Gelukkig hoefde hij die slapeloze nachten niet in z'n eentje te trotseren. Als schrijfplek koos hij niet voor zijn gebruikelijke afgelegen hut, maar voor een warm thuis. De vertrouwde eenzaamheid ruilde hij in voor het gezelschap van z'n vrouw en hun vier dochters. Dat zorgde ervoor dat zijn muzikale plannen regelmatig overhoop gehaald werden door een onverwachte huilbui, een plaatselijke veldslag of goedbedoeld kattenkwaad. Maar comfort kills creativity en Ben Bridwell (foto tweede links) is er de man niet naar om zich zomaar van de wijs te laten brengen.

«Achteraf bekeken was het gekkenwerk», geeft hij grif toe tijdens een telefonisch interview. «Hoewel ik besef dat iedereen gemiddeld zeven à acht uur slaap per nacht nodig heeft, heb ik op een gegeven moment beslist om niet meer te slapen. Ik nam genoegen met twee korte dutjes per dag, in totaal goed voor een uur rust. De eerste helft van de week ging dat goed, maar woensdag of donderdag kreeg ik gewoonlijk mijn klop en werd ik regelmatig overvallen door misselijkheid. Dan wist ik dat het tijd werd om nog eens een hele nacht onder de wol te kruipen.»

Hoe heb je dat helse ritme in godsnaam kunnen volhouden?

"Door langzaam maar zeker in een zombie te transformeren. (lacht) Nee, ik kon het me gewoon niet veroorloven om mijn verantwoordelijkheden achteloos aan de kant te schuiven. Mijn vrouw zou er niet bepaald gelukkig mee zijn als ik plots besluit om een slechte vader te zijn. En mijn band rekent erop dat ik op tijd en stond met goede nummers op de proppen kom. Keihard werken was mijn enige optie."

Is dat slaapgebrek ook de plaat binnen geslopen?

"Het is moeilijk om daar de vinger op te leggen. Ik had voor mezelf een soort droomwereld gecreëerd waarin ik met mijn gelimiteerde geestelijke fitheid perfect kon functioneren. Maar meteen na de albumrelease is het voor mij onmogelijk om te zeggen waar de nummers precies over gaan. Vaak ontdek ik dat zelf pas jaren later."

De nummers op dit album zijn soms letterlijk geschreven tussen de soep en de patatten. Is het niet moeilijk creatief uit de hoek te komen op zulke gestolen momenten?

"Er bestaat helaas geen aan- en uitknop om je creativiteit te regelen. Het is niet zo dat ik rationeel kan beslissen om acht uur per dag vader te zijn, en de resterende tijd een efficiënte, productieve muzikant. Mijn creativiteit komt en gaat in vlagen die ik zoveel mogelijk probeer te sturen door gedisciplineerd te schrijven. En omdat ik deze keer gewoon thuis aan de slag was, kon ik op elk moment gestoord worden, ongeacht of ik net een geniaal idee had of niet. Rustig indommelen behoorde niet tot de opties."

"Het overkomt me trouwens regelmatig dat ik negen dagen op rij enkel slechte teksten op papier zet. Maar als ik dan op dag tien die ene, cruciale zin bedenk, dan waren die andere negen dagen de moeite waard. Mijn intensieve werkschema zorgt ervoor dat ik altijd genoeg goede nummers in de pijplijn heb zitten."

Je had je vooraf voorgenomen alle clichés zorgvuldig van deze plaat te bannen. Is dat gelukt?

"Nee. Het lijkt wel alsof mijn leven beheerst wordt door clichés. (lacht) Net zoals de meeste mensen ben ik eindeloos gefascineerd door de liefde. Het lijkt wel alsof ik nergens anders over kan schrijven. Maar deze keer heb ik geprobeerd om eerlijker, persoonlijker en directere nummers te maken. Minder poespas, meer oprechte emotie: dat was het idee. Ik heb geprobeerd om mezelf niet langer te verstoppen achter ingewikkelde metaforen. Onderweg ontdekte ik echter dat dat minder evident was dan ik had gehoopt. Ik heb geprobeerd om de liefde met een korrel zout te nemen en het publiek in de maling te nemen. Maar die aanpak werkte gewoon niet. Niemand had in de gaten dat ik probeerde om geestig te zijn. Ik klonk opnieuw gewoon cliché. Teleurstellend."

Tijdens de opnames van de plaat hebben jij en je muzikanten een maand lang dag in dag uit samen geleefd. Hoe is dat meegevallen?

"We hebben de tijd van ons leven gehad. Elke minuut van de dag speel je of praat je over muziek, wat geweldig is voor de groepsdynamiek. Na verloop van tijd speel, adem en leef je in hetzelfde ritme. We kennen elkaar intussen ook door en door. Handig als er na verloop van tijd irritaties ontstaan."

"In de muziekwereld is het praktischer om het hart op de tong te hebben"

De eerste weken verbleven jullie aan een strand in Californië, de laatste weken verkasten jullie naar het besneeuwde New York. Waarom was die verhuis noodzakelijk?

"Dat Californische strand was simpelweg geweldig! Het soort idyllische schoonheid dat je niet vaak tegenkomt. En dat is ook de reden waarom we een tegengewicht nodig hadden. We moesten de andere kant van de medaille ontdekken. En die vonden we bij de besneeuwde velden aan de rand van New York. Ik kom net zoals de rest van de band uit het zuiden: sneeuw blijft voor ons iets magisch. De rustige en de eenzame uitstraling van een ondergesneeuwd veld kan me heel diep raken."

Voor de productie heb je Jason Lytle gestrikt, die net zoals jou bekend staat om zijn introverte persoonlijkheid. Hoe verliep de samenwerking?

"In de muziekwereld is het praktischer om het hart op de tong te hebben. Dat is bij ons niet het geval. Ik heb dus geprobeerd om zoveel mogelijk vanuit zijn standpunt te denken. Bij het maken van een plaat is het sowieso geen simpele klus om alle ego's in evenwicht te brengen. Maar het was een droom om met Jason te werken. Zonder hem zou deze plaat een pak verschrikkelijker klinken." (lacht)

Mare Hotterbeekx

‘Why are you OK' is uit bij Caroline. Band of Horses speelt op 02/07 in Rock Werchter.