Hans Vanaken en Tessa Wullaert volgen zichzelf op als Gouden Schoen

In de verkiezing haalde de 27-jarige middenvelder van vicekampioen en competitieleider Club Brugge het met 322 punten van Antwerp-aanvaller Dieumerci Mbokani (303 punten). Voormalig Genkenaar Ruslan Malinovskyi werd derde met 220 punten. De trofee kreeg hij uit handen van Rode Duivel Vincent Kompany, die vijftien jaar geleden zelf de Gouden Schoen won.

Indrukwekkend in Europa

Vanaken is begin 2020 meer dan ooit uitgegroeid tot de absolute orkestmeester bij blauw-zwart, waarmee hij vorig jaar weliswaar naast alle prijzen greep. Geen speler in de Belgische competitie is echter constanter dan Vanaken, die ook nog eens altijd speelt. Als Vanaken draait, draait Club ook en onder zijn leiding hebben de Bruggelingen bij de winteronderbreking al een voorsprong van tien punten opgebouwd op de eerste achtervolgers Charleroi, AA Gent en Antwerp en hebben ze ook nog eens een wedstrijd minder gespeeld dan die laatste twee.

In de Champions League lieten ze in een loodzware groep met Real en PSG het Turkse Galatasaray achter zich en kregen ze daarvoor een zestiende finale in de Europa League tegen Manchester United als beloning, en in de Beker van België zitten ze bij de laatste vier. Sportieve hoogconjunctuur dus en daar is Vanaken met dertien doelpunten en twee assists de exponent van.

Lid van select clubje

Vanaken pakte zijn vierde individuele trofee, na een eerdere Gouden Schoen werd hij ook twee keer op rij verkozen tot Profvoetballer van het Jaar (2018 en 2019). Vanaken is de vierde voetballer die zichzelf opvolgt als Gouden Schoen, de laatste die daarin slaagde was Jan Ceulemans in 1985 en 1986. Voor Club Brugge werd het een vierde Gouden Schoen op rij, na José Izquierdo (2016), Ruud Vormer (2017) en Vanaken (2018), een primeur in het Belgische voetbal. In het verleden wonnen spelers van Anderlecht (1960-1962, 1991-1993 en 2010-2012), KV Mechelen (1987-1989) en Standard (2007-2009) drie keer op rij de Gouden Schoen.

Wullaert wint ondanks minder seizoen

Tessa Wullaert, de absolute vedette van de Red Flames, haalde het deze keer in de verkiezing met 220 punten van Janice Cayman (168) en Tine De Caigny (124). Eerder ging de trofee al in 2016 en 2018 naar Wullaert, enkel in 2017 was er met Janice Cayman een andere winnares.

De 26-jarige West-Vlaamse is aan haar tweede seizoen bezig bij City, waarmee ze vorig seizoen de FA Cup en de WSL Cup won. In de Women's Super League eindigden ze op de tweede plaats en ook dit seizoen staan ze halverwege de competitie op stek twee, op drie punten van leider Arsenal. Wullaert speelt er dit seizoen echter niet altijd en liet eerder al in een interview verstaan niet helemaal tevreden te zijn met de gang van zaken bij City, waar ze niet op haar beste positie uitgespeeld wordt en ze het gevoel heeft dat de Engelse speelsters voorrang krijgen.

Vanaf komende maand zal ze er wel een nieuwe coach krijgen, want Nick Cushing maakte begin dit jaar bekend Manchester na meer dan zes jaar te verlaten voor een avontuur in de Verenigde Staten bij New York City FC. Bij de Red Flames is dit seizoen dan weer de kwalificatie voor het EK van komende jaar het hoofddoel. Voor het WK van vorig jaar in Frankrijk konden de Flames zich niet plaatsen.