Dossier: “Ik ben een te grote genieter om alles te laten vallen”

Hoe ben je erachter gekomen dat je PDS hebt?

Axelle: “Sinds mijn dertiende heb ik maag- en darmklachten. Pas twee jaar geleden heb ik mij laten testen. Ik moest een suikerdrank naar binnen spelen en dan een blaastest ondergaan. Daaruit bleek dat ik intolerant ben aan fructose. Voor de lactosetest moest ik een soort zoute drank drinken, en ook die test was positief. Een tijdje later dachten we ook aan het prikkelbaredarmsyndroom. Dat is moeilijk vast te stellen, want je kan er geen echte test voor doen, maar mijn symptomen wijzen in die richting: hevige krampen en een harde buik.”

“Het verschil tussen een intolerantie en PDS is duidelijk: door mijn voedselintolerantie krijg ik klachten als ik iets verkeerds eet, PDS geeft me zonder aanwijsbare redenen buikkrampen.”

Heb je je eetpatroon aangepast sinds de diagnoses?

“Eerst en vooral neem ik nu allerhande maagtabletten en pijnstillers die me goed helpen. Omdat ik door de fructose-intolerantie amper fruit kan eten, slik ik ook vitamine B12. Verder heb ik mijn eetpatroon moeten aanpassen. Heel zoet fruit, zoals druiven, citroen en mango, zijn uit den boze. Een stukje appel kan wel nog. Op groenten reageer ik minder. Ik zoek ook alternatieven voor melk, zoals sojamelk. Mijn lievelingsdessert, ijs met fruit, kan ik niet meer eten, maar ik ben een te grote genieter om al het lekkers te laten vallen. Eigenlijk heb ik geluk dat ik sowieso niet graag fruit of pikant eten at, dus het gemis valt wel mee.”

Hoe beïnvloeden je klachten je dagelijkse leven?

“Ik heb elke dag buikpijn, en dat is heel vervelend, maar ik ben het intussen wel gewend. Nu ik weet wat ik wel en niet mag eten, rol ik niet meer over de grond van de pijn zoals voor mijn diagnoses. Werken is geen probleem, maar mijn weekends plan ik niet vol zodat ik voldoende kan rusten.”

“Doordat ik calorierijk voedsel niet kan verdragen, ben ik tien kilo te licht. En er zit ook weinig variatie in mijn maaltijden, dus word ik vaker ziek. Ik zit eigenlijk vast in een vicieuze cirkel.”

Vind je het moeilijk om over je darmklachten te praten?

“Ik schaam mij niet, maar ik praat er toch niet graag over. Ik zou niet willen dat mensen mij anders behandelen of dat ze mij een ‘lastpak' vinden. Op restaurant krijg ik soms wel die reactie, omdat veel klanten een intolerantie faken omdat ze iets niet lusten.”