BOOKS. Metro's Leesclub las ‘Voor het vergeten' van Peter Verhelst.

"Waar kan er meer liefde schuilen dan in een moederhart? Al bij de eerste pagina's weet Verhelst je vast te haken aan zijn verhaal. Fragmentarisch, maar doordacht probeert hij de gedachten en gevoelens die met zo'n intens verdriet samengaan te beschrijven. En daarvoor gebruikt hij alle registers die de literatuur rijk is. Poëzie, proza, toneel maar ook een abominabele Google-vertaling. Bij die scheve zinnen merk je ineens hoe stroef het lezen van ‘Voor het vergeten' wordt. De zinnen van Verhelst zelf gaan erin als boter. Zijn woorden smelten op je tong. Ook al is zijn taal niet altijd eenvoudig. Verhelst houdt van metaforen en laat de lezer graag verdwalen in Griekse mythen en symboliek. Zo reflecteert hij over het verhaal van ‘Actaeon' die de Godin van de jacht naakt ziet baden en als straf verandert in een hert. Ook speelt hij een literair spel met het verhaal van ‘Orfeo en Euridice' en zijn er verwijzingen naar ‘Metamorfosen' van Ovidius."

Friedl' (48, radiopresentatrice)

"‘Voor het vergeten' is een roman die de verwerking en het verdriet om het verlies van een overleden moeder beschrijft. Het is geen alledaags, vlot leesbaar boek. Het is een bijzonder en complex werk, met een eigen schrijfstijl. Peter Verhelst gebruikt een soort van artistieke taal om zijn verhaal te vertellen. Hierbij verweeft hij nog wat Griekse mythen en metamorfosen. Zeker geen pageturner. Het best lees je het boek in kleine etappes, en laat je het vervolgens langzaam tot je doordringen."

Eddy (59, ingenieur)

Wat vond je positief?

"Het boek gaat diep in op de rauwheid van menselijke gevoelens. Het is écht. Je kan je zonder moeite inleven in de passages waarin Verhelst ingaat op de gevoelens en handelingen van zijn rouwende vader. De leegte, het hulpeloze is zo goed en subtiel weergegeven; het zweeft als het ware tussen de regels in. Moeilijk om te grijpen, maar toch aanwezig."

Fien (23, student)

"De prachtige schrijfstijl. De mooie zinnen. Alle verwijzingen naar klassieke verhalen. Naar kunstwerken. Het boek vraagt om nog eens rustig herlezen te worden, met meer tijd, zodat ook af en toe wat opgezocht kan worden over de vele referenties waar de auteur naar verwijst. Het is een boek om in kleine stukjes te lezen. En het is heel gevoelig geschreven."

Sarah (37, ambtenaar)

"Dit boek haalt me uit mijn comfortzone want het vraagt een grote verbeeldingskracht om de vele metaforen te begrijpen en er een eigen interpretatie aan te geven. Toch is de auteur erin geslaagd om het gevoel van verdriet en de angst om ook de herinneringen te verliezen weer te geven. Er zijn veel schitterende poëtische passages die altijd terugleiden naar de moeder. Heel aangrijpend en zintuiglijk zijn de beschrijvingen van de fatale gebeurtenis, de begrafenis en de manier waarop zijn vader rouwt. Een aantal zinnen heb ik met potlood aangeduid om later nog eens te herlezen..."

Annick (50, laborant)

Wat vond je negatief?

"Soms is het wel moeilijk om je gedachten erbij te houden. Omdat de bedenkingen van het hoofdpersonage alle richtingen uitgaan, is het soms moeilijk om te volgen."

Kathy (36, softwaretester)

"Smaken verschillen uiteraard, maar voor mij was dit boek té abstract. Ik hou van mythologie én van kunst, maar ik ging soms volledig verloren tijdens het lezen terwijl ik als sterke eigenschap heb dat ik graag weet waarover iets gaat. Ik heb graag controle over de zaken terwijl ik lees en dat had ik tijdens het lezen van dit boek niet. Zoals ik al zei: les goûts et les couleurs. Voor mij mocht het abstracte soms meer afgewisseld worden met het concrete."

Sofie (34, ingenieur)

Wat is de beste plek om het boek te lezen?

"Het boek is zo prachtig geschreven dat het zich overal laat lezen, zelfs op een overvolle trein boordevol achtergrond lawaai."

Kathleen (40, directiesecretaresse)

"Zeker en vast op een rustige locatie. Thuis, op de zetel of in bed, in stilte. Of ergens in de natuur, aan een riviertje, tussen de bomen."

Sarah

"In je knusse zetel op zondagnamiddag, in een verlaten huis met zonlicht op je gezicht."

Fien

Zin om mee te lezen?

Schrijf je dan hieronder in. Als jij bij de eerste tien bent, ontvang je van ons een gratis exemplaar van het boek van de maand.

Wanneer je het boek (met veel plezier of veel moeite) hebt uitgelezen, ontvang je van ons een korte vragenlijst. Maak je geen zorgen, je hebt geen diploma Literaire Analyse nodig. Wie weet vind je daarna je ongezouten mening in de krant!

Meningen, selfies en boekmomenten kan je steeds kwijt met @metrobelgie #metrosleesclub!

Metro's Leesclub is een initiatief van Metro en Iedereen Leest