De gevolgen van de klimaatverandering op zee: minder sushi, meer kwallen

Voor ons is de klimaatverandering op het land eerder subtiel merkzaam, maar op de zee verandert het klimaat alarmerend. Volgens het laatste rapport van het VN Intergovernmental Panel on Climate Change ( IPCC ) over de gevolgen van de opwarming van de aarde wordt het risico op "abrupte en onomkeerbare veranderingen in ecosystemen" alleen maar groter.

Tegen het midden van deze eeuw zal het maritieme leven drastisch veranderd zijn. In sommige gebieden die nu nog bruisen van het zeeleven, zal er geen leven meer aangetroffen worden. Het complex samenspel in de oceanen zal leiden tot de introductie van soorten in gebieden waar ze normaal niet voorkomen, verlaten andere soorten hun natuurlijke habitat, maar de meeste zullen gewoon uitsterven.

Aangezien vissen zich erg slecht aanpassen aan warmer water, verhuizen ze gewoon naar plaatsen waar het koeler is. Dit zal volgens het IPCC-rapport leiden tot een crisis bij de commerciële visserij. De vissen zullen verhuizen naar koelere plaatsen en dus veel dichter bij de polen te vinden zijn. Dat betekent dat vissersvloten veel verder moeten reizen, waardoor de kosten serieus op zullen lopen. En sommige soorten zullen niet eens overleven in deze vreemde nieuwe leefgebieden.

De rode en gele gebieden op de kaart tonen waar visvangst het meest zal afnemen. Veel van deze zijn dicht bij de kust, waar commercieel waardevolle soorten de neiging hebben zich te verzamelen omdat er meer voedsel is. Er zijn veel blauwe gebieden waar voorspeld wordt dat de vispopulaties zullen stijgen, maar ze zijn kleiner. Het IPCC is vaag over de vraag of dit het totale wereldwijde visaanbod zal verminderen, maar het vangen van vis zal zeker moeilijker worden.

Vissen mogen het dan wel moeilijk hebben om aan te passen, maar ze doen dat een stuk beter dan koralen. Het is moeilijk voor een hele tuin exoskeletten om te bewegen en te verhuizen als het te warm wordt. Daarom wordt voorspeld dat de grote koraalriffen zullen verdwijnen.

Het andere grote probleem is de zuurtegraad van de oceanen. Als de oceanen nog meer CO² absorberen uit de atmosfeer, zal het water nog zuurder worden. Dat maakt het moeilijk voor koralen om te groeien, evenals voor krabben, garnalen, kreeften en schelpen.

Een ander ding waar de mensen van het IPCC over eens zijn, is dat de klimaatverandering ervoor zorgt dat de zuurstof in het zeewater afneemt. Warmer water betekent minder zuurstof, waardoor bijna alle zeedieren het veel moeilijker krijgen om te overleven. Maar niet alle levende wezens zullen lijden onder het zuurstoftekort. De Nomurakwallen zijn grote perzikkleurige kolossen met een grote van een gemiddelde koelkast. Zij bloeien volledig open in zuurstofarm en warm water. In de Oost-Chinese zee zijn de andere zeedieren gevlucht of gestorven maar de Nomurakwallen zijn talrijk aanwezig.

Omdat het onmogelijk is voor andere soorten om te concurreren met de kwallen, zijn de gebieden waar ze opeens in grote getallen voorkomen het perfecte voorbeeld van "tipping points". Dat zijn gebieden waar de veranderingen in de oceaan nooit meer teruggedraaid kunnen worden.

We zullen dus over een twintigtal jaren niet meer kunnen genieten van een gebakken kabeljauw of een heerlijk stukje tong. Het goede nieuws is wel dat er voor iedereen genoeg kwallen zullen zijn. Smakelijk!