Eva Daeleman: "Ik heb mezelf lang van alles wijsgemaakt"
Eind 2017 hakt Eva Daeleman een belangrijke knoop door. Ze stopt met haar goedbetaalde job als radiopresentatrice bij MNM. In plaats daarvan focust ze zich als fulltime zelfstandige op haar yogastudio (Studio Stil) en gaat ze aan de slag als bewustzijnscoach en auteur. Zo kan ze haar dagen zelf indelen en bepaalt ze zelf hoeveel hooi ze op haar vork neemt.
Zelfzorg ? egoïsme
Voor wie dat zo leest, klinkt het simpel. De realiteit is iets complexer. Dat blijkt uit ‘Omdat het kan', het derde boek van de intussen 28-jarige Eva Daeleman. Het boek is eigenlijk een pleidooi voor meer balans, meer bewuste keuzes en meer zelfzorg. Dat laatste is geen synoniem voor egoïsme, wel voor een gezonde relatie met jezelf. “Niemand gaat de deur uit zonder zijn hond of zijn kind eten te geven. Maar hoe vaak vergeet je zelf te eten voor je naar je werk vertrekt?”, zo maakt de zelfverklaarde hippie op gevatte wijze haar punt wanneer we haar bellen voor een interview.
Maar hoe doe je dat, goed voor jezelf zorgen? Dat was exact de vraag die Eva aan zichzelf stelde vlak na haar mentale crash. “Voor mij begint zelfzorg met het maken van bewuste keuzes. Ik probeer om mijn leven zoveel mogelijk in te vullen op basis van mijn eigen behoeftes en niet op basis van wat anderen van mij verlangen. Zo zeg ik bijvoorbeeld ‘nee' op afspraken die te veel van mijn energie vreten. In het begin voelde ik me daar schuldig over, maar dat is volledig voorbij”, klinkt het.
Eerlijkheid duurt het langst
Ook eerlijkheid is een belangrijk onderdeel van die zelfzorg. Niet alleen tegenover anderen, maar vooral tegenover jezelf. “Ik heb lang in de media gewerkt. Dat is een job die veel mensen fantastisch vinden. Zelf was ik er ook lange tijd van overtuigd dat dat de job van mijn leven was. Tot ik op een gegeven moment begon te voelen dat ik het werk ontgroeid was. Het heeft nog een hele tijd geduurd voor ik dat kon toegeven tegenover mezelf. Daarom is het zo cruciaal dat je loskomt van wat er van je verwacht wordt en dat je zelf je eigen koers bepaalt. Dat inzicht heeft mijn hele manier van denken volledig veranderd. Ik heb mezelf veel te lang van alles wijsgemaakt.”
Weg met de schaamte
Mede dankzij yoga leerde ze ook om opener te zijn. Die openheid, die vaak verward wordt met kwetsbaarheid, is nu een van haar stokpaardjes. “Ik heb mijn beeld over ‘goed' en ‘fout' volledig bijgesteld”, verklaart Eva. “Vroeger schaamde ik me soms voor mijn gevoelens. Nu besef ik dat er helemaal niets mis is met verdriet of onzekerheid. Door dat te tonen, geef je anderen de kans om zich ook voor jou open te stellen. En zo creëer je verbintenis. Anders loop je toch maar met z'n allen te doen alsof.”
Kiezen is niet verliezen
Met ‘Omdat het kan' wil ze mensen de kracht geven om opnieuw in zichzelf te geloven. “We leven in een tijd waar bijna alles mogelijk is, maar toch ondernemen we zo weinig. In plaats daarvan verdoen we onze tijd met doemdenken en het verzinnen van excuses om onze dromen vooral niet achterna te gaan. Ik raad de mensen aan om precies het omgekeerde te doen: stop met piekeren en ga over tot actie. We saboteren onszelf.”
Je hoeft daarom niet per se drastische veranderingen door te voeren. “Met 1 % verandering kan je al 100% gelukkiger worden”, legt Eva uit. Het gaat er vooral om dat je bewust kiest en blijft kiezen. Ook al is daar soms wilskracht voor nodig. “Je staat niet gewoon op een dag op met een kant-en-klaar stappenplan. Verandering gaat met vallen en opstaan. Vergelijk het een beetje met de eerste keer dat je liefdesverdriet had. Toen dacht je wellicht dat je op sterven na dood was. En nu, zoveel jaar later, zie je in hoe je dankzij dat liefdesverdriet gegroeid bent. De gemakkelijkste weg is niet altijd de leerrijkste.”
Eva Daeleman, ‘Omdat het kan', Horizon, p. 405, 21,99 euro