Chrissy Teigen verdedigt intieme foto's van miskraam: "Ik wist absoluut dat ik dit verhaal moest delen"
De 34-jarige Chrissy Teigen verloor bijna een maand geleden haar zoontje na bijna vijf maanden zwangerschap. Hoewel Teigen last had van hevige zwangerschapsbloedingen en werd opgenomen in het ziekenhuis, verzekerde ze haar fans dat haar baby gezond was. Toch kwam enkele dagen later het slechte nieuws. Het jongetje, dat 'Jack' werd genoemd, moest geboren worden en was te jong om al te overleven.
De echtgenote van John Legend besloot op dat moment om het hartverscheurende moment niet alleen vast te leggen op de gevoelige plaat, maar ook te delen met haar volgers op Instagram. Die beslissing kreeg veel lof, maar ook wat kritiek. Sommigen prezen haar voor het doorbreken van een taboe, anderen vonden dat de foto's in de persoonlijke sfeer behoorden. In de blog gaat Teigen in op die haatvolle reacties.
"Deze foto's zijn voor zij die ze nodig hebben"
"John haatte dat hij foto's moest nemen van de bevalling. Ik kon het zien. Het klopte toen niet voor hem", zegt ze. "Maar ik wist dat ik dit moment voor altijd moest herinneren, op dezelfde manier als ik me moest herinneren hoe we aan het einde van het gangpad zoenen, op dezelfde manier als ik me onze tranen van vreugde moest herinneren na [de geboorte van hun twee andere kinderen] Luna en Miles. En ik wist absoluut dat ik dit verhaal moest delen."
"Ik kan niet uitdrukken hoe weinig het me kan schelen dat je de foto's haat. Het kan me weinig schelen dat het iets is dat je niet zou hebben gedaan", klinkt het.
I ?? you @chrissyteigen thank you for this, your transparency and all the healing you've inspired. We shouldn't have to suffer in silence and everyone who truly understands is incredibly grateful for this and you, always. https://t.co/m8Znd7vNm4
— Gabrielle Union (@itsgabrielleu) October 27, 2020
"Ik heb het beleefd, ik heb ervoor gekozen om het te doen, en bovenal zijn deze foto's alleen voor de mensen die dit hebben meegemaakt of die nieuwsgierig genoeg zijn om zich af te vragen hoe zoiets voelt. Deze foto's zijn alleen voor de mensen die ze nodig hebben. Wat andere mensen denken, doet er niet toe voor mij."
"Wees aardig in het algemeen"
Daarnaast bedankt Chrissy ook al de mensen die haar steunden tijdens het rouwproces."Ik ging naar een winkel waar de kassierster stilletjes bloemen aan mijn winkelwagentje toevoegde. Soms zullen mensen me benaderen met een briefje."
Chrissy weet dat ze niet alleen is in haar ervaring en roept daarom op tot sympathie. "Het ergste is te weten dat er zoveel vrouwen zijn die deze stille momenten van vreugde niet van vreemden zullen krijgen. Ik smeek je om alsjeblieft je verhalen te delen en vriendelijk te zijn voor degenen die hun hart uitstorten. Wees aardig in het algemeen, want sommigen zullen ze helemaal niet vertellen."
Stuiptrekkingen van snot en tranen
In de blogpost doet het model ook enkele details van de vreselijk ervaring uit de doeken. In een emotioneel relaas vertelt ze hoe ze overmand door diep verdriet niet meer goed kon ademen en zuurstof toegediend moest worden.
“Na een paar nachten in het ziekenhuis, vertelde mijn dokter me precies wat ik wist dat eraan zou komen - het was tijd om afscheid te nemen. Hij zou dit gewoon niet overleven, en als het langer zou duren, zou ik dat ook niet kunnen. We hadden zakken en zakken bloedtransfusies geprobeerd, die allemaal dwars door me heen gingen, alsof we helemaal niets hadden gedaan."
"Ik kreeg te horen dat het 's morgens tijd zou zijn om los te laten. Ik huilde eerst een beetje, maar kreeg toen volledige stuiptrekkingen van snot en tranen, mijn adem kon mijn eigen ongelooflijk diepe verdriet niet bijhouden. "Zelfs terwijl ik dit nu schrijf, voel ik de pijn helemaal opnieuw. Totale en volledige droefenis", aldus Chrissy.
Chrissy had gehoopt dat ze baby Jack nog twee maanden had kunnen bijhouden zodat hij levensvatbaar zou zijn. "Ik weet niet hoe lang hij had gewacht om geboren te worden. Dat zal me waarschijnlijk altijd achtervolgen. Gewoonweg dit schrijven doet mijn neus en ogen tintelen van tranen. Alles wat ik nu weet is dat zijn as in een kleine doos ligt, wachtend om in de aarde van een boom in ons nieuwe huis te worden gelegd, het huis dat we kregen met zijn kamer in gedachten."