Bekende zangeres poseert poedelnaakt om taboe over 'gênante' aandoening te doorbreken (foto's)

Countryzangeres LeAnn Rimes vecht al meer dan dertig jaar tegen de schaamte over haar huidaandoening. Tot ze was moegestreden. In een essay voor het magazine Glamour heeft de 38-jarige Amerikaanse komaf gemaakt met het taboe over psoriasis, een huidaandoening die jeukende, schilferende vlekjes en soms pijn veroorzaakt.

“Toen ik zes jaar was, was 80% van mijn lichaam bedekt door pijnlijke rode vlekjes", schrijft de 'Can't Fight The Moonlight'-zangeres op de wereldwijde dag voor psoriasis. "Alles buiten mijn handen, voeten en gezicht. Toen waren er op TV nog geen spotjes over psoriasis te zien of werd er nog niet open gepraat over huidaandoeningen. Niemand praatte hierover."

"Ik deed alles om het te verbergen"

LeAnn Rimes sloot haar eerst platendeal op haar elfde, in een tijd waarin iedereen perfect moest zijn. "In de wereld waarin we leefden, moesten onze ‘onvolkomenheden' verborgen blijven.” De zangeres deed er dan ook alles aan om van haar psoriasis, wat eigenlijk een auto-immuunziekte is, af te geraken. "En in het openbaar deed ik alles wat ik kon om het te verbergen", klinkt het.

“Op het podium droeg ik vaak twee panty's of jeans - ook al was het buiten 35° Celsius. Onder mijn shirt was m'n hele buik bedekt met dikke schilfers die pijn deden en bloedden. Voor het grootste deel van m'n leven had ik het gevoel dat ik me moest verstoppen.”

Zich verstoppen hoefde geruime tijd niet meer toen LeAnn zestien jaren geleden een behandeling vond die de huidaandoening goed onder controle hield. Maar toen kwam de coronacrisis en de bijhorende stress.  "In de hele wereld brak de hel los - ook in mij, net zoals voor veel mensen in deze pandemie. Ik kon niet meer doen wat ik graag doe, werd niet meer omringd door mensen. Stress is ook een trigger voor psoriasis, dus flakkerde mijn ziekte opnieuw op, met dank aan alle onzekerheid."

Blootgeven

De heropflakkering van haar psoriasis en de vertraging van het maatschappelijke leven stemde echter tot nadenken. “Op dit moment wordt alles waarvan we dachten dat we het nodig hadden ons ontnomen", zegt LeAnn. “We kunnen nu zien dat we goed genoeg zijn zonder alle bullshit. Zonder make-up en kunstgrepen zijn we nog steeds waardig. We verdienen liefde, zonder dat we ervoor moeten werken. Daarom ben ik het beu om me te verbergen."

Ze vervolgt: “Muziek is mijn gave, het is waarom ik hier ben. Maar ik wil ook andere delen van mij een stem geven. Ik wil een stem geven aan iets wat zoveel mensen doormaken. Nu is het moment gekomen om eerlijk te zijn over wat psoriasis is en hoe het eruit ziet."