BELGODYSSEE. De Munt zet in op hergebruik van decorelementen: «In trash we trust»
Uit een enquête van het Brusselse operahuis De Munt blijkt dat 19% van alle CO2-uitstoot bij een operaproductie naar de bouw, stockage en verbranding van decorstukken gaat. Maar wat gebeurt er nu juist met die decors na de opnames of voorstellingen? De meeste zouden op de afvalberg eindigen. Projecten zoals ‘Green Opera’ van De Munt en initiatieven zoals In-Limbo en Magazzino proberen daar verandering in te brengen.
Sinds 2015 zet De Munt in op hergebruik van decorelementen. Voordien werden alle gebruikte decors opgeslagen in grote containers in Antwerpen. Toen die vol waren, moest er een selectie gemaakt worden. Sanne Houbrechts is technisch medewerker van De Munt en vertelt over de nieuwe aanpak. «Heel veel stukken die eigenlijk nog perfect bruikbaar waren, werden naar afvalparken gebracht. Toen beseften we dat het anders moest.» Operahuis De Munt en verschillende Brusselse culturele instellingen staken daarom de koppen bij elkaar en zo ontstond In-Limbo: een magazijn met basis decorstukken die Brusselse organisaties gratis kunnen ophalen.
Gered van de vuilnisbelt
In-Limbo is niet het enige initiatief dat een tweede leven geeft aan decorelementen, ook het Brusselse Magazzino probeert dat. «Dit is een trap uit de film van Danny Boon», vertelt Aurelie De Burbure van Magazzino trots tijdens een rondleiding door de stock. «Onze laatste aanwinst is de rode loper die we van het modebedrijf van Stella McCartney hebben kunnen hergebruiken na de Fashion Week in Parijs. Die rode loper was immens groot en heeft maar voor tien minuten voor het centre Pompidou gelegen. Normaal zou die daarna meteen bij het afval worden gezet, maar nu krijgt het stuk een tweede leven.»
De decorstukken bestaan vooral uit basismaterialen zoals panelen, ramen of betonnen blokken. «Onze stock telt veel pure materialen waarop je verder kan bouwen. Je ziet hier weinig mooie decorstukken.
Architectuur van de toekomst
Zeker nu materialen duurder worden, is recycleren belangrijker dan ooit. Ook voor het milieu is hergebruik essentieel geworden. Operahuis De Munt heeft sinds enkele jaren een duurzaamheidscoördinator in dienst, Sophie Cornet. In Nederland zijn verschillende cultuurhuizen al op de kar gesprongen, maar in België is Cornet nog steeds een van de enigen, al hoopt ze wel dat andere cultuurhuizen haar voorbeeld zullen volgen.
Ook Nathalie Borlée, docente architectuur op Sint-Lukas en technische directrice van Théatre de Liège, vindt dat duurzaamheid begint bij het ontwerp. «Wij geven studenten mee hoe belangrijk het is dat je vanaf het begin al ecologisch denkt. Zij zijn immers de toekomstige architecten.» De studenten van Sint-Lukas organiseerden onlangs een expo waarin ze twee slaapkamers bouwden: een met allemaal nieuwe materialen (de typische Ikea-slaapkamer) en een kamer met enkel hergebruikte materialen. «We vonden unaniem dat de kamer met hergebruikte meubels veel mooier was», vertelt Inès, studente Architectuur. «Door onze opleiding staan we stil bij duurzaam bouwen. Het kan ook niet anders in deze tijden.»
WIE BEN IK?
Ik ben Margot Devloo, derdejaarsstudente Journalistiek aan de Erasmushogeschool in Brussel. Ik ben geboren en getogen in het Vlaams-Brabantse Kampenhout. In het middelbaar heb ik Woord-Kunst-Drama gestudeerd aan het Lemmensinstituut in Leuven, waarin ‘woord’ centraal stond. Het was daardoor voor mij snel duidelijk om daarna Journalistiek verder te studeren, een richting waarbij ik mijn nieuws- en leergierigheid én mijn creativiteit de vrije loop kan laten. Zelf schrijf ik graag verhaaltjes en hou ik me graag bezig met audiomontages. Samen met mijn Franstalige collega, Pauline Bienfait, vorm ik duo 1 van de Belgodyssee-wedstrijd 2022.
