SpotlightNews

Dit moet je doen als je kind een woedeuitbarsting heeft

Elke ouder herkent dat moment wanneer je kind schreeuwt en gilt van woede en het moeilijk wordt om je kalmte te bewaren. De verleiding om heel kwaad te worden is énorm, maar dat doe je beter niet volgens deze twee psychiaters. 
door
eline.vandenbroucke
Leestijd 2 min.

Twee Britse psychiaters hebben in de Britse krant The Sun zes uitdrukkingen opgelijst die je beter niet gebruikt als je kind hysterisch kwaad is.

  • Hoeveel keer heb ik je al gezegd dat dat niet mag?

  • Ik heb het gehad met jou.

  • Waarom luister je niet?

  • Als je dat niet uitzet, krijg je vanavond geen dessert.

  • Stop met wenen, jij gedraagt je als een baby.

  • Omdat ik het zeg.

    • Volgens Heather Turgeon en Julie Wright maak je het alleen maar erger met deze antwoorden. In een interview met The Independent leggen de vrouwen uit dat je op deze manier je kind zijn onbehagen niet serieus lijkt te nemen. En dat kan de communicatie alleen maar slechter maken.

    Hoe moet het dan wel?

    "Op moeilijke momenten moeten we proberen om toch niet naar onze instincten te luisteren", zeggen de psychiaters. "We moeten proberen geen standje te geven of streng te spreken." In plaats daarvan raden ze een aanpak in drie stappen aan, volgens het Engelse ALP-model.

    1. Afstemmen

    Zorg ervoor dat je op dezelfde golflengte zit met je kind. Bijvoorbeeld: je kind wil niet weg uit de speelgoedwinkel. Kniel zodat je op ooghoogte zit met je zoon of dochter, en maak oogcontact. Zeg dan dat je begrijpt dat je kind overstuur is in eenvoudige taal, zoals "Mama/Papa snapt dat het niet makkelijk is om weg te gaan uit deze leuke winkel."

    2. Limiteren

    Nu wordt het tijd om grenzen te stellen. Volgens de psychiaters kan je best rustig aan je kind uitleggen waarom jullie echt weg moeten. Zeg bijvoorbeeld: "We moeten echt weg nu, want we moeten je zus gaan ophalen op school."

    3. Probleem oplossen

    Tenslotte los je het probleem op. "Probeer de situatie te bemiddelen door een soort van compromis toe te voegen om je kind te motiveren. Bijvoorbeeld: 'Je mag mijn hand vasthouden en we kunnen zingend naar buiten huppelen.'", zeggen Heather en Julie nog. Eender welk ander compromis is goed, als je kind maar mee naar buiten wil natuurlijk...