BOOKS. Metro's Leesclub las ‘Jij bent van mij' van Peter Middendorp: dit is het verdict

"Ik zou dit boek aan iedereen aanraden. Ik lees enorm veel en nog nooit ben ik een boek tegengekomen dat volledig vanuit de gedachtengang én vanuit de ogen van een moordenaar geschreven wordt. Ik hou van thrillers, maar dit boek is het eerste dat me werkelijk kippenvel bezorgde. Als je dat als auteur kan bereiken dan ben je top."

Sofie (34, ingenieur)

Waarom zou je het aanraden?

"Je begint eigenlijk schaamteloos te sympathiseren met iemand die iets gruwelijks heeft gedaan. Het is geen whodunit, het gaat een stap verder: het gaat over hoe je dingen verwerkt en hoe iemand een last op zijn schouders draagt door in zijn verleden van alles te hebben meegemaakt. Je begint begrip te krijgen. Je voelt de spanning tussen de misdadiger en de brave huisvader die geleefd wordt en al heel zijn leven in de schaduw heeft gestaan van jan en alleman. Psychologisch en taalkundig is het heel mooi uitgediept."

Cathérine (48, radiopresentatrice)

"Het is een heel aangenaam boek om te lezen, stilistisch een ware parel over een nochtans zwaar onderwerp. We vernemen druppelsgewijs meer details over de tragedie, maar wel steeds via de herinneringen van de dader, wat een zeer gekleurd en vertekend beeld oplevert. Over de eigenlijke feiten komen we zo goed als niets te weten, en we kunnen dus enkel gissen wat er werkelijk is gebeurd. Dit leidt tot een speciale leeservaring, waarbij je langs de ene kant geneigd bent sympathie te krijgen voor het hoofdpersonage, terwijl je dit eigenlijk niet wil gezien de feiten die hij heeft gepleegd."

Filip (34, ingenieur)

Wat vond je positief?

"Het is een heel apart boek omdat je door de ogen van een moordenaar het verhaal beleeft. Je kruipt als het ware in het vel van een moordenaar die tevens ook een boer, opvoeder, echtgenoot en vader is. En dit maakt het boek zo beangstigend! Het is alsof je in een waas zit, in een nachtmerrie en je voelt gewoon de kilte van die persoon, de onverschilligheid en de kronkels, behalve als het gaat om zijn dochter Suze. Heel sterk dat je als auteur voor non-stop-kippenvel kan zorgen bij de lezer."

Sofie

"Het boek is heel goed geschreven. Vooral de manier waarop de schrijver ons laat meekijken in het hoofd van het 'monster'. Waar er eerst toch wat medeleven was, verdwijnt dat gaandeweg als we meer en meer te weten komen wat er gebeurd is en hoe hij daarover denkt. Het laat je niet los hoe iemand die zelf een dochter heeft, die alles betekent voor hem, in staat is om zoiets gruwelijk te doen."

Annick (50, laborante)

"De schrijfstijl van de schrijver. Ongelofelijk hoe die man je doet meeleven, mee twijfelen... Hij heeft volgens mij perfect bereikt wat hij wilde bereiken; dat de lezer het boek weglegt met een vaag gevoel. Net of alles is in een droom (eerder nachtmerrie) gebeurt. Het lijkt echt of de dader in een droomwereld leeft en alles door een andere bril ziet."

Kathy (36, softwaretester)

Wat is de ideale locatie om dit boek te lezen?

"Voor mij was het ideaal om het boek thuis te lezen aangezien ik daar kon doorlezen tot laat in de avond."

Annick

"In de zetel naast een knetterend haardvuur."

Filip

"De ideale plaats is ergens in een donkere knusse ruimte bezet met kaarsen, met een fleece deken over je heen getrokken terwijl het buiten (liefst op het platteland) koud genoeg is en het pijpestelen regent."

Sofie

Wat vond je negatief?

"Niets"

Filip

"Ik heb geen negatieve punten. Dit boek is voor mij eentje dat in mijn top 10 is beland. Een 10/10"

Sofie

"Eigenlijk niets."

Annick