Dat vind ik een fantastische plek. De condities zijn er vaak beter dan in België en het is geen grote omweg voor ons. Je zit daar in het water en de eindeloze duinen zijn het enige wat je ziet. Dat vind je bij ons niet meer. Hier is alles volgebouwd met hoogbouw.”

Kan je het surfpubliek vergelijken met jullie muzikale fans?

“Ik zou niet zeggen dat het dezelfde mensen zijn, maar het gaat van jonge, coole dudes tot stijlvolle oudere mensen. En dat is zo ook met ons publiek. Het is wel gelijklopend. Ik denk niet dat alle bezoekers van onze winkel naar onze optredens komen, maar er zijn wel gelijkenissen.”

Heb je een favoriet surfmerk?

“Vorige week is er een bord binnengekomen van de Belgische shaper Angelo De Meulenaere die op wereldniveau meedraait. Dat is zo schoon, maar ik ga er nooit op kunnen staan omdat het te weinig volume heeft. Dat zijn parels voor de zwijnen. Ik kan nog niet voldoende surfen om daarvan te genieten. Mijn huidige bord is lang, breed, volumineus en heeft een bamboelook. En ik ben er eigenlijk wel blij mee.”

Welke muziek draai je in de winkel?

“Dingen waar ik thuis ook naar luister. Dat gaat van James Blake, Fleet Foxes tot Jack Garrath. Soms ligt er klassieke muziek op, hip hop, Rihanna of Drake. We luisteren hier zeker niet naar the Beach Boys of de surfklanken van Jack Johnson, waar op zich niks mis mee is, maar het zou niet recht uit het hart komen.”

Past Arsenal bij de surfcultuur?

“Het is moeilijk om dat zelf te zeggen. Waarschijnlijk wel. Ik hoor toch van veel mensen dat ze onze muziek meenemen als ze op reis gaan. De groep mensen die deze sport beoefent is zo breed dat je er eigenlijk niet echt een stempel op kan plakken. Er zitten zelfs metalheads en punkers tussen.”

"Doorgaan of niet? Binnenkort hakken we de knoop door"

Jullie zullen zes maanden geopend zijn. Smaakt het naar meer?

“Het smaakt sowieso naar meer, maar we zien wel wat de toekomst brengt. Er is in ieder geval heel veel interesse in ons concept. Het groeipotentieel is er en het zou jammer zijn om te stoppen, wetende dat het rendabel zou kunnen zijn. We gaan binnenkort evalueren en dan knopen doorhakken.”

En je staat zelf in de winkel?

“Ja, twee à drie dagen in de week. Ik vind het belangrijk om voeling te hebben met je publiek en je producten om te zien hoe het loopt. Maar elke dag zou ik er niet in kunnen staan. Daar heb ik het geduld niet voor en er is nog zoveel anders te doen.”

Wat wil je hiermee bereiken?

“Het hoofddoel was om veel meer te zijn dan een winkel, een soort ontmoetingsplek voor mensen die ervaringen kunnen uitwisselen. In dat opzicht was het de bedoeling om geen typische ‘kom binnen en kopen'-winkel te maken. Maandelijks organiseren we ook expo's van artiesten die geïnspireerd worden door de surfcultuur. Er loopt nu trouwens een nieuwe expo van Frederik Schnieders. Op die manier vinden we toch een manier om gelijkgezinden samen te krijgen en dat is wel fijn.”

Jullie hebben zelfs jullie eigen label Haven. Loopt dat goed?

“Ja supergoed. We krijgen veel mensen over de vloer die ons logo mooi vinden. Het is ontworpen door Mdash, alias Isabelle Platteeuw uit Kortrijk. Ik heb ook een zakdoekenlabel en daar heeft ze eveneens het logo voor ontworpen. De bedoeling is om de HAVEN-lijn zeker uit te breiden.”

Hoe ijdel zijn surfers?

“Erg ijdel. (lacht) Als je al ziet hoeveel motieven er bestaan voor boardshorts alleen al. In de kleine wereld van boardshorts, T-shirts en wetsuits probeert iedereen zich toch een beetje te onderscheiden van de rest. Is dat ijdelheid of een zoektocht naar identiteit? Wie zal het zeggen.”

En heb je een betere conditie gekregen?

“Absoluut. Je voelt dat je conditie snel verbetert als je een week in dat water gelegen hebt. Maar je moet het wel onderhouden.”

Het goddelijke lichaam is er bijna?

“Dat is er in mijn hoofd altijd al geweest. (lacht) Nee, daarom draag ik altijd een zwarte wetsuit zodat ik veel kan verbergen.”