De octopus kijkt met zijn huid

Het is bekend dat octopussen de kleur, het patroon en zelfs de textuur van hun huid kunnen veranderen om op te gaan in hun omgeving en om met elkaar te communiceren. Een eigenschap dat ze tot zowel een doorn in het oog als een inspiratiebron maken voor ingenieurs die 'onzichtbaarheidsmantels' proberen te maken.

Als dat nog niet indrukwekkend genoeg was verscheen er deze week een studie in de 'Journal of Experimental Biology' die onthult dat de huid van een octopus dezelfde pigment proteïnen bevat als degene die je terugvindt in ogen, waardoor ze dus reageert op licht.

Deze slimme weekdieren kunnen van kleur veranderen dankzij gespecialiseerde cellen die zich onder het huidoppervlakte bevinden. Elk van deze cellen bevat een elastische zak met een gekleurde stof in, omgeven door een ring van spieren, deze kan samentrekken of ontspannen , waardoor de kleur in de zak meer of minder zichtbaar wordt.

Er wordt aangenomen dat octopussen vooral beroep doen op hun zicht om deze veranderingen te veroorzaken, ondanks dat ze blijkbaar kleurenblind zijn. Uit een onderzoek uit 1960 bleek dat deze elastische zakken reageren op licht, maar daar was verder nooit onderzoek naar gedaan, tot nu.

Evolutiebiologen Desmond Ramirez en Todd Oakley van de Universiteit van California verzamelden stukjes huid van 11 octopussen, prepareerden ze en begonnen met testen. Ze ontdekten dat de cellen snel uitzetten bij aanhoudend fel wit licht. In tegenstelling tot rood licht, dat zorgde voor langzame en ritmische spiersamentrekkingen.

Het felst reageerden ze op een blauw licht (met een golflengte van 480 nanometer), wat exact dezelfde golflengte is voor bepaalde cellen die zich in de ogen bevinden. Daaruit voorspelden de onderzoekers dat die cellen zich ook in de huid bevinden, waar ze de rol van lichtsensoren op zich nemen. Later in hun onderzoek vonden ze deze specifieke cellen ook terug in de huid.