Een spinnende kat is ook wel eens een grumpy cat

Katten spinnen niet alleen als ze blij zijn. Ook wanneer ze zich gestresseerd voelen of bang zijn, maken ze het welbekende geluid. Spinnen kan dus ook beschouwd worden als een verdedigingsmechanisme en manier om kalm te blijven in stressvolle of pijnlijke situaties. Naar de dierenarts gaan of bevallen is nu eenmaal geen pretje.

Vibraties

Kittens worden doof en blind geboren. Om met hun moeder en broertjes en zusjes te communiceren, hebben ze de vibraties van het spinnen nodig. De lage frequentie van het geluid zorgt ervoor dat die trillingen in hun lichamen ontstaan. Ze zouden bovendien helpen met de ademhaling, het genezen van wondjes en het kweken van spieren. Tegelijkertijd zouden de vibraties ervoor zorgen dat pijn bestreden wordt.

Spinnen is niet alleen voordelig voor poezen, ook baasjes kunnen er een graantje van meepikken. Kattenbaasjes hebben een lagere bloeddruk en lopen tot 40% minder kans op een hartaanval door hun snorrende huisdier.

(Lees verder onder de gif.)

Brullende katten

Voor heel wat wetenschappers bestaat er geen duidelijke definitie over spinnen. Gorilla's, beren, otters en zelfs olifanten maken namelijk soortgelijke geluiden. Al stelde de Duitse zoöloog Gustav Peters in Mammal Review dat “echt spinnen” alleen maar voorkomt bij de families van katachtigen en genetkatachtigen. De cheetah, poema en lynx maken de knusse klankjes ook, in tegenstelling tot leeuwen en tijgers. Die katachtigen brullen namelijk en, opmerkelijk genoeg, spinnen brullende katten niet. Spinnende poezen, zoals onze huiskat, kunnen dan weer niet brullen.

De term spinnen kom trouwens van het regelmatige gesnor van een spinnenwiel dat met een voetpedaal wordt aangedreven. In het Engels is spinnen een onomatopee: ‘to purr'.

Miauwen

Naast het gespin beschikken onze poezebeesten maar liefst over zestien verschillende geluidspatronen, waaronder miauwen, blazen en schreeuwen.

Volwassen katten miauwen enkel tegen mensen, niet tegen elkaar. Dit komt waarschijnlijk doordat de moederkat niet meer op de miauwtjes van haar kittens reageert eens ze onafhankelijk beginnen te eten. “Katten weten heel goed hoe ze onze aandacht kunnen trekken”, zegt Gary Weitzman, auteur van het boek ‘How to Speak Cat'. “Ze hebben geleerd dat mensen eigenlijk niet zo goed weten wat hun huisdieren bedoelen als ze met hun staart zwiepen of met hun oren bewegen.”