Dua Lipa: "Pink is mijn grote inspiratiebron"
De grootste invloeden?
«Mijn ouders zijn wellicht de eerste invloeden: thuis klonk er zowat altijd muziek door de woonkamer. Dat ging van David Bowie tot Bob Dylan, Stereophonics en Sting. Rond m'n zesde begon ik een eigen muzieksmaak te ontwikkelen en kwamen P!nk en Nelly Furtado om het hoekje kijken. Dat was de eerste keer dat ik zulke pure pop hoorde en besefte dat ik zelf ook zulke muziek wou maken.»
De favoriete song van het moment?
«Dat moet ‘Not nice' van PartyNextDoor zijn. Ze hebben net een nieuwe plaat uit en dat nummer is met stip mijn favoriet.»
Het beste concert ooit?
«Tijdens het Duitse festival Lollapalooza had ik de kans om Red Hot Chili Peppers aan het werk te zien. Dat was magisch: dat was een aaneenschakeling van steengoede nummers. En het leuke was dat er na elke dijk van een hit nog een beter nummer volgde! En verder Coldplay op Glastonbury: Chris Martin is een geweldige performer die weet hoe hij een show moet geven.»
De eerste CD?
«De eerste cd die ik ooit gekregen heb is ‘We're Nelly' van Nelly Furtado. Dat smaakte naar meer, dus niet lang daarna kocht ik met mijn eigen geld ‘Misunderstood' van P!nk. Omdat die muziek me zo hard raakte, duurde het niet lang voordat ik alle P!nk-platen in huis had. Tot op de dag van vandaag blijft ze een grote inspiratiebron.»
Het favoriete guilty pleasure?
«Hier ga ik eveneens Red Hot Chili Peppers nomineren. Ook al wordt hun muziek doorgaans niet beschouwd als een guilty pleasure, het staat zo veraf van mijn normale pop en R&B-muziek dat ik dit soort muziek beschouw als een welkome afwisseling.»
De gekste concertlocatie?
«Een tijdje geleden zag ik James Blake aan het werk in een raar undergroundzaaltje waar misschien 30 tot 40 man aanwezig was. Dat was echt heel erg cool.»
De ultieme floorfiller?
«Britney Spears met ‘I'm a slave', of ‘Milkshake' van Kelis. Op die nummers kan niemand blijven stilstaan.»
De gedroomde tourpartner?
«Als het een overleden persoon mag zijn: Michael Jackson. Dat zou een heel bijzondere ervaring zijn, ik zou graag deel uitmaken van die madness rond zijn persoonlijkheid. Ik heb nog altijd spijt dat ik hem nooit live aan het werk heb gezien.»
Het ideale afscheidsnummer?
«Dat is een lugubere vraag! Misschien ‘All by myself' van Celine Dion. (lachend) of ‘All good things come to an end' van Nelly Furtado. Of ‘Promiscuous Girl'.»