Deze Beatles-song is volgens de wetenschap het beste poplied ooit

De 80.000 akkoordenschema's kregen via machine learning - kunstmatige intelligentie waarbij computers zichzelf bepaalde vaardigheden aanleren - elk een score toegekend op basis van originaliteit in vergelijking met het voorgaande akkoord.

De dertig best scorende akkoordenschema's werden gestript van tekst en melodie om de song onherkenbaar te maken. Vervolgens werden de akkoordenprogressies voorgelegd aan 39 mensen, die met een cijfer moesten aangeven hoe "genietbaar" elk akkoord is.

De wetenschappers stelden vast dat hoe minder voorspelbaar de liedjes waren voor de luisteraar, hoe meer activiteit ontstond in het deel van het brein dat geassocieerd wordt met muzikaal genot.

"Bommamuziek"

'Ob-La-Di, Ob-La-Da' benaderde de perfectie het dichtst, op de voet gevolgd door 'Invisible Touch' van Genesis en 'Hooked on a Feeling' van BJ Thomas. Ook 'I Want You Back' van The Jackson 5, 'There She Goes' van The La's, 'When It's Love' van Van Halen en 'Red Red Wine' van UB40 kregen hoge scores.

Het lichtvoetige 'Ob-La-Di, Ob-La-Da' stond op het album 'The Beatles' (ook bekend als 'The White Album') uit 1968. De single voerde destijds de hitlijsten aan in Australië, Japan, Nieuw-Zeeland, Zwitserland en West-Duitsland.

Alvast één persoon was het niet eens met de conclusie van dit onderzoek: volgens de overlevering had John Lennon himself een hekel aan 'Ob-La-Di, Ob-La-Da', dat geschreven werd door collega-Beatle Paul McCartney. Zo noemde Lennon het lied ooit "granny music shit", of "waardeloze bommamuziek".