Bart Peeters: "Over honderd jaar luisteren fans nog altijd naar mijn muziek"

Op ‘Brood voor morgenvroeg' breng je vrolijke, dansbare muziek waar een serieuze boodschap achter schuilt. Vind je dat belangrijk in een songtekst?

"In tegenstelling tot een televisieprogramma dat de volgende dag alweer vergeten is, blijft muziek hangen. Zo ben ik er van overtuigd dat er over honderd jaar nog mensen naar mijn platen gaan luisteren. Je kan dus maar beter iets inhoudelijks doen, want anders heb je later spijt. We doen ook een uitgebreide theatertour en voor mij is theater heilig. Net zoals muziek. Ik zou het dus niet aankunnen om dan gewoon vrijblijvende liedjes te zingen. Behalve op festivals. Daar zijn we een soort muzikale guerillamachine die alles platspeelt."

In het nummer ‘Smartphone' zing je sceptisch over social media. Sta je hier negatief tegenover?

"Nee, ik ben gewoon een domoor, een stuk onbenul als het over social media gaat. Ik heb bijvoorbeeld de overgang naar een smartphone nog altijd niet gemaakt en loop nog steeds rond met zo'n ouderwetse Nokia. Zo'n vintage, klein telefoontje waarmee je op onpare dagen wel eens een smsje kan versturen. Foto's maken of op Instagram surfen kan ik niet. Ik heb het gevoel dat wanneer ik toch zou overschakelen op een smartphone, ik ineens een ander soort leven ga leiden. Dat ik me verplicht ga voelen om de hele dag te Instagrammen dat mijn leven leuk is. De totale tegenstelling is wel: ik ben aanwezig op Facebook en Instagram. Het zijn alleen andere mensen die daar voor zorgen. Hierdoor hoef ik ook niet constant bereikbaar te zijn. Ik geniet van dat kleine stukje privacy."

Je zingt over een ‘Mirakelman', maar is er misschien ook iemand die je als mirakelvrouw kan bestempelen?

"Mijn eigen vrouw natuurlijk. We waren een heel gewoon koppeltje tot ik ineens rond mijn 22ste doorbrak in Vlaanderen. Niet veel later ook in Nederland, waardoor we in een soort semi-glamourlife terechtkwamen. Dat was voor Anneke ook wennen, want zij was de glamour-queen in onze relatie. Terwijl ik een een vaag, rommelig figuur was. (lacht) Ik ben heel chaotisch, Anneke is heel organisatorisch. Zij zorgt ervoor dat alles goed loopt en ik mijn professioneel leven kan combineren met mijn privéleven."

In een ander nummer ‘Dezelfde kam' zing je heel vrolijk over het feit dat alles over dezelfde kam wordt geschoren. Erger jij je eraan dat mensen soms wel eens kort door de bocht denken?

"Ja, want dat is een van de grootste problemen van deze tijd. Het zit ‘m in alles. In hoe we over moslims, katholieken en politici denken. Alles wordt over dezelfde kam geschoren. Het is bijvoorbeeld niet omdat Trump een totale minkukel, een totale loser is, dat alle Amerikanen losers zijn. Dat is niet zo. Wij denken misschien dat alle Russen homohaters zijn, maar dat klopt niet. Zo was er onlangs een hele foute televisie-uitzending van Gosteleradio, de nationale zender van Rusland, waarop aan gaybashing gedaan werd. Heel wat Russen hebben toen actie ondernomen met de slogan ‘Niet in onze naam'. Dat is chique. Omdat ik geen politicus ben, mag ik daar een vrolijk liedje over maken."

Het liedje ‘Twee paar poten en een staart', gaat dat over jouw hond?

"Natuurlijk. (lacht) Sinds een paar jaar hebben we een hond, Pebble. Ik had zo iets van ‘moet dat nu, twee paar poten en een staart het huis binnenhalen', maar het is ongelofelijk hoe snel je je aan zo'n dier hecht. Eigenlijk gaat dat liedje over het feit dat we dieren heel snel menselijke trekjes toedichten terwijl het een beest is. (lacht) Natuurlijk is hij vriendelijk als hij vermoed dat er wat kip te schooien valt na het eten, maar echt filosoferen of nadenken doet zo'n dier niet, al denk je dat gauw wel."

Dus het is niet zo'n genie als je in het liedje zingt?

"Zeker niet. Het is totaal legaal om in liedjes te overdrijven."

Vind je het gemakkelijk om teksten te schrijven of is het soms een zoektocht naar de juiste woorden?

"In de tijd van The Radios schreven we teksten op een heel groot blad met een hele dikke viltstift zodat ik die 's avonds op het podium kon leggen. Op die manier hadden we al meteen de tekst als spiekbrief. ‘She Goes Nana' bijvoorbeeld is op die manier ontstaan. Hoewel ik erop werd gewezen dat ‘Rainbutterfly' in de Engelse taal niet bestaat, had ik geen zin om de tekst aan te passen. Het liedje is dus de hele wereld rond gegaan, overal een hit geworden met een woord dat niet bestaat. Nu beschik ik over een tekstverwerker en gaat dat allemaal veel vlotter."

Hoe kijk je terug op de muziek die je tot nu toe al gemaakt hebt?

"Ik vond het heel leuk om in mijn jeugd in het popgroepje The Radios te spelen. Ik besef dat die muziek vederlicht was. We hadden weinig te vertellen, maar we waren sfeermakers. Ondertussen maak ik al vijftien jaar lang muziek in mijn eigen taal. Dat heeft gezorgd voor meer kwaliteit en persoonlijkheid in mijn songs. Daar ben ik trots op. We doen ook wekelijks haasje over in de ultratop. Dan staat Oscar and the Wolf weer op nummer één, dan wij. Zelfs Ed Sheeran en Coldplay staan daaronder. Dan ben je onder de indruk. Mensen vinden het leuk en ook de concerten zijn allemaal uitverkocht. Geweldig!"

Lisa Theunis

Bart Peeters speelt in het weekend van 08/03 drie avonden op rij in de Schouwburg in Kortrijk. De concerten zijn uitverkocht.