Bedtijd uitstellen om dag te verlengen heeft negatieve gevolgen
Steeds laat opblijven is een internationaal bekend en omschreven fenomeen. 'Revenge bedtime procrastination', vertaald als 'opblijfwraak', doelt op mensen die 's avonds of 's nachts nog wat tijd willen inhalen door langer wakker te blijven. Sommigen snakken immers naar nog een beetje me-time na een stresserende dag op het werk. Die nood aan vrijheid in de late uurtjes komt echter enkel voor bij zogeheten avondtypes.
Alerte fase
"De meeste mensen zijn neutrale types. Zij worden wakker rond 6 à 7 uur en worden moe en gaan slapen rond 22 à 23 uur", zegt Annelies Smolders, psycholoog, slaapspecialist en auteur van 'Start to sleep'. "Avondtypes daarentegen voelen pas heel laat slaperigheid, en vlak daarvoor, gemiddeld tussen 20 en 22 uur, hebben ze zelfs een zeer alerte fase waarin ze alles uit de kast halen en oppikken wat overdag is blijven liggen, ze zijn op dat moment ook heel creatief en vrolijk."
Avondtypes vervullen hun hunker naar ontspanning vaak met elektronische schermen als smartphones, tablets en televisie. "We zijn de maker van onze eigen slaap", legt Smolders uit, "en daarom moeten we vanaf 20 uur 's avonds in principe de dag beginnen af te bouwen. Avondtypes daarentegen beginnen dan zelfs nog opnieuw op te bouwen. En als je die periode ook nog vult met je blootstellen aan blauw licht (het licht van onze smartphones, tablets en dergelijke), dan heb je nog meer kans dat je je brein klaarwakker maakt en helemaal niet meer kunt slapen."