BIZAR. Man ontsnapt tot 10 maal toe aan een extreme dood

Hij wordt door The Daily Mirror "de gelukkigste man ter wereld" genoemd, maar naar de titel van "man met de meeste pech ter wereld" zou hij evengoed kunnen meedingen. Wes Grant, een ex-marinier van de Britse Koninklijke Marine, stond namelijk al tien keer met één voet in het graf. Hij wist echter telkens op miraculeuze wijze aan Pietje de Dood te ontkomen. Hij noemt zijn bijna-doodervaringen een "inspiratie om te op te staan en te blijven doorgaan."

De eerste keer dat Wes, die ook bodybuilder is, de dood in de ogen keek was hij nog maar een kind. Hij groeide op in Zuid-Afrika, waar hij op een dag door een fout manoeuvre van zijn fiets werd gegooid. Bij het vallen raakte hij met zijn hoofd het stuur, waardoor hij bewusteloos op een drukke weg belandde. "Ik werd wakker in het ziekenhuis vol hechtingen en met een stuk van mijn neus en aangezicht", vertelt hij aan de tabloid The Daily Mirror. "Ik heb veel geluk gehad, aangezien ik buiten bewustzijn in het midden van de weg lag." Wes zou later nog veel geluk hebben.

Levend verbrand

Instagram / @big_granty

Nog in Zuid-Afrika nam hij op zijn 16de deel aan een roeikamp toen hij daar vast kwam te zitten in een bosbrand. "Het hele stuk bos vatte plots vuur, en ik kwam in het midden van het bos terecht", zegt Wes, die toen enkel slippers droeg. "Ik liep op mijn slippers door het vuur en stopte op een plek met zand", vervolgt hij, "mijn slippers waren helemaal opgebrand en mijn tenen waren aan elkaar gesmolten." "Ik onderging operatie na operatie om mijn voeten te redden en ik heb opnieuw moeten leren lopen". Het derde incident overkwam hem op kostschool, en was eerder een gevolg van zijn eigen roekeloos gedrag. Hij spoot namelijk een bus deodorant leeg in een locker en stak die vervolgens in brand, met een ontploffing tot gevolg. "Ik verbrandde de hele zijkant van mijn gezicht en een stuk van mijn nek, en mijn wenkbrauwen waren helemaal verdwenen. Het was een zeer gevaarlijke ervaring."

Experimentele natuur

Tijdens de volgende zeven jaar ontsnapte Wes nog eens drie keer aan de dood. Zijn experimenteergedrag kostte hem opnieuw bijna zijn leven toen hij een vriend vroeg om hem in de rug te schieten met een .22-pistool. Rond de leeftijd van 20 jaar verdiende hij dan weer zijn boterham met het uitvoeren van een gevaarlijke stunt: vuurspuwen. Een van zijn collega's gebruikte daarbij de foute vloeistof, en in combinatie met de airconditioning zorgde dat ervoor dat Wes' gezicht "bedekt was onder de vlammen." Miraculeus genoeg kwam hij er met enkele zweren, niet al te zware brandwonden en uiteindelijk littekens vanaf. Zijn "experimentele natuur", zoals hij het vaak noemt, kostte hem dus parten. Al had hij vaak ook echt pech: bij een carjacking stak iemand hem neer met een scherp gemaakte inbussleutel. "Ik probeerde mijn gezicht te beschermen, en toen stak hij mij in de schouder", vertelt hij over dat voorval. "Ik heb veel geluk gehad: mijn slagader en longen werden maar net gemist."

In 2006 kocht Wes een kaartje enkele reis naar Groot-Brittannië om marinier te worden bij de Koninklijke Marine. In dat kader werd hij in 2009 opgeroepen om de troepen te versterken in Afghanistan, alwaar hij zich meermaals in levensbedreigende situaties bevond. Hij keerde levend terug uit de oorlogszone, maar terug thuis sloeg het noodlot nogmaals toe terwijl hij aan het fitnessen was: een bloedprop kwam vast te zitten in zijn nek, waardoor zijn hersenen geen zuurstof meer kregen. Wes was gedeeltelijk blind voor negen uur en moest uiteindelijk een alles-of-nietsoperatie ondergaan. "De dokters gaven me 50% kans om het te overleven", aldus Wes.

Reserveparachute

Het was echter nog niet gedaan, want na zijn genezing ging hij aan de slag als skydive-instructeur. Daar liep het op een dag fout tijdens een parachutesprong. "Door de hoek en de snelheid van de sprong knapten twee van mijn touwen. Ik tolde naar de grond toe, maar op 10 seconden van de grond kon ik nog net mijn reserveparachute ontplooien", vertelt hij. In 2013 verliet hij de marine, waarna hij even werkte in de beveiligingssector. Hij moest grote vrachtschepen bewaken tegen piraten, waarbij ook enkele keren beschoten werd. Nadien werkte hij als bodyguard, waarbij verschillende celebrities en zelfs leden van de Koninklijke Familie beschermde.

Familieman

De vele ongelukken deden Wes niet vervallen in angst. "Ik ben zeker akkoord dat ik het geluk aan mijn kant heb gehad", zegt hij, "ik hoop dat dat niet stopt." "Ik ben een overlever, en hoewel de dingen niet altijd vlot zijn gegaan, ben ik nog steeds hier", vervolgt hij. "Ik wil aantonen dat mensen dingen kunnen overwinnen en over dingen heen kunnen geraken. Ik blijf doorgaan." Wel heeft Wes zijn actieve levensstijl op een wat lager pitje gezet. "Mijn familie komt op de eerste plaats", aldus de vader van twee. Want bij al die ongelukken, kwam ook één groot geluk: tijdens de herstelling van zijn operatie voor de beroerte kwam hij zijn vrouw Holly tegen, die er toen werkte als ziekenhuispersoneel. "De meeste ongelukken gebeurden toen ik hem nog niet kende, maar ik ben eeuwig dankbaar voor de beroerte, aangezien die ons leven in positieve zin heeft veranderd", zegt ze.