Guy Van Sande reageert voor het eerst en beschrijft zijn "misselijkmakende" chats

Drie jaar geleden kwam aan het licht dat acteur Guy Van Sande en de Antwerpse professor Frank P. (61) kinderporno hadden uitgewisseld via een chatroom en Skype. Op de computer van Van Sande werden meer dan 500 kinderpornografische beelden en 70 filmpjes gevonden. De steracteur van ‘Zone Stad' werd daarvoor op 12 juli veroordeeld tot drie jaar voorwaardelijk en een geldboete van om en bij de 18.000 euro. Intussen stond de mediamolen niet stil, maar nu doet hij zelf zijn verhaal in Dag Allemaal.

Drang naar porno

Van Sande wijt zijn gedrag voornamelijk aan zijn cocaïneverslaving. Die escaleerde zodanig dat hij zichzelf niet meer onder controle had. “Je moet mijn verhaal haast mathematisch begrijpen om er iets van te snappen. Ik had een gekoppelde verslaving. Initieel een drang naar drugs om me te ontspannen. Waardoor ik zo wellustig werd dat ik een drang naar porno kreeg. Op den duur primeerde de drang naar porno en voedde die mijn drugsverslaving. Ik had die cocaïne nodig om die extreme porno te kunnen bekijken, nuchter kreeg ik die niet verteerd. (denkt na) Absurd, toch? Maar destijds essentieel voor mij. Zo dom. Zo pijnlijk”, vertelt hij.

Pedofiel spelen

Gevoed door zijn drugsverslaving kwam de 56-jarige acteur uit Herentals terecht in de donkerste krochten van het internet. “Laat ik het erop houden dat het vreselijke gesprekken waren. Mijn maag keert ervan om als ik eraan denk. Je komt daar mensen tegen met extreme seksuele interesses... Onder invloed kreeg ik daar een kick van, om het meest choquerende bij hen op te zoeken en hen daarin te ‘bedienen', mee te gaan in hun wildste fantasie. Uit wat mijn advocaat me vertelde, en uit wat ik onthouden heb van de chats die ik tijdens de verhoren te lezen kreeg, sprak ik over alles wat de andere aansprak. Ik heb me voorgedaan als vrouw, als homo...”

“Maar ik ging nog veel verder, tot alles wat aberrant was. Seks met oudere mensen, zware sm. Over mensen vastbinden, gruwelijke dingen met hen doen, zoals... (buigt het hoofd)... op hen urineren. Altijd hetzelfde patroon: ik probeerde te achterhalen wat iemand triggerde, wakkerde dat aan en vroeg vervolgens om een cam-gesprek. Wilde iemand extreem vernederd worden, dan deed ik dat. Zolang ik maar die hoofdrol kreeg, dat gesprek kon sturen en manipuleren. Ik zei wel telkens expliciet dat ik onder invloed was en niet écht een homoseksueel, pedofiel of meester. Dat het hún fantasie was, niet de mijne. Ik spéélde die personages.

Missionarishouding-man

De gesprekken waarin Van Sande zich voordeed als pedofiel hakten er bij zijn nuchtere zelve zwaar op in. “Uit het onderzoek blijkt het in vijf procent van de totaliteit van de gesprekken om een pedofiel te gaan. Daarna had ik telkens een black-out. Toen ik die chats nadien herlas - een deel ervan, meer kon ik niet aan - werd ik letterlijk misselijk. Ik ontwikkelde er ook een geurprobleem door. Alles rook hetzelfde. Volgens de dokter kwam dat door de extreme stress en de shock van wat ik nuchter te lezen kreeg. Drugs halen de meest donkere kant in je naar boven. In het échte leven ben ik een missionarishouding-man...”, klinkt het.

Ook zijn vrouw Nathalie kreeg de confronterende chats te lezen. Dat was behoorlijk confronterend. “Zij herkénde me niet. Momenteel is onze relatie dan ook nagenoeg platonisch”, legt hij uit.

Automatisch opgeslagen

Dergelijke gesprekken onder volwassenen zijn echter niet illegaal. Strafbaar werd het pas wanneer hij kinderpornografisch materiaal begon uit te wisselen. “Op mijn computer stond er helemaal níets. Dat is cruciaal. Wat er werd gevonden, komt enkel en alleen uit gewiste bestanden. Niet om het te relativeren, maar omdat dat ‘aantal' foto's zo vaak in de pers verschenen is: heel wat beelden waren dubbel. De beelden die we doorstuurden werden gradueel erger. Van artistiek naakt naar harde seksfoto's van volwassenen. De strafbare kinderpornofoto's kreeg ik uiteindelijk onder anderen van de professor door. Zelf zou ik niet eens weten hoe of waar je die beelden vindt. Je moet echt beseffen: álles wat op Skype toekomt, wordt automatisch opgeslagen op je computer. Zelfs als je dat meteen wist en niet bekijkt”, klinkt het.

Gedegouteerd

Toch geeft hij toe dat hij sommige beelden wél bekeek. “Sommige foto's of filmpjes die ze me stuurden, heb ik wel bekeken, ik raakte er zelfs onder invloed door gedegouteerd. En het is effectief gebeurd dat ik ze deelde op mijn scherm of doorstuurde. Dat klopt. Daarna wiste ik altijd alles. Maar ik wil benadrukken: het bezwarend materiaal werd uitsluitend in de gewiste bestanden aangetroffen. En ik wil blijven onderstrepen dat ik nuchter zoiets nooit bekeken heb. Alles was altijd letterlijk en figuurlijk gewist”, besluit hij.